Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Ένα είναι το πραγματικό μνημόνιο: οι διορισμοί !

του Σωτήριου Καλαμίτση

Δικηγόρου

Δεν τους ενόχλησε η τουρκική φρεγάτα που έκοβε βόλτες έξω από τη Τζιά ανήμερα της πιο λαμπρής γιορτής του Έθνους.

Δεν τους ενόχλησε που παρακολoύθησαν παρέλαση prive αδιαφορώντας για τον λαό που δεν είχε την ευκαιρία να θαυμάσει και να χειροκροτήσει το ένστολο τμήμα του. Αντιθέτως..
είχαν να πουν και καλά λόγια γι ’ αυτή την παρωδία-παρέλαση. Σαν να μη συνέβη τίποτε.

Δεν τους ενοχλεί που ο Τούρκος πρόξενος αλωνίζει στη Θράκη.

Δεν τους ενοχλεί που ο μισθός είναι πετσοκομμένος, ο λαός γονατισμένος, ο μαθητής κυριολεκτικά και μεταφορικά πεινασμένος, ο φοιτητής απογοητευμένος.

Μόλις, όμως, έσκασαν διορισμοί στα ΕΛΤΑ, έγινε ο κακός χαμός. Γεμάτα τα δελτία ειδήσεων από τις κόντρες. Άκουσον, άκουσον! Κάποιος τόλμησε να σκεφτεί ότι μπορεί να πιάσει στον ύπνο το άλλο κόμμα της συγκυβέρνησης ενόψει εκλογών. Σε χρόνο dt βγήκαν τα μαχαίρια. Ευτυχώς, το κακό αποσοβήθηκε πριν πάρει διαστάσεις και τα μαχαίρια μπήκαν στα θηκάρια. Οι διορισμοί ανεβλήθησαν για εύθετο μετεκλογικό χρόνο.

Έτσι εξηγείται ότι πράσινοι μνημονιακοί βουλευτές πραγματοποιούν συγκεντρώσεις, στις οποίες μετέχει πλήθος κόσμου. Έτσι εξηγείται η προσέλευση 240.000 [έστω 80.000] ψηφοφόρων στις πράσινες εσωκομματικές εκλογές του ενός υποψηφίου.

Είχαν πει στον Γιωργάκη να πει το περίφημο «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Ήταν, δυστυχώς, η μόνη αλήθεια που ξεστόμισε.

Γεγονός είναι ότι με τόσα που υποφέρει αυτός ο λαός, δεν αλλάζουμε. Ο οποιοσδήποτε κρατικός οργανισμός είναι φέουδο των πολιτικών. Ακόμη και στον πιο μικρό και ασήμαντο οργανισμό, πρέπει να υπάρχουν κενές θέσεις και αδήριτες ανάγκες, ώστε να απαιτούνται διορισμοί. Αυτό είναι το μόνο που γνωρίζουν πολύ καλά να κάνουν τα κόμματα της ελληνικής συμφοράς. Να μας φορτώνουν με περισσότερες δαπάνες για διορισμούς.

Αλήθεια, ο Ράιχενμπαχ τί ρόλο παίζει; Πώς θα μαζέψει το χρήμα για να τ’ ακουμπήσει στ’ αφεντικά του; Μήπως κατάλαβε ότι τα ελληνικά κόμματα δεν ξέρουν τίποτε άλλο να κάνουν εκτός από διορισμούς και το σφύριξε στον Σόιμπλε, για να χαλαρώσουν λίγο τα γκέμια, να κατατροπώσουν οι Μνημονιολάτρες τους Μνημονιομάχους και, έτσι, να μην κινδυνεύσουν τα Μνημόνια;

Λέω! Μήπως; Δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά το γεγονός ότι εν μέσω Μνημονίων εξακολουθούν οι υπεύθυνοι της κατάντιας μας να ερίζουν περί τους διορισμούς, τις μεταθέσεις, τις μετατάξεις, τις αποσπάσεις κ.λπ. Η κατάρα της χώρας. Η άλλη όψη του Μνημονίου