Οπως αναφέρει ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής, στο σχετικό με την ίδρυσή της η Ν.Δ. Video, η Ν.Δ. ιδρύθηκε, με στόχο να καταστεί μια Εθνική Παράταξη, έξω και επάνω από τις ... ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς, που θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα του τόπου, με μοναδικό κριτήριο το συμφέρον του ΄Εθνους και του λαού.
Ποιός ΄Ελλην πολίτης, όμως, μπορεί να ισχυρισθεί, πως η Ν.Δ., υπό την ηγεσία του Α. Σαμαρά ακολουθεί τον δρόμο, που όρισε ο αείμνηστος Ιδρυτής της και Εθνάρχης μας, Κων/νος Καραμανλής; Και για να μιλήσουμε ανοικτά, ποιά συμφέροντα του ΄Εθνους και του λαού μας εξυπηρετεί, σήμερα, η Ν.Δ., υπό τον Α. Σαμαρά;;; Η Ν.Δ., υπό την σημερινή της ηγεσία, απέτυχε παταγωδώς, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, διότι ουδόλως αντέδρασε ή αντέδρασε χλιαρότατα και, μόνον, για τα μάτια του κόσμου, στα όσα, υπό μορφήν οπλοπολυβόλου, επέβαλαν, στην έρμη την χώρα μας και στον άμοιρο λαό μας, ο ΓΑΠ και η μοιραία ...παρεούλα του... Και, δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται, η Ν.Δ., υπό την σημερινή της ηγεσία, αποτυγχάνει, επίσης παταγωδώς και ως ....συγκυβέρνηση, αφού τα όσα πράττει, μόνον, τα συμφέροντα της Ελλάδος και του Ελλ. λαού ΔΕΝ εξυπηρετούν... Διότι, πιστεύω, θα συμφωνήσετε, πως η υποδούλωση της χώρας μας, στους δανειστές της, το πλήρες και αντί πινακίου φακής ξεπούλημά της, αλλά και η φτωχοποίηση και δουλοποίηση του Ελλ. λαού, που τον έχει οδηγήσει στην απόγνωση, στην εξαθλίωση και στην αυτοκτονία, δεν μπορούν, ούτε κατά διάνοιαν, να θεωρηθούν ως .... εξυπηρετούμενα «συμφέροντα» της χώρας και του λαού μας....
Αλήθεια, τι έκανε ο Α. Σαμαράς, ως αξιωματική αντιπολίτευση, για να εμποδίσει τον ΓΑΠ και την μοιραία κυβέρνησή του, από του να δεσμεύσουν – αυθαίρετα, αντισυνταγματικά και, άρα, παράνομα - την χώρα μας, για, τουλάχιστον, 60 χρόνια και να την υποθηκεύσουν, απ' άκρης, σ' άκρη;;; Τι έκανε, για να τους εμποδίσει να οδηγήσουν την Ελλάδα μας, αυθαίρετα, επίτηδες, με το έτσι θέλω και, όπως απεδείχθη, ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΑ και ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΑ, «μαγειρεύοντας», μάλιστα, τα διάφορα οικονομικά στοιχεία, για να δικαιολογήσουν, έτσι, τις ανθελληνικές επιλογές και αποφάσεις τους, στο ΔΝΤ και να μεταβιβάσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα του Ελλ. λαού - ερήμην και εν αγνοία του -, στους δανειστές της χώρας μας; Τί έκανε ο Α. Σαμαράς, όταν ψηφίζοντο, στην Βουλή, οι νόμοι, που επέφεραν τον εργασιακό και ασφαλιστικό Μεσαίωνα, στους ΄Ελληνες εργαζομένους, όταν πλημμύριζε η χώρα μας από ανέργους, όταν περικόπτοντο, κατ’ εξακολούθηση, οι μισθοί και οι συντάξεις, όταν ο Ελλ. λαός, εν μια νυκτί, απώλεσε δικαιώματα, για την απόκτηση των οποίων είχε «παλέψει» επί δεκαετίες;;;;; Τι έκανε, όταν η χώρα μας γέμιζε με λαθρομετανάστες, που, κατά εκατοντάδες, έμπαιναν, ημερησίως στην Πατρίδα μας, απρόσκλητοι και παρανόμως;;; ΑΠΟΛΥΤΩΣ, ΤΙΠΟΤΑ!
Στην συνέχεια, ο Α. Σαμαράς μας παρέστησε τον, δήθεν, αντιμνημονικό, για να πει, προσφάτως και εντός Γερμανικού εδάφους, ερωτηθείς, σχετικά, από Γερμανό δημοσιογράφο, το περίφημο, πλέον: "ουδείς αναμάρτητος".... Μας παρέστησε, αρχικά, τον, δήθεν, αντιμνημονιακό, για να φθάσει, στην συνέχεια στο σημείο - κάνοντας τις ... κωλοτούμπες του αιώνα - και να δεχθεί να συμμετάσχει στην συγκυβέρνηση – εξάμβλωμα Παπαδήμου και να υπογράψει το Μνημόνιο Δύο, το οποίο, εκτός του ότι περιέχει και όρους ακόμη πιο επαχθείς και απεχθείς, από εκείνους του πρώτου Μνημονίου, επικύρωσε και τις νομικώς πάσχουσες αρχικές δανειακές συμβάσεις (μεταξύ των οποίων και το πρώτο Μνημόνιο, που, υποτίθεται, ότι ... πολέμησε), και να υπερψηφίσει τον Εφαρμοστικό Νόμο, και να στείλει προσωπική επιστολή, στην Μέρκελ και στους λοιπούς δανειστές μας, με την οποία να τους διαβεβαιώνει, πως και ως κυβέρνηση, θα εφαρμόσει πιστά το ανθελληνικό και επαίσχυντο Μνημόνιο....
Και, όμως, όλοι, πλέον, γνωρίζουμε, πως, στο κατάπτιστο Μνημόνιο, υπάρχουν ορισμένοι όροι, που είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, για ΄Ελληνες, να τους αποδεχθούν, να τους υπογράψουν και να τους υπερψηφίσουν, όπως – όλως ενδεικτικά - η παραίτηση της χώρας μας, από την ασυλία, που σημαίνει, πως οι δανειστές μας μπορούν να κατάσχουν, ακόμη και τους αρχαιολογικούς μας χώρους, τον ορισμό του Αγγλικού Δικαίου, ως δικαίου επιλύσεως των όποιων διαφορών προκύψουν, από τις δανειακές συμβάσεις, στις οποίες, βεβαίως, συμπεριλαμβάνεται και το Μνημόνιο, την αποδοχή του όρου, σύμφωνα με τον οποίον η χώρα μας ΔΕΝ δικαιούται να δανεισθεί από τρίτους, προκειμένου να εξοφλήσει το χρέος της ή μέρος αυτού, ενώ, αντίθετα, οι δανειστές μας δύνανται να μεταβιβάζουν, ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς, την, κατά της χώρας μας, απαίτησή τους, σε τρίτους, που σημαίνει, ότι μπορεί, ξαφνικά, να βρεθούμε να χρωστάμε χρήματα στους ... Αλβανούς, στους Σκοπιανούς, στους Τούρκους και στους λοιπούς ... «καλούς» μας γείτονες, που μοιάζουν με κοράκια, έτοιμα να κατασπαράξουν τις σάρκες μας.... Ακόμη και την Ιστορία μας προσπαθούν να υφαρπάξουν και να οικειοποιηθούν, πόσο, μάλλον, τα εδάφη μας....
Είναι φαεινότερον ηλίου, πλέον, πως, ο Α. Σαμράς, για τους δικούς του λόγους, εξακολουθεί να «παίζει» το παιχνίδι, που άρχισε ο ΓΑΠ και όλοι έχουμε αντιληφθεί, πως, τελικά, αποτελεί την άλλη όψη του ιδίου, με τον ΓΑΠ, νομίσματος.
Είναι τραγικό, για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, να ακούγονται από στόματος μελών της νυν συγκυβερνήσεως Σαμαρά, τα ίδια , που ακούγοντο, από τα στόματα των μελών των κυβερνήσεων ΓΑΠ και Παπαδήμου. Φαίνεται, όμως, πως η σημερινή Ν.Δ. έχει, πλέον, ταυτισθεί πλήρως, με τις ιδέες, την νοοτροπία, την πολιτική και τις τακτικές του ΓΑΠ και του Πασοκ γενικότερα.
Το τραγικότερο, όμως, είναι, πως η χώρα μας – με τις .... καθυστερημένες ... «ευλογίες» και του Α. Σαμαρά -, οδηγήθηκε στην υποδούλωση και οδεύει προς, πλήρες και αντί πινακίου φακής, ξεπούλημα, προς την καταστροφή και προς την διαγραφή της από τον χάρτη, ενώ ο Ελλ. λαός οδηγήθηκε στην φτωχοποίηση, στην δουλοποίηση, στην απόγνωση, στην εξαθλίωση, στην αυτοκτονία. Και, δυστυχώς, παρά τις σκληρές και απάνθρωπες θυσίες, στις οποίες επεβλήθη ο λαός μας, ουδεμία βελτίωση ή προοπτική βελτιώσεως προβλέπεται, αφού η κατάσταση πηγαίνει, από το κακό, στο χειρότερο....
Την ανάγκη επαναδιαπραγματεύσεως των απαραδέκτων όρων του ανθελληνικού Μνημονίου είχε επισημάνει, προεκλογικά, και ο Α. Σαμαράς, ο οποίος διατυμπάνιζε, σε όλους τους τόνους και παρά την άρνηση των δανειστών μας, πως, αν εκλεγεί, πρώτο μέλημα της κυβερνήσεώς του θα είναι η επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου, υπόσχεση, που, όμως, ... «ξέχασε» την επομένη της εκλογής του, χάνοντας, έτσι, και το παραμικρό ίχνος αξιοπιστίας, που, ενδεχομένως, να του είχε απομείνει.
Και, όμως, ακόμη και σήμερα, ο Α. Σαμαράς εξακολουθεί να εμπαίζει τον Ελλ. λαό, τόσο με τις δηλώσεις του, ότι, δήθεν, επιδιώκει διετή επιμήκυνση προσαρμογής, η οποία, όμως, όπως και ο ίδιος ο Ε. Βενιζέλος απεκάλυψε, ΗΔΗ, προβλέπεται, από το Μνημόνιο, οπότε τα όσα σχετικά αναφέρει αποτελούν ...κοροϊδία του αισχίστου είδους, όσο και με τις δηλώσεις του, ότι τα επικείμενα μέτρα – που, σημειωτέον, θα οδηγήσουν την συντριπτική πλειοψηφία του Ελλ. λαού στην πλήρη εξαθλίωση -, θα είναι, δήθεν, τα τελευταία, αποσιωπώντας, επιμελώς, ότι υπάρχει δεσμευτικός όρος στο Μνημόνιο - το οποίο και ο ίδιος υπέγραψε -, σύμφωνα με τον οποίον, το κόστος του Ασφαλιστικού Συστήματος της χώρας μας, μέχρι το 2050, δεν μπορεί να υπερβαίνει, κατ’ έτος, το ποσοστό του ΑΕΠ, που ίσχυε, κατά την υπογραφή του αρχικού Μνημονίου, μειωμένο, κατά 2,5 %. Τούτο σημαίνει, πως, όσο θα υπάρχει η κρίση και όσο δεν θα υπάρχει ανάπτυξη – που είναι εμφανέστατο, πως δεν θα υπάρχει -, τόσο θα βαθαίνει η ύφεση και τόσο θα μειώνεται το ΑΕΠ, με συνέπεια να πρέπει να μειώνεται, σε απόλυτους αριθμούς, και το διατιθέμενο, για τους μισθούς και τις συντάξεις, ποσό, οπότε, πρόδηλον είναι, πως θα πρέπει να λαμβάνονται νέα μέτρα και να γίνονται νέες περικοπές μισθών και συντάξεων....
Κι εγώ νεοδημοκράτισσα είμαι, αλλά νεοδημοκράτισσα της «παλαιάς» Ν.Δ. Αυτής, που ίδρυσε ο Κων/νος Καραμανλής και αυτής, που παρέδωσε ο Κ. Καραμανλής ο νεώτερος. Αυτής, που είχε, ως σύμβολο, τον Πυρσό. Αυτής, που, πράγματι, αντιμετώπιζε τα προβλήματα του τόπου, με ανθρωπιά και με μοναδικό κριτήριο το συμφέρον του ΄Εθνους και του λαού...
Κι εγώ, μετά την αποχώρηση του αείμνηστου Ιδρυτού της Ν.Δ. και Εθνάρχη μας, Κων/νου Καραμανλή,στήριξα ΟΛΟΥΣ, μα ΟΛΟΥΣ, τους προέδρους της Ν.Δ. και έδωσα αγώνες, για να βοήθήσω το κόμμα και την παράταξή μας.
΄Οσον αφορά τον Α. Σαμαρά, θα πρέπει να ομολογήσω, πως, εξ αρχής, αντιμετώπισα την, ως προέδρου της Ν.Δ., εκλογή του, με αρκετή επιφύλαξη. Και, νομίζω, όχι αδικαιολόγητα... Βλέπετε, ουδέποτε ξέχασα, ότι, το 1993, ο Α. Σαμαράς, μέσω του Συμπιλίδη, έρριξε την κυβέρνηση της Ν.Δ., όπως δεν ξέχασα, πως, το 1990, εξ αιτίας του εκλογικού νόμου, που είχε ψηφίσει, τότε, το Πασοκ, για να επιτύχει η Ν.Δ. αυτοδύναμη κυβέρνηση, με οριακή, μάλιστα, πλειοψηφία, χρειάστηκαν τρεις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις και ένα τεράστιο ποσοστό, γύρω στο 48 - 49% του εκλογικού σώματος.... Και δεν ξέχασα, ότι, τον Μάϊο του 1993, που είχε έλθει, στην χώρα μας, για επίσκεψη, ο, τότε, ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, κ. Κρίστοφερ, σε ερώτηση ΄Ελληνα δημοσιογράφου, αν ο, τότε, πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης, θα μετέβαινε, τον προσεχή Οκτώβριο (του 1993), στις ΗΠΑ, για επίσημη επίσκεψη, εκείνος απάντησε: «μα, τον Οκτώβριο, θα έχετε εκλογές». Και ερωτάται, πώς ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ γνώριζε, από τον Μάϊο του 1993, ότι ο Συμπιλίδης θα απεφάσιζε να ρίξει την κυβέρνηση της Ν.Δ. το συγκεκριμένο διάστημα, ώστε, πράγματι, τον Οκτώβριο του 1993, να έχουμε εκλογές;;;;;; (το ερώτημα αυτό, αν και έχει τεθεί επανειλημμένως, ουδέποτε έχει απαντηθεί). Και δεν ξέχασα, βεβαίως, ούτε την, εκ μέρους του Α. Σαμαρά, ως προέδρου της Πολ.Αν., υπόδειξη του Κ. Στεφανόπουλου, ως υποψηφίου ΠτΔ, που έλυσε, τότε, τα χέρια του Α. Παπανδρέου, που, διαφορετικά, θα έπρεπε να οδηγηθεί σε εκλογές και έδωσε, στο Πασοκ, την δυνατότητα να κυβερνήσει, τον έρημο τόπο μας, για ...10 ακόμη χρόνια.... Και δεν ξέχασα, τέλος, ότι ο Α. Σαμαράς κατεφέρετο, ως πρόεδρος της Πολ.Αν, τόσο κατά του αειμνήστου Εθνάρχη μας, όσο και κατά της Ν.Δ....
Με τις σκέψεις αυτές, λοιπόν, και με την, μέχρι τότε, εμπειρία, κράτησα, αρχικά, στάση... αναμονής, απέναντι στον Α. Σαμαρά, δίνοντάς του, πάντως, το απαιτούμενο χρονικό περιθώριο, για να διαψεύσει τους όποιους φόβους και ενδοιασμούς και τις όποιες επιφυλάξεις μου... Δυστυχώς, όμως, η εν γένει συμπεριφορά του, τόσο απέναντι στον ίδιον τον Κ. Καραμανλή, τον οποίον, κρατώντας αποστάσεις, άφησε ανυπεράσπιστο και έρμαιο, στις ορέξεις και στα ..νύχια των πολιτικών του αντιπάλων και των παπαγάλων των ΜΜΕ, που τον συκοφαντούσαν και τον απαξίωναν, με ψέματα και σκευωρίες, όσον και απέναντι στις κυβερνήσεις της Ν.Δ., τις οποίες, όμως, ούτως, ή άλλως, είχε, εκ της θέσεώς του, υποχρέωση να υπερασπιθεί και δεν το έκανε, αλλά και όσο απέναντι στους Καραμανλικούς της Ν.Δ., που, εδέχοντο, συνεχώς, τα πυρά των .... Πολανιτών και πίεζαν, ακόμη και για διαγραφή του Κ. Καραμανλή, από την Ν.Δ., μου έδειξαν, πως οι φόβοι, οι ενδοιασμοί και οι επιφυλάξεις μου, ως προς το πρόσωπο του Α. Σαμαρά και της ... αυλής του, σύντομα, θα επαληθεύοντο, όπως, δυστυχώς και έγινε.
Η σημερινή, λοιπόν, Ν.Δ. δεν έχει καμιά σχέση, με την Ν.Δ., που αγαπήσαμε, υποστηρίξαμε με πάθος και που αγωνισθήκαμε, για να την φέρουμε στην εξουσία, έχοντας, πάντα, ως γνώμονα το καλό της χώρας και του λαού μας... Η σημερινή Ν.Δ. δεν διαφέρει σε τίποτα, από το Πασοκ, τις μεθόδους, την νοοτροπία, τις στρατηγικές και την πολιτική του οποίου έχει αντιγράψει, έχοντας ταυτισθεί πλήρως με αυτό. Είναι, λοιπόν, θανάσιμο λάθος, για μας τους γνήσιους νεοδημοκράτες να θεωρούμε, πως πρέπει να υποστηρίζουμε την Ν.Δ., επειδή, απλά, εξακολουθεί να φέρει αυτό το όνομα.
Σήμερα, λοιπόν, η Πατρίδα χρειάζεται, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, μετά την Μεταπολίτευση, αφ’ ενός, έναν λαό, αποφασισμένο να την βοηθήσει, παραμερίζοντας τις όποιες πολιτικές και κομματικές του προτιμήσεις και προτάσσοντας την αγάπη του, προς αυτήν, δηλαδή τον Πατριωτισμό του και, αφ’ ετέρου, πολιτικούς σχηματισμούς, που να απαρτίζονται, από υγιείς πολιτικές δυνάμεις, που να μην είναι υποχείρια ξένων κέντρων εξουσίας και, που, πραγματικά θα νοιάζονται, θα υπηρετούν και θα υπερασπίζονται, αποκλειστικά και μόνον, τα συμφέροντα της Ελλάδος και του Ελλ. λαού... Και η Ν.Δ., υπό την σημερινή της ηγεσία, με τις επιλογές, τις ενέργειες, τις ....κωλοτούμπες του νυν προέδρου της και την εν γένει συμπεριφορά της, απέδειξε, πως, δυστυχώς, δεν συγκαταλέγεται σ’ αυτές....
Ειρήνη Γαλαντή
9 Σεπτεμβρίου 2012