Δεν είναι τα υλικά αγαθά που χάνουμε από την κρίση, είναι ο πολιτισμός, η ανθρωπιά μας.
.Ενα χρόνο µετά τη µεθυστική αποχαύνωση των Ολυµπιακών Αγώνων του 2004, όταν ακόµη οι περισσότεροι ζούσαν στους ρυθµούς του ευρωπαϊκού εκσυχρονισµού µας και η διαπλοκή κατέτρωγε και τα τελευταία κονδύλια, ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς παρουσίασε µια «προφητική» -όπως αποδείχθηκε- ταινία, «Το Τσεκούρι». Το πολιτικό αυτό θρίλερ, µε δόση µαύρου χιούµορ, παρουσίαζε αυτά που σήµερα ζει η ελληνική κοινωνία, τον κοινωνικό εµφύλιο και κανιβαλισµό.
Ο ήρωας της ταινίας, ο Μπρουνό, -υψηλόβαθµο στέλεχος εταιρείας- απολύεται ύστερα από 15 χρόνια άψογης υπηρεσίας. Αρχικά, συνεχίζει να ψάχνει για δουλειά, ύστερα όµως από τρία χρόνια ανεργίας, οδηγείται σιγά σιγά στην αποξένωση, όχι µόνο από την κοινωνία, αλλά και από την ίδια του την ανθρωπιά, την ορµέµφυτη ανάγκη του ανθρώπου να κοινωνεί το διπλανό του και που µας διαχωρίζει από το ζωικό βασίλειο. Μπροστά στο αδιέξοδο και για να µπορέσει να συντηρήσει την οικογένειά του, εντοπίζει τους υποψήφιους ανταγωνιστές του -για τη νέα θέση εργασίας που διεκδικεί- και αρχίζει, έναν έναν, να τους εξοντώνει!
Ο ήρωας της ταινίας, ο Μπρουνό, -υψηλόβαθµο στέλεχος εταιρείας- απολύεται ύστερα από 15 χρόνια άψογης υπηρεσίας. Αρχικά, συνεχίζει να ψάχνει για δουλειά, ύστερα όµως από τρία χρόνια ανεργίας, οδηγείται σιγά σιγά στην αποξένωση, όχι µόνο από την κοινωνία, αλλά και από την ίδια του την ανθρωπιά, την ορµέµφυτη ανάγκη του ανθρώπου να κοινωνεί το διπλανό του και που µας διαχωρίζει από το ζωικό βασίλειο. Μπροστά στο αδιέξοδο και για να µπορέσει να συντηρήσει την οικογένειά του, εντοπίζει τους υποψήφιους ανταγωνιστές του -για τη νέα θέση εργασίας που διεκδικεί- και αρχίζει, έναν έναν, να τους εξοντώνει!
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ Η ΖΩΗ ΜΟΥ!
Στην αρχή της κρίσης, κάποιοι αφελείς νόµιζαν ότι, µε το λουκέτο του διπλανού τους, θα έχουν την ευκαιρία να ωφεληθούν ή να επιβιώσουν (ένας ανταγωνιστής λιγότερος). Οµως, η νεοφιλελεύθερη «ανταγωνιστικότητα» δεν υπακούει σε κανόνες ή, µάλλον, υπάρχει ένας κανόνας, αυτός του κανιβαλισµού. Επιβιώνει ο «ανταγωνιστικότερος».
Σήµερα, εσύ κανιβαλίζεις τους άλλους, µέχρι να έρθει ο επόµενος -ο πιο ανταγωνιστικός- να κανιβαλίσει εσένα. Καµία κοινωνία, κανένας κανόνας, ούτε ακόµη αυτός της ζούγκλας, όπου η φύση έχει προβλέψει τα αρπακτικά να είναι λιγότερα αριθµητικά ώστε να υπάρχει ισορροπία. Χτες ήταν οι συµβασιούχοι STAGE, οι ναυτεργάτες, οι οδηγοί λεωφορείων, φορτηγών, ταξί, οι φαρµακοποιοί, οι ελεύθεροι επαγγελµατίες, οι γιατροί. Σήµερα είναι οι εργαζόµενοι στην ΕΡΤ και οι καθηγητές. Με πρόσχηµα τα όποια πραγµατικά προβλήµατα του κάθε κλάδου, ωσάν στον υπόλοιπο κόσµο ζουν σε ουτοπία, πετάνε το κόκαλο από το τραπέζι και αφήνουν τον κοινωνικό αυτοµατισµό να αλληλοσπαράζει την ελληνική κοινωνία για µια θέση στον ήλιο.
ΟΤΑΝ ΣΠΕΡΝΕΙΣ ΤΣΕΚΟΥΡΙΑ ΘΑ ΘΕΡΙΖΕΙΣ ΝΕΟΝΑΖΙ
Στο διάγγελµά του, ο Αντώνης Σαµαράς είπε ότι δέχτηκε να επαναπροσληφθούν, «µετά από πίεση Βενιζέλου», 2.000 απολυµένοι της ΕΡΤ. Μα, στην ΕΡΤ -πριν από το κλείσιµο- υπήρχαν 2.656 εργαζόµενοι αορίστου χρόνου. Τι άλλαξε στη διαφορά; Εµµεσα, απειλεί µε απόλυση όσους απεργούν. Αµεσα, οδηγεί τους µέχρι χθες συναδέλφους -ίσως φίλους και αδέλφια- να αλληλοσκοτωθούν, ώστε να στριµωχτούν στη µικρότερη ΝΕΡΙΤ. Φυσικά και για όσους επιλεγούν µε τα διάτρητα «αξιοκρατικά» κριτήρια -ο Σίµος Κεδίκογλου είπε αυτολεξεί µε «κριτήρια ΑΣΕΠ» κι όχι «ΑΣΕΠ»- τους περιµένει η απειλή να υπογράψουν µε χαµηλότερες αποδοχές.
Το ίδιο συµβαίνει και στην Παιδεία. Την ώρα που η Γερµανία βασίζει την ανάπτυξή της στο ειδικευµένο και υψηλού επιπέδου εργατικό δυναµικό και το γερµανικό εµπορικό επιµελητήριο αναζητεί 10.000 επιστήµονες το µήνα για να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της η οικονοµία, στην Ελλάδα κλείνουν σχολεία µε πρόφαση τα «οικονοµικά» της χώρας!
Το ίδιο συµβαίνει και στην Παιδεία. Την ώρα που η Γερµανία βασίζει την ανάπτυξή της στο ειδικευµένο και υψηλού επιπέδου εργατικό δυναµικό και το γερµανικό εµπορικό επιµελητήριο αναζητεί 10.000 επιστήµονες το µήνα για να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της η οικονοµία, στην Ελλάδα κλείνουν σχολεία µε πρόφαση τα «οικονοµικά» της χώρας!
Το δρόµο της διαθεσιµότητας χωρίς κριτήρια παίρνουν 12.500 εκπαιδευτικοί και υπάλληλοι δήµων και δηµοτικών επιχειρήσεων µε δυο τροπολογίες που αναµένεται να ενταχθούν στο πρώτο σχέδιο νόµου που βρίσκεται για επεξεργασία και ψήφιση στη Βουλή!
Με διάφορες µεθοδεύσεις -κλείσιµο σχολείων, ανακατανοµή µαθητών, το «αθώο» δίωρο που πρόσθεσαν- κόβουν και ράβουν ανθρώπους. Αυτή τη στιγµή στα σχολειά, οι άνθρωποι που «χτίζουν» το µέλλον της χώρας, θα πρέπει να «ανταγωνιστούν» τον, µέχρι εχθές, συνάδελφό τους ή να βρεθούν σε διαθεσιµότητα. Μάλιστα, ένα ποσοστό εξ αυτών, πιθανότατα, δεν θα επιστρέψει στο ∆ηµόσιο και θα πεταχτεί στο δρόµο µαζί µε άλλα 2 εκατ. ανέργους από τον ιδιωτικό τοµέα, χωρίς µάλιστα να µπορούν να αντιδράσουν, αφού είναι ακόµη επίστρατοι για µια απεργία που δεν έκαναν ΠΟΤΕ!
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ «ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΓΝΩΜΗΣ»!
Οπως έγραφε ο Αλµπερτ Καµύ στην ΠΤΩΣΗ, ο λαός καλείται να υποταχθεί και να απολαύσει τα αγαθά της δουλείας, την οποία µας παρουσιάζουν ως ελευθερία! Ο απόλυτος παρανοϊκός νεοφιλελευθερισµός που, ενώ υπόσχεται την ελευθερία της αγοράς, για να την πραγµατοποιήσει υποτάσσει τον άνθρωπο στα κελιά της «φυσικής τάξης» και του απόλυτου νόµου της ζούγκλας.
∆εν είναι τα υλικά αγαθά που χάνουµε από την κρίση, είναι ο ανθρώπινος πολιτισµός, η ίδια η ανθρωπιά µας.
