Η κυβέρνηση και συγκεκριμένα η ελληνική τρόικα που την αποτελούν οι Σαμαράς – Βενιζέλος – Κουβέλης, συσκέπτεται, σκέφτεται, το ξανασκέφτεται, σε καθημερινή βάση συνεδριάζει και δεν τολμά να ανακοινώσει αυτά που αποφάσισε! Τα επονείδιστα μέτρα, το χτύπημα που θα δεχτούν οι κομματικοί στρατοί (βλ. απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων), οι αυξήσεις των φορολογήσεων, οι μειώσεις των μισθών, η αύξηση της ανεργίας, το κλείσιμο επιχειρήσεων, η κατάργηση της Παιδείας, η κατάργηση του κοινωνικού κράτους και η τυπική λειτουργία των νοσοκομείων, αποτελούν πραγματικό κόλαφο τον οποίο αδυνατούν να αντιμετωπίσουν οι «διασώστες» που πρόθυμα διαδίδουν εις τα Ευρώπας την πλήρη προσωπική τους υποταγή και εφαρμογή των μέτρων που θα επιφέρουν την πλήρη διάλυση της χώρας και θα λειτουργήσουν ως πυροκροτητής στην κοινωνία.
Κι επειδή γνωρίζουν πως μία κοινωνική έκρηξη θα τους εξαναγκάσει στην χρήση ελικοπτέρων διαφυγής (εάν προλάβουν), θα τους οδηγήσει να αποδώσουν λόγο στον Ύψιστο (που δεν πιστεύουν) ή στην καλύτερη περίπτωση θα τους σύρει στην Δικαιοσύνη για να πληρώσουν ένα προς ένα όλα όσα συμφώνησαν για την διάλυση της χώρας και την μετάβασή της σε αποικία ή failed state, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την μέθοδο της παραπλάνησης, την μέθοδο της όξυνσης, την μέθοδο ποδηγέτησης και δημιουργίας γεγονότων (πραγματικών ή μη), τα οποία θα είναι ικανά να στρέψουν την προσοχή του Ελληνικού λαού σε «προβλήματα» που περιμένουν στο «συρτάρι της εξουσίας» για να χρησιμοποιηθούν την κατάλληλη στιγμή.
Τα «όπλα» της τρόικας των ελληνόφωνων υποτακτικών της Μέρκελ και του Ομπάμα είναι:
- Η όξυνση του πολιτικού σκηνικού (βλ. περίπτωση της «Χρυσής Αυγής»
- Η δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος (βλ. «έκρηξη λαθρομεταναστών»)
- Η δημιουργία θερμού επεισοδίου με την γείτονα Τουρκία (βολεύει και την κυβέρνηση Ερντογάν, η οποία ψάχνει να βρει ένα γεγονός που θα συσπειρώσει τους πολίτες της Τουρκίας και θα λειτουργήσει θετικά στην ψυχολογία, μετά τις πρόσφατες συνεχείς πολιτικές, διπλωματικές και στρατιωτικές ήττες της Άγκυρας)
Παρατηρώντας της εξελίξεις στην Ελλάδα, διαπιστώνουμε πως έχει επιλεχθεί η όξυνση του πολιτικού σκηνικού στο εσωτερικό της χώρας. Μάλιστα, η όξυνση αυτή προσανατολίζεται μεταξύ Χρυσής Αυγής και ΣΥΡΙΖΑ, με «θεατές» τους εμπνευστές κυβερνητικούς τροϊκανούς, οι οποίοι θα επωφεληθούν τα μέγιστα ως «πυροσβέστες» αυτού του κλίματος. Οι κινήσεις του κ. Δένδια προς την Χρυσή Αυγή αποδείχθηκαν τραγικό λάθος, για το οποίο ο υπουργός Προστασίας των Λαθρομεταναστών (με συγχωρείτε, του Πολίτη) δέχθηκε σοβαρές επιπλήξεις από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, αλλά δεν καρατομήθηκε επειδή θεωρείται ήδη «καμένο χαρτί» που θα επωμισθεί προσωπικά ολόκληρο το βάρος των επερχόμενων εξελίξεων στο συγκεκριμένο θέμα.
Η ανάγκη της κυβερνητικής τρόικας να αποπροσανατολίσει τους πολίτες από τα φλέγοντα ζητήματα, είναι τόσο μεγάλη και άμεση, που έχει ήδη επιστρατεύσει τα πάντα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ (ας είναι καλά τα θαλασσο-δάνεια που εγκρίνονται από τις τράπεζες), τα οποία έχουν επωμισθεί τον ρόλο του προβοκάτορα τραμπούκου, δηλαδή έχουν επωμισθεί την «μέριμνα» ανάδειξης ασήμαντων πολιτικών γεγονότων προκειμένου να εξαναγκάσουν θερμοκέφαλους (ή να αιτιολογήσουν την δράση παρακρατικών ομάδων) στην μετωπική σύγκρουση που θα της αποδοθούν χαρακτηριστικά «εμφυλίου πολέμου».
Με αυτόν τον τρόπο ευελπιστούν -οι πρόθυμοι διασώστες της Μέρκελ- πως θα μπορέσουν να λειτουργήσουν επαρκώς και να εφαρμόσουν τα μέτρα που σήμερα δεν τολμούν ούτε να ανακοινώσουν… Ευελπιστούν πως η μέθοδος με το «δάχτυλο που δείχνει» το πρόβλημα, θα είναι ικανή να κάνει τους πολίτες να μην δούνε την ληστρική τους επιδρομή και την καταστροφή που αυτή θα επιβάλει στο βιοτικό επίπεδο σχεδόν στο σύνολο των πολιτών της χώρας. Στην πραγματικότητα, όμως, γνωρίζουν και οι ίδιοι πως ματαιοπονούν και πως δημιουργούν συνθήκες (αλλά και συμπληρώνουν ένα σοβαρότατο εναντίον τους κατηγορητήριο) οι οποίες θα έχουν ανάδρομα αποτελέσματα. Κι αυτό επειδή και οι ίδιοι γνωρίζουν πλέον πως όχι μόνο έχουν περάσει την «κόκκινη γραμμή», αλλά αυτή η «κόκκινη γραμμή» έχει εξαφανιστεί στο βάθος του ορίζοντα, αφού καταπατώνται συνεχώς και συστηματικά, τόσο τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων, αλλά στην ουσία έχει ήδη υπάρξει πολιτικό πραξικόπημα, έχει ήδη καταλυθεί το Σύνταγμα της χώρας και οι ίδιοι ως «κυβερνώντες» είναι ένοχοι για την πλήρη απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, ενώ έχουν ήδη καταδικαστεί ως ένοχοι στις συνειδήσεις των πολιτών, για την γενικότερη πολιτική συμπεριφορά τους.
Βαδίζοντας την «οδό της απωλείας», οι Σαμαράς – Βενιζέλος και Κουβέλης, έχουν πλέον πλήρη συναίσθηση πως είτε θα εργασθούν για το συμφέρον εκείνων στους οποίους υπέγραψαν πλήρη υποταγή, ή θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις πολιτικές και –κυρίως- νομικές και ποινικές τους ευθύνες. Το επόμενο χρονικό διάστημα έχει καταστεί απολύτως σαφές πως η χώρα θα γνωρίσει σε υψηλό βαθμό την κυβερνο-τρομοκρατία, οι πολίτες θα γίνουν αντικείμενα ισχυρών δόσεων προπαγάνδας, ενώ έχουν ήδη ξεκινήσει εναντίον τους οι επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου που σκοπό έχουν σπείρουν τον φόβο της απώλειας των έστω και λίγων χρημάτων που σήμερα δίδονται, ενώ την ίδια στιγμή έχουν προετοιμαστεί όλα εκείνα που θα τους επιφέρουν την απόλυτη φτώχεια.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση Σαμαρά αντιμετωπίζει ένα σοβαρότατο δίλημμα:
Ή θα πρέπει να αντισταθεί στον «πειρασμό» (ή στις εντολές) να συνεχίσει την θανατηφόρα και εθνοκτόνο της πορεία.
Ή θα πρέπει να συνεχίσει το καταστροφικό της έργο, ελπίζοντας πως οι εντολείς της θα φροντίσουν για την προσωπική διάσωση των «καλών υπαλλήλων».
Αν κοιτάξουμε, όμως, στην ιστορία, θα διαπιστώσουμε πως οι Γερμανοί όταν αποχωρούσαν από την Ελλάδα, δεν πήραν μαζί και τους προδότες, αλλά τους εγκατέλειψαν στα χέρια των Ελλήνων (άσχετα εάν οι Έλληνες δεν φρόντισαν να τους τιμωρήσουν καταλλήλως). Βλέπετε, οι Γερμανοί ως λαός δεν εκτιμούν τους προδότες και επιβεβαιώνουν την λαϊκή ρήση: «την προδοσία πολλοί την αγάπησαν, τον προδότη κανείς»…
ΥΓ: Ήδη, άρχισε να χρησιμοποιείται από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, ως όπλο της πολιτικής όξυνσης, η φράση "αντιποίηση αρχής". Μα, εμείς αναρωτιόμαστε: Πότε θα ασχοληθούν με την παραποίηση και τον βιασμό του Συντάγματος, της μεγαλύτερης αρχής που υπάρχει στην χώρα; Η απάντηση βρίσκεται ίσως στα δάνεια που εισπράττουν οι μεγαλο - εκδότες - καναλάρχες...
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους