Του Franco Battiato
Φτωχή Πατρίδα
σ'εχει συντρίψει η κακία
της κυριαρχίας άτιμων ανδρών
που δεν ξέρουν τι θα πεί ντροπή
Πιστεύουν ότι είναι ισχυροί
δεν τους νοιάζουν οι πράξεις τους
και όλα τα θέλουν δικά τους.
Μεταξύ των κυβερνούντων,
πόσοι "τέλειοι".. ανώφελοι, χωρίς σοβαρότητα!
Αυτή η χώρα λεηλατήθηκε από τον πόνο…
Μα δεν σας ενοχλούν καθόλου αυτά τα κορμιά
που είναι πεσμένα στη γή, παγωμένα.
Δεν θ’αλλάξει, δεν θ’αλλάξει….
ΟΧΙ θ’αλλάξει, ίσως ν’αλλάξει.
Μα πώς να συγχωρήσεις τις ύαινες
στα στάδια και στον τύπο?
Στο βούρκο βουλιάζει
των γουρουνιών το πόδι.
Ντρέπομαι λίγο και με πονάει
να βλέπω έναν άνθρωπο σαν "ζώο"
Δεν θ’αλλάξει, δεν θ’αλλάξει…
ΝΑΙ και θ’α λ λ ά ξ ε ι,
να δ ε ί ς... πως θ’αλλάξει.
Θέλω να ελπίζω οτι ο κόσμος
θα επιστρέψει σε φυσιολογική τροχιά
θα μπορέσουμε να θαυμάσουμε ξανά
τον ουρανό και τα λουλούδια,
και δεν θα ξαναμιλήσουμε πιά για δικτατορίες,
αν θα έχουμε ακόμα ζωή…
μα η Άνοιξη.... ακόμα αργεί...
