Ο Σημίτης και οι εμπλεκόμενοι υπουργοί της τότε κυβέρνησης-1997- έστειλαν 70 δις δρχ (που λόγω υπερβάσεων ξεπέρασαν κατά πολύ τα 100 δις) στα ταμεία των δύο εταιρειών.
Το ποιοί πήραν τις μίζες δεν χρειάζεται η βοήθεια του Σέρλοκ Χόλμς για να εντοπισθούν.
Ας σταματήσει λοιπόν αυτό το θέατρο σκιών απο τα ανδρείκελα του πολιτικού συστήματος.
θεωρούν τη
Ο Τάσος Μαντέλης, ο οποίος παραδέχθηκε οτι παντελόνιασε μαύρο χρήμα (και παρόλα αυτά κυκλοφορεί ελεύθερος) γνωρίζει τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας των μιζαδόρων κι έτσι σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "ΠΑΡΟΝ" -(Κυριακή 6 Μαίου 2010), στέλνει μήνυμα στο προσωπικό περιβάλλον του Κώστα Σημίτη,Σπύρο Σημίτη, μόνιμο κάτοικο Γερμανίας.:"ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΩ ΣΑΝ ΠΡΟΒΑΤΟ, ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΣΟΥ. ΑΠΕΙΛΕΙ ΣΗΜΙΤΗ Ο ΜΑNΤΕΛΗΣ!", γράφει το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας.
φωτογραφίζοντας τον αδελφό του
Tι έχει να πει ο Μαντέλης, για τον αδελφό του πρώην πρωθυπουργού.
Τι έχει να προσάψει ένας αποδεδειγμένα μιζαδόρος στον καθηγητή Σπύρο Σημίτη;
Αυτό μόνο ο Μαντέλης το γνωρίζει αλλά υποψιαζόμαστε οτι μας αφορά ολους.
Ολους τους ΕΛΛΗΝΕΣ πολίτες.
Δεν μπορεί όμως, να έχουν περάσει τόσες ώρες, απο τη κυκλοφορία της εφημερίδας και ο Κώστας Σημίτης να τηρεί ΣΙΓΗ ΙΧΘΥΟΣ για ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ.
Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΨΗΦΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΤΟΥ ΟΤΕ
Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2009, ο Δημήτρης Στρατούλης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, πρώην εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Δ.Σ. του ΟΤΕ, θα καταγράψει σ ένα συγκλονιστικό άρθρο την βρώμικη υπόθεση των ψηφιακών κέντρων του ΟΤΕ.
"Διάβασα τα άρθρα των κυρίων Βότση και Μπέη, καθώς και τις δηλώσεις του συντρόφου μου Περικλή Κοροβέση, για τα ψηφιακά του ΟΤΕ.
Επειδή συγκρούστηκα επανειλημμένως με κυβερνήσεις, διοικήσεις του ΟΤΕ και τις SIEMENS και ΙΝΤRΑCΟΜ για τη διαφάνεια των προμηθειών του ΟΤΕ, θα αναφερθώ στην υπόθεση, όπως την έζησα.
Αφενός χάρη της μνήμης του αγωνιστή Τάσου Μήνη που βασανίστηκε άγρια από τη χούντα και αφετέρου γιατί - παρά την διαφωνία μου με τον Χαρίλαο Φλωράκη και τον Λεωνίδα Κύρκο για τη συμμετοχή της Αριστεράς στις κυβερνήσεις Ζολώτα και Τζανετάκη - θεωρώ απαράδεκτο οι δύο ιστορικές προσωπικότητες της Αριστεράς να ρίχνονται για ανύπαρκτά θέματα ηθικής τάξης στο λάκκο με τα «γουρούνια».
Στις 4 Μάρτη 1988, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΤΕ, με επικεφαλής τον Θεοφάνη Τόμπρα, υλοποιώντας απόφαση της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ανέθεσε στη Siemens και στην INTRACOM την προμήθεια 84.000 ψηφιακών κυκλωμάτων και 20.000 ψηφιακών παροχών, δαπάνης 6,6 δισ. δραχμών με τις «μητρικές» συμβάσεις 7170 και 7160/30-3-1988.
Η Διοίκηση του ΟΤΕ με αυτές τις συμβάσεις, ανέλαβε ισχυρές νομικές δεσμεύσεις έναντι των δύο αυτών εταιρειών να προμηθευτεί από αυτές όλα τα ψηφιακά που χρειαζόταν για την πενταετία 1989-1993 (1.190.000 παροχές και 120.000 κυκλώματα), ύψους δαπάνης περίπου 70 δισ. δρχ.
Σε εκτέλεση των παραπάνω συμβατικών δεσμεύσεών το Δ.Σ. του ΟΤΕ, στις 19 Μάη 1989, αποφάσισε την ανάθεση στις δύο εταιρείες 470.000 ψηφιακών, αξίας 32,5 δισ. δραχμών.
Μειοψήφησαν οι δύο εκπρόσωποι των εργαζομένων στο Δ.Σ. του ΟΤΕ Δημήτρης Στρατούλης και Χριστόφορος Χριστοφορίδης, καταγγέλλοντας ότι η διοίκηση του ΟΤΕ έδενε την επιχείρηση στο άρμα των Siemens και INTRACOM και ότι οι τιμές που αγόραζε τα ψηφιακά ήταν υψηλές.
Η ΟΜΕ-ΟΤΕ καταλαμβάνοντας τα γραφεία της Διοίκησης του ΟΤΕ δεν επέτρεψε την υπογραφή των δύο συμβάσεων και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να ζητήσει από τη διοίκηση του ΟΤΕ να αναβάλει για μετά τις εκλογές την υπογραφή τους.
Επί κυβέρνησης Τζαννετάκη, το νέο Δ.Σ. του ΟΤΕ με πρόεδρο τον Τάσο Μήνη στέλνει την υπόθεση στον εισαγγελέα και αρχίζει να διερευνά πώς θα σπάσει αυτές τις συμβάσεις.
Οι νομικές υπηρεσίες του ΟΤΕ και 3 καθηγητές νομικών σχολών γνωμοδότησαν ότι, εάν ο ΟΤΕ σπάσει τις νομικές δεσμεύσεις που του είχαν επιβληθεί με τις «μητρικές» συμβάσεις 7160 και 7170 της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, θα συρόταν από τις δύο εταιρείες στα δικαστήρια πληρώνοντας τους αποζημιώσεις πολλών δισ. δρχ.
Κατόπιν αυτού, επιτροπή επαναδιαπραγμάτευσης του ΟΤΕ μετά από διαπραγματεύσεις με τις δύο εταιρείες πέτυχε βελτίωση των τιμών των ψηφιακών κατά 6 δισ. δρχ και κατέληξε σε πόρισμα.
Με βάση αυτό το πόρισμα, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΟΤΕ Τάσος Μήνης, στις 26 Γενάρη 1990, έστειλε ενημερωτικό σημείωμα στους τρεις πολιτικούς αρχηγούς (Μητσοτάκη, Παπανδρέου, Φλωράκη) και τον Ξενοφώντα Ζολώτα, πρωθυπουργό της Οικουμενικής Κυβέρνησης, στο οποίο επισημαινόταν ότι επιτεύχθηκε βελτίωση των συμβάσεων του Θ. Τόμπρα κατά 6 δισ. δραχμές (από 32,5 δισ. δρχ. σε 26,5 δισ. δρχ.).
Παράλληλα, έθετε υπόψη τους προς απόφαση δύο εναλλακτικά σενάρια: Είτε να υπογραφούν οι βελτιωμένες στις τιμές τους συμβάσεις, είτε αυτές να ακυρώνονταν και να προκηρυσσόταν ανοιχτός διαγωνισμός, με συνέπεια όμως, αφενός, ατέρμονες δικαστικές διαμάχες και καταβολή μεγάλων αποζημιώσεων στις δύο εταιρείες και, αφετέρου, αδυναμία του Οργανισμού για δύο χρόνια να ικανοποιήσει το επενδυτικό του πρόγραμμα ψηφιακοποίησης του δικτύου του.
Ο πρωθυπουργός Ξενοφών Ζολώτας και οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί συμφώνησαν με την πρώτη λύση και εν συνεχεία το Δ.Σ. του Οργανισμού πήρε τη σχετική απόφαση.
Ο Χαρίλαος Φλωράκης, όπως τοποθετήθηκε δημόσια ως εκπρόσωπος του τότε ενιαίου Συνασπισμού, συμφώνησε, επειδή βελτιώθηκαν δραστικά κατά 6 δις δραχμές οι τιμές, για να μην μπλέξει ο ΟΤΕ σε δικαστικές διαμάχες και αποζημιώσεις και για να ικανοποιηθούν χωρίς άλλες καθυστερήσεις οι 1.000.000 εκκρεμείς αιτήσεις πολιτών για νέες τηλεφωνικές συνδέσεις.
Ταυτόχρονα ζήτησε να προκηρύσσονται ανοικτοί διαγωνισμοί για τις μελλοντικές ανάγκες του ΟΤΕ σε ψηφιακά.
Ο τότε υπουργός Γ. Κεφαλογιάννης, που είχε διαφωνήσει, ουδέποτε πραγματοποίησε την απειλή του για παραίτηση αλλά ούτε και επανάφερε το θέμα στο υπουργικό συμβούλιο.
Με ανακοίνωσή της η ΟΜΕ-ΟΤΕ εκτίμησε ως θετική την απόφαση αυτή.
Οι συμβάσεις αυτές της Οικουμενικής ελέγχθηκαν από τη δικαιοσύνη και με αμετάκλητο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών θεωρήθηκαν νόμιμες.
Οι διοικήσεις όμως του ΟΤΕ και οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησαν δεν πραγματοποίησαν ανοικτούς διαγωνισμούς.
Έδιναν συστηματικά - έναντι γερής μίζας όπως πλέον έχει αποδειχτεί - με απευθείας αναθέσεις όλες τις προμήθειες του ΟΤΕ σε ψηφιακά -και μετά το 1998 και των θυγατρικών του στα Βαλκάνια- στις δύο εταιρείες (Siemens και INTRACOM) μέχρι το 2006 που ολοκληρώθηκε η ψηφιακοποίηση του ΟΤΕ.
«Μητέρα των μιζών» θεωρείται από τα στελέχη της Siemens, που κατέθεσαν στη γερμανική δικαιοσύνη, η σύμβαση 8002, που αυτή υπέγραψε με τον ΟΤΕ το 1997 επί κυβέρνησης Σημίτη.
Η δήθεν σκληρή αντιπαράθεση Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ για τη Siemens είναι καθαρά υποκριτική, αφού πλέον έχει πλήρως αποκαλυφθεί ότι το σκάνδαλο είναι δικομματικό, ότι και οι δυο τους «λαδώθηκαν» από αυτή.
Ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ από τότε που συγκροτήθηκε είχαν καταγγείλει συστηματικά τις απευθείας αναθέσεις έργων του δημοσίου τομέα στη Siemens και σε άλλες εταιρείες. Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς σε αυτά τα ζητήματα είναι τόσο αυταπόδεικτο ώστε δεν έχουν τολμήσει να της το αμφισβητήσουν ούτε οι πιο σκληροί της πολιτικοί αντίπαλοι."
Η ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΤΙΚΟΥ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΣΗΜΙΤΗ
Το 1997 ήταν επίσης η χρονιά που η "17 ΝΟΕΜΒΡΗ" δολοφόνησε τον Μιχάλη Περατικό
Σύμφωνα με μαρτυρία δημοσιογράφου που εντοπίσαμε politis-gr.com/?p=1942, ο Περατικός προσπαθούσε μάταια (κάθησε εξαντλημένοες 3 μερόνυχτα στο καναπέ του προθαλάμου του Σημίτη), να συναντήσει τον πρώην πρωθυπουργό σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τον συναντήσει για το έργο κατασκευής βαγονιών και τροχαίου υλικού του του ΟΣΕ.
στρέφοντας για μια ακόμη φορά πάνω της το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.
"Την ώρα που ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης δηλώνει «έκπληκτος» και «οργισμένος» για την υπόθεση Μαντέλη, η μαρτυρία γνωστού δημοσιογράφου αποκαλύπτει ότι ο πρωθυπουργός της ΟΝΕ και των μεγάλων έργων έκλεισε την πόρτα στον Μιχάλη Περρατικό, ανοίγοντας το δρόμο στις γερμανικές μίζες.
«Επειδή έχει ξεκινήσει έρευνα για την προμήθεια των βαγονιών του ΟΣΕ για τη Ζίμενς επί εποχής Μαντέλη, θέλω να σας θυμίσω ότι η ιστορία ξεκινά από το 1993. Τότε ο μακαρίτη Μιχάλης Περρατικός είχε αγοράσει τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, είχε κατασκευάσει μέσα στα ναυπηγεία ένα εργοστάσιο με σύγχρονο εξοπλισμό και είχε εκπαιδεύσει εργαζόμενους των Ναυπηγείων προκειμένου εκεί να κατασκευάζονται βαγόνια και τροχαίο υλικό για τον ΟΣΕ και το Μετρό που είχε τότε αρχίσει τότε να κατασκευάζεται.
Οταν άλλαξε η κυβέρνηση, ο τότε υπουργός Βιομηχανίας Κώστας Σημίτης το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να καταργήσει τη σύμβαση.
Αυτός λοιπόν είναι υπεύθυνος για ό,τι ακολούθησε σε ό,τι αφορά ο σκάνδαλο της Ζίμενς με τα βαγόνια και το τροχαίο υλικό.
Σκεφτείτε σήμερα πόσος κόσμος θα είχε δουλειά στα Ναυπηγεία Ελευσίνας κατασκευάζοντας βαγόνια για τον ΟΣΕ, το Μετρό, τον Προαστιακό, το τραμ.
Πρέπει τότε να ας πω ότι ο τότε υπουργός Βιομηχανίας Σημίτης αρνιόταν να δεχτεί τον Περρατικό ο οποίος πήγε στο γραφείο της ιδιαιτέρας του υπουργού και κάθισε στον καναπέ 3 μερόνυχτα στην προσπάθειά του να δει τον κ. Σημίτη. Ξέρετε τι έκανε ο κ. Σημίτης; Εφευγε από την πίσω πόρτα!..»
-ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΡΙΕ ΣΗΜΙΤΗ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΗΣ.
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΚΟΝΟΜΑΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΜΕ ΑΙΜΑ ΤΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ. ΗΓΓΙΚΕΝ ΛΟΙΠΟΝ Η ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΚΑΘΗΣΕΙ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ...
http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=2111