Η δανειακή σύμβαση, που υπέγραψε η κυβέρνηση του Πασοκ, με την τρόϊκα
και το ΔΝΤ, πέραν του ότι η εγκυρότητά της ελέγχεται, διότι υπεγράφη
υπό μόνου του κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος, μάλιστα, την υπέγραψε 3
ημέρες νωρίτερα, από την, στο ΦΕΚ, δημοσίευση της πράξεως, που του
παρείχε το συγκεκριμένο δικαίωμα και, άρα, παρατύπως, είναι, βεβαίως,
μια διεθνής – και, μάλιστα, μη συνήθης - σύμβαση και, ως εκ τούτου,
έπρεπε, με βάση το Σύνταγμα, να επικυρωθεί από την Ελλ. Βουλή, με
πλειοψηφία 180 ψήφων. Παρά ταύτα, η κυβέρνηση του Πασοκ, αγνοώντας και
γράφοντας, για άλλη μια φορά, στα παλαιότερα των υποδημάτων της - αν ...
διαθέτει παλαιά υποδήματα - το Σύνταγμα, υπέγραψε, παρατύπως και
"επικύρωσε" - αντισυνταγματικά και, άρα, παράνομα - την δανειακή αυτή
σύμβαση, με πλειοψηφία 151 ψήφων. Τόσον, λοιπόν, η υπογραφή, όσον και η
επικύρωση της εν λόγω δανειακής συμβάσεως πάσχουν και κατ' ουδένα τρόπον
μπορεί να θεωρηθούν σύννομες και έγκυρες...
Από την άλλη, έχουμε
το κατάπτυστο και ανθελληνικό Μνημόνιο, με το οποίο οι ... "δανειστές"
μας εξασφάλισαν τις, κατά της χώρας μας, εκ του συγκεκριμένου δανείου,
απαιτήσεις τους. ΄Ομως, με το Μνημόνιο, μεταβιβάσθηκαν κυριαρχικά μας
δικαιώματα, στην τρόϊκα και στο ΔΝΤ, γεγονός, για το οποίο η κυβέρνηση
του Πασοκ δεν είχε, όπως όφειλε και όπως ορίζει το Σύνταγμα, την
απαιτούμενη εντολή του Ελλ. λαού, με αποτέλεσμα η υπογραφή του
Μνημονίου να πάσχει, καθιστώντας το Μνημόνιο αίολο και ανατρέψιμο.
Ως
γνωστόν, σε κάθε προεκλογική περίοδο, τα κόμματα παρουσιάζουν, στον
λαό, τα προγράμματα, βάσει των οποίων προτείθενται να κυβερνήσουν, σε
περίπτωση, που εκλεγούν.
΄Ετσι, η υπερψήφιση ενός κόμματος
σημαίνει, συγχρόνως, και την έγκριση του παρουσιασθέντος, στον λαό,
κυβερνητικού του πρόγραμματος, από το οποίο, βεβαίως, δεμεύεται και δεν
δικαιούται να παρεκκλίνει ως κυβέρνηση, άλλως, θα σημαίνει, πως
λειτουργεί άνευ της εγκρίσεως του λαού και, άρα, αυθαιρέτως και
παρανόμως.
Εν προκειμένω, το Πασοκ, στο κυβερνητικό πρόγραμμα, που παρουσίασε, στον Ελλ. λαό, στις εκλογές του 2009, ΟΥΔΕΝ ανέφερε:
1)
για δανεισμούς, με ταυτόχρονη μεταβίβαση κυριαρχικών δικαιωμάτων του
Ελλ. λαού είτε στο ΔΝΤ, είτε στην τρόϊκα, είτε οπουδήποτε αλλού, 2) για
υπογραφή Μνημονίου, που, ουσιστικά, να δένει την Ελλάδα χειροπόδαρα και
να την υποθηκεύει, απ' άκρης σ' άκρη, όπως το κατάπτυστο και ανθελληνικό
Μνημόνιο, που δεν δίστασε να υπογράψει, 3) για εργασιακό και
ασφαλιστικό Μεσαίωνα, όπως αυτός, που επεφύλαξε, στον Ελλ. λαό, με τους
νόμους, που ψήφισε, για τα εργασιακά και για το ασφαλιστικό,
4) για περικοπές των 13ου και 14ου μισθών και συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων και όλων των συνταξιούχων, αντιστοίχως,
5) για περικοπές και μειώσεις μισθών και συντάξεων,
6)
για ψήφιση ανθελληνικών νόμων, όπως αυτός, για το μεταναστευτικό, που,
με το ζόρι, προσπαθεί να καταστήσει την Ελλάδα πολυπολιτισμική χώρα,
αλλοιώνοντας, επί τούτου, την ομοιογένεια και την συνοχή του κοινωνικού
ιστού του Ελλ. λαού, και
7) γενικώς, για όλες τις αυθαιρεσίες του
Πασοκ, ως κυβερνήσεως, που, μαζί με τον Γιωργάκη, συμπεριφέρονται, ως
εάν η Ελλάδα να ήταν ... "τσιφλίκι" τους.
Κατά συνέπεια, τόσον η
υπογραφείσα δανειακή σύμβαση, όσο και το υπογραφέν Μνημόνιο, αλλά και
όλες οι υπόλοιπες αυθαιρεσίες του Γιωργάκη και της κυβερνήσεώς του δεν
έχουν τύχει της εγκρίσεως του Ελλ. λαού και, γι' αυτό, είναι
αντισυνταγματικές - άρα, παράνομες - και ανατρέψιμες.
Εκείνο,
λοιπόν, που απομένει, είναι ο κατάλληλος Ηγέτης, που, θα τεθεί
επικεφαλής του Ελλ. λαού και, με δύναμη, με πυγμή, με αποφασιστικότητα,
χωρίς φόβο, αλλά με πάθος, θα απαλλάξει την Ελλάδα, απ' όλα αυτά, που
την πληγώνουν και θα την οδηγήσει σε άλλα μονοπάτια, που θα είναι προς
όφελός της και προς όφελος του Ελλ. λαού και δεν θα τους οδηγούν στον
όλεθρο και στην καταστροφή, όπως συμβαίνει σήμερα...
ΕΙΡΗΝΗ ΓΑΛΑΝΤΗ
