Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

HΠΑ και ΕΕ σχεδιάζουν την δημιουργία ενός «οικονομικού ΝΑΤΟ»




  • HΠΑ και ΕΕ προχωρούν σε έναν (όχι και τόσο ξαφνικό) "γάμο"
  • Tο θέμα είναι ποιος θα έχει το άνω χέρι"... και ποιος θα είναι ο απώτατος στόχος
Του Richard Palmer 
The Trumpet
20 Φεβρουαρίου 2013 
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Στα πλαίσια διαγγέλματός του προς τον αμερικανικό λαό στις 12 Φεβρουαρίου, ο Πρόεδρος Obama ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ θα επιχειρήσουν να διαπραγματευτούν μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών με την Ευρωπαϊκή Ένωση

Την επόμενη αμέσως ημέρα, οι ηγέτες της ΕΕ δημοσίευσαν μια δήλωση από κοινού με τον κ. Οbama, σύμφωνα με την οποία το κάθε ένα από τα δύο μπλοκ (ΕΕ και ΗΠΑ) «πρόκειται να ξεκινήσει τις εσωτερικές εκείνες διαδικασίες που απαιτούνται για την έναρξη διαπραγματεύσεων που θα οδηγήσουν στην ίδρυση μιας «Διατλαντικής Εμπορικής και Επενδυτικής Σύμπραξης» («Transatlantic Trade and Investment Partnership»). 

Πριν από την έναρξη των διαπραγματεύσεων, η αμερικανική κυβέρνηση θα πρέπει να ενημερώσει το Κογκρέσο, και η ΕΕ θα χρειαστεί έγκριση από τα κράτη μέλη της. Ο καθένας από τους δύο εταίρους σχεδιάζει να ολοκληρώσει αυτή την προαπαιτούμενη διαδικασία το αργότερο μέχρι τα τέλη Ιουνίου

Τα πιθανά οικονομικά οφέλη από μια τέτοια συμφωνία είναι τεράστια. Θα συμβάλει σε αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης της ΕΕ, η οποία υπολογίζεται να φθάσει μέχρι και 0,5 % το 2027 – γεγονός που μεταφράζεται σε επιπλέον 86 δισεκατομμύρια ευρώ (ή 115 δισεκατομμύρια δολάρια) το χρόνο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που δημοσιοποίησε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Ένωση. Για τις ΗΠΑ, το όφελος θα είναι μια αύξηση της τάξεως του 0,4 % ή 87 δισεκατομμύρια δολάρια (65 δισ. ευρώ). 

Όμως, η συμφωνία την οποία οραματίζονται οι ΗΠΑ και η ΕΕ περιλαμβάνει πολύ περισσότερα πράγματα από την κατάργηση των δασμών επί των διακινούμενων αγαθών μεταξύ των δύο κρατών. Οι δύο εταίροι σκοπεύουν να εναρμονίσουν τις νομοθεσίες τους, καταργώντας τις υπάρχουσες διαφορές όσον αφορά στους νόμους που διέπουν την πνευματική ιδιοκτησία, αλλά και ταεργασιακά δικαιώματα. 

Συνέπεια αυτής της διεργασίας θα είναι, για παράδειγμα, ένα αυτοκίνητο που παράγεται στις ΗΠΑ να μην χρειαστεί να υποβληθεί σε σημαντικές τροποποιήσεις προκειμένου να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές ασφάλειας της ΕΕ, και το αντίστροφο. Αυτό θα μειώσει σημαντικά το κόστος της πώλησης αγαθών στο έτερο εμπορικό μπλοκ. 

Η εν λόγω συμφωνία θα έχει τόσο ευρείες προεκτάσεις που αρκετοί την έχουν περιγράψει ως ένα είδος «οικονομικού ΝΑΤΟ». Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, José Manuel Barroso, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στις 13 Φεβρουαρίου ότι: 


«Οι διαπραγματεύσεις αυτές θα καθορίσουν το πρότυπο, όχι μόνο για τις μελλοντικές διμερείς εμπορικές συναλλαγές και τις επενδύσεις μας, συμπεριλαμβανομένων των ρυθμιστικών θεμάτων, αλλά και για την διαμόρφωση των κανόνων που θα διέπουν το παγκόσμιο εμπόριο».

Εάν η ΕΕ και οι ΗΠΑ υιοθετήσουν τους απαραίτητους κοινούς κανόνες, θα έχουν διαμορφώσει ένα πρότυπο για ολόκληρο τον κόσμο. Εφόσον ένα τόσο τεράστιο τμήμα της παγκόσμιας οικονομίας θα υπαχθεί στο πρότυπο αυτό, θα είναι δύσκολο ή ακόμη και αδιανόητο να μην ακολουθήσει ο υπόλοιπος κόσμος. Και εάν η Ευρώπη καταφέρει να κερδίσει το «πάνω χέρι» στις διαπραγματεύσεις της αυτές με τις ΗΠΑ, τότε εκείνη θα καθορίσει το πρότυπο για τον υπόλοιπο κόσμο

Ωστόσο, η επίτευξη της συμφωνίας αυτής δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Η εναρμόνιση των ρυθμίσεων προϋποθέτει μήνες επίπονων διαπραγματεύσεων, την ίδια στιγμή που περιχαρακωμένες ομάδες συνδικαλιστών των αγροτών, δικηγόροι και επιχειρήσεις θα προσπαθούν να επιτύχουν τροποποιήσεις των κανόνων προς όφελός τους. 

Αλλά ακόμη και αν αποτύχουν τα δύο αυτά μπλοκ, η νέα αυτή πρωτοβουλία για μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών δεν παύει να μαρτυρεί μια καταφανή αλλαγή πλεύσης στην εξωτερική πολιτική της Αμερικής, η οποία φανερά πλέον θα έχει επενδύσει ένα μεγάλο μέρος των φιλοδοξιών της και της εμπιστοσύνης της στην Ευρώπη. 

Τόσο ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Joseph Biden, όσο και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Anders Fogh Rasmussen, έχουν κάνει έκκληση στις χώρες της Ευρώπης να βελτιώσουν τις ένοπλες δυνάμεις τους και να διαδραματίσουν έναν πιο ενεργό ρόλο στον κόσμο,αναλαμβάνοντας μεγαλύτερο μέρος του ρόλου που έπαιζαν μέχρι σήμερα οι ΗΠΑ. Η Αμερική προσβλέπει στην Ευρώπη για την επίλυση των προβλημάτων της στον αμυντικό τομέα. Και από τώρα και στο εξής, θα προσβλέπει στην Ευρώπη και για την επίλυση των οικονομικών της προβλημάτων. 

Είναι πλέον σαφές για την ίδια την Αμερική ότι η παγκόσμια ηγεμονία της φθίνει. Και είναι εξίσου σαφές ότι η λύση την οποία αναζητά είναι η συμβολή και στήριξη της Ευρώπης. ▪