Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Wikileaks ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ για την ΕΛΛΑΔΑ: George Papandreou Junior


http://www.noitikiantistasis.com/images/papandreou_b.jpg«Για τον Γιώργο Παπανδρέου ήταν πάντα δύσκολο να βρίσκει ισορροπίες μεταξύ των βαρώνων που κυβέρνησαν με τον πατέρα του, του νέου αίματος από τον δικό του κύκλο και των τεχνοκρατών του Σημίτη» γράφει αμερικανός πρέσβης λίγο μετά τη δεύτερη νίκη της ΝΔ στις εκλογές του 2007.
Σε μία σειρά τηλεγραφήματα παρουσιάζονται οι εσωτερικές συγκρούσεις εκείνης της περιόδου στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι αμφισβητήσεις που δεχόταν ο Γιώργος Παπανδρέου τόσο από τους «Βενιζελικούς», όσο και από δικούς του υποστηρικτές. Σχετικά με τη στάση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ σημειώνεται σε τηλεγράφημα πως η προσπάθεια «ισορροπίας» που απαιτεί η θέση του, τον οδήγησε πολλές φορές σε πιο λαϊκίστική ρητορική και μεθόδους.
«Ο Παπανδρέου απομακρύνεται από την παραδοσιακή δυτική του στάση και καταφεύγει όλο και περισσότερο σε πατριωτικά λαϊκίστικα σχόλια που θυμίζουν τον πατέρα του», αναφέρει χαρακτηριστικά τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα. Ως παραδείγματα για την αλλαγή στις θέσεις του ώστε να προσελκύσει ψηφοφόρους όσο ήταν στην αντιπολίτευση οι αμερικανοί διπλωμάτες αναφέρουν το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά και τις δηλώσεις Παπανδρέου το 2006 που υπονοούν ότι η Ελλάδα πρέπει να προσφύγει στο Αιγαίο σε άμεση επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια. 
Τελικά, ο Γιώργος Παπανδρέου κέρδισε την εκτίμηση των αμερικανών διπλωματών, όπως φαίνεται από τα επόμενα τηλεγραφήματα. Ως υπουργός εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ «έχει δημιουργήσει καλή φήμη στη διεθνή κοινότητα σαν ένας σκεπτόμενος και εποικοδομητικός συνομιλητής. Στο εσωτερικό θα πρέπει να προσέξει τη ρητορική του για να αποφύγει χαρακτηρισμούς, όπως αμερικανάκι», τονίζεται σε ένα άλλο τηλεγράφημα.
Επτά εβδομάδες μετά την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ και την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας, ο αμερικανός πρέσβης Ντάνιελ Σπέκχαρντ στέλνει σε Ουάσινγκτον, Βερολίνο, Μόσχα, Βελιγράδι και Ελσίνκι τα σχόλιά του για την νέα κυβέρνηση. «Θα πάρει χρόνο μέχρι το κυβερνητικό σώμα να συνηθίσει τους νέους ρόλους και το κοινό να δει τα σημάδια αλλαγής που υποσχέθηκε ο Παπανδρέου. Εκτός από διοικητικά προβλήματα υπάρχουν εντάσεις μεταξύ δύο στρατοπέδων που δεν έχουν ακόμη λύση τις πολιτικές τους διαφορές. Των παλιών λιονταριών του ΠΑΣΟΚ, πολλοί εκ των οποίων είναι παρακαταθήκη των κυβερνήσεων του πατέρα Παπανδρέου, και των νέων αξιωματούχων που υστερούν σε πολιτικές επαφές αλλά φαίνεται να απολαμβάνουν την εύνοια του πρωθυπουργού», σημειώνει ο Σπέκχαρντ.
Ο αμερικανός πρέσβης συνεχίζει: «Ο Παπανδρέου διόρισε στην κυβέρνησή του σε ίσους σχεδόν αριθμούς βετεράνους και πρωτοεμφανιζόμενους. Αυτές οι δύο ομάδες συνυπάρχουν άβολα στα ίδια υπουργεία. [...] Οι πιέσεις από το βαθύ ΠΑΣΟΚ – ιστορικά βασισμένο στον νεποτισμό και την εκλογική πελατεία έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις εξαγγελίες Παπανδρέου για ανοιχτή διακυβέρνηση». Καταλήγοντας, ο Σπέκχαρντ σημειώνει ότι η ικανοποίηση όλων των πλευρών θα είναι μία «δύσκολη επίδειξη ισορροπίας».