“Θά ιδήτε τρείς φαμίλιες σ΄ένα σπίτι” είπε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, και όπως θα δείτε από το κύμα εξώσεων και κατασχέσεων στην Ισπανία, οι άνθρωποι για να αποφύγουν τη διαβίωση στους δρόμους προσπαθούν να μείνουν στους συγγενείς τους.
Αν υπολογίσει πρόχειρα κάποιος πόσα δάνεια είναι στο “κόκκινο” στη χώρα μας τότε το “τρεις οικογένειες σε ένα σπίτι” δεν φαντάζει υπερβολικό, αφού με το τέλος του Μνημονίου 3 καλά θα είναι αν ένα 35% έχει κρατήσει το σπίτι του.
Ακολουθεί άρθρο των New York Times που εξηγεί τα ανησυχητικά τεκταινόμενα στην Ισπανία που σύντομα θα χτυπήσουν και την δικιά μας πόρτα.
“Το πρώτο βράδυ μετά την έξωση από το μικρό διαμέρισμά τους, επειδή δεν είχαν πληρώσει τις δόσεις στην τράπεζα, ο 71χρονος Φρανθίσκο Ροντρίγκεθ Φλόρες, και η σύζυγός του, η 67χρονη Αννα Λόπεθ Κοράλ, κοιμήθηκαν στην είσοδο της πολυκατοικίας τους, στη Σεβίλη.
Οι κόρες τους, και οι δύο άνεργες μητέρες, που ζούσαν με τα τρία παιδιά τους μαζί τους, κοιμήθηκαν στο φορτηγάκι ενός γείτονα.
«Ηταν οι χειρότερες στιγμές της ζωής μου. Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω πώς ένιωσα όταν έχασα το σπίτι μου, και έπρεπε να κοιμηθώ στο χωλ της εισόδου», είπε πριν από λίγες ημέρες η κυρία Λόπεθ.
Τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα τώρα.
Οι Ροντρίγκεθ είναι ανάμεσα στις 36 οικογένειες που έχουν κάνει κατάληψη σε συγκρότημα πολυτελών διαμερισμάτων, που είναι άδεια επί τρία χρόνια.
Δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα.
Το νερό τους το έκοψαν προσφάτως, και ζουν μονίμως με τον φόβο ότι οι αρχές θα τους κάνουν έξωση για άλλη μία φορά.
Αλλά η κυρία Λόπεθ λέει ότι τουλάχιστον δεν ζουν στον δρόμο – τουλάχιστον όχι ακόμα.
Ο αριθμός των ισπανικών οικογενειών που απειλούνται με έξωση συνεχίζει να αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς – εκατοντάδες κάθε ημέρα.
Το πρόβλημα έχει γίνει τόσο οξύ ώστε ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόϊ ανακοίνωσε «πάγωμα» των εξώσεων για δύο χρόνια, αλλά μόνο για όσους ζουν αποδεδειγμένα στα όρια της φτώχειας.
Ενώ κάποιοι μπορούν να φιλοξενηθούν σε σπίτια συγγενών, ένας όλο και μεγαλύτερος αριθμός αστέγων, όπως οι Ροντρίγκεθ, δεν έχουν αυτή την τύχη.
Οι συγγενείς τους δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση από τους ίδιους. Και στην Ισπανία δεν υπάρχει σύστημα κοινωνικής προστασίας για τους αστέγους.
Για κάποιους η πίεση ήταν αφόρητη.
Τις τελευταίες εβδομάδες, ένας 53χρονος άνδρας στη Γρανάδα απαγχονίστηκε λίγες ώρες προτού του κάνουν έξωση.
Και μια 53χρονη γυναίκα στο Μπιλμπάο πήδηξε στο κενό και σκοτώθηκε, την ώρα που οι δικαστικοί κλητήρες έφταναν στην πόρτα της.
Και όμως, την ίδια στιγμή η χώρα είναι γεμάτη με άδεια κτίρια όλων των ειδών, σχεδόν δύο εκατομμύρια, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις.
Ειδικοί λένε ότι όλο και περισσότεροι άστεγοι από εξώσεις κάνουν καταλήψεις σε άδεια σπίτια, ή επιστρέφουν στα δικά τους μετά την κατάσχεση.
Είναι μια προσωρινή λύση, αλλά για πολλούς η μοναδική.
«Δεν μπορούσα να αφήσω τα παιδιά και τα εγγόνια μου να πεθάνουν από την πείνα», λέει η κυρία Λόπεθ, που εργαζόταν καθαρίστρια ως σε έναν οίκο ευγηρίας.”
Κάποιος θα έλεγε ότι ο Άγιος διάβαζε “βουλωμένο γράμμα” 2,5 αιώνες πριν.
Στόχος των Παγκοσμιοποιητών είναι η κατάργηση της ιδιοκτησίας, γιατί χωρίς ιδιοκτησία δεν θα υπάρχει ατομική ελευθερία, και αξιοπρέπεια.
Εύκολα θύματα για το τελικό στάδιο.
Το “χάραγμα”, το όνειρο της Νέας Τάξης Πραγμάτων το “τσιπάρισμα” ο ολοκληρωτικός έλεγχος της ανθρωπότητας, και αυτό δεν θα φεύγει με εκλογές.
agioritikovima.gr
