Ωνάσειο: ένα βήμα πριν την “ανακοπή”.
Το Ωνάσειο καρδιοχειρουργικό κέντρο, ένα από τα καλύτερα του πλανήτη, σε… ανακοπή
Ένα βήμα πριν την κατάρρευση βρίσκεται το Ωνάσειο καρδιοχειρουργικό κέντρο με κινητοποιήσεις του προσωπικού του, σε μια προσπάθεια ανάκαμψης από την φθίνουσα πορεία στην οποία το οδήγησε η Πολιτεία με τις αλόγιστες προσλήψεις και τις ανεξόφλητες οφειλές της .
Στο μεταξύ φαίνεται να παίρνει παράταση ζωής για μισό χρόνο ακόμη μετά την σημερινή συνάντηση και υπόσχεση του υπουργού Υγείας στον πρόεδρου καθηγητή Ι. Λεκκάκη και τα μέλη του ΔΣ του νοσοκομείου να καταβάλει την ετήσια επιχορήγηση και ακόμη 38 εκ. ευρώ για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των ταμείων (μέχρι το 2011.)
Σημειώνεται ότι πρόκειται για το μοναδικό καρδιοχειρουργικό ίδρυμα της χώρας, διεθνών προδιαγραφών με υψηλότατη επιστημοσύνη και ποιότητα . Οι οφειλές του δημοσίου (ΕΟΠΥΥ) την τελευταία διετία ανέρχονται στα 70 εκατομμύρια ευρω, όσα περίπου, οφείλει και το Κέντρο στους προμηθευτές του. Επίσης από την κρατική επιχορήγηση, της τάξεως των 7 εκ δεν είχε πάρει τίποτα εφέτος και τα χρέη καθημερινά διογκώνονται.
Όπως υπογραμμίζει υψηλό στέλεχος του επιστημονικού δυναμικού, πρόκειται για ένα νοσοκομείο Μη Κερδοσκοπικού χαρακτήρα Ιδιωτικού Δίκαιου, εξολοκλήρου δώρο του αείμνηστου Αριστοτέλη Ωνάση προς στην πολιτεία η οποία διορίζει το διοικητικό συμβούλιο όπου συμμετέχει και ένα μέλος από το ΔΣ του Ιδρύματος .
«Είναι το μοναδικό στην Ευρώπη καρδιολογικής- καρδιοχειρουργικής κατεύθυνσης με 2000 χειρουργικά περιστατικά ετησίως. Διαθέτει άριστο εξοπλισμό και νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και 20 κρεβάτια εντατικής θεραπείας. Είναι πρότυπο κέντρο στις μεταμοσχεύσεις καρδιάς και εφαρμόζει πρόγραμμα τεχνικής καρδιάς (τοποθέτηση και υποστήριξη με εβδομαδιαία παρακολούθηση σε 30-40 άτομα τα οποία είχαν φθάσει στο τελευταίο στάδιο καρδιακής ανεπάρκειας). Επίσης διαθέτει στην χώρα μας το μοναδικό καρδιοχειρουργικό τμήμα για παιδιά, με ειδικές καρδιοπάθειες.»
Το Ωνάσειο κατηγορείται για υψηλούς μισθούς στο προσωπικό το οποίο όμως εργάζεται 365 ημέρες το χρόνο σε 24ωρη βάση και δεν λειτουργεί σύμφωνα με τους ρυθμούς του δημοσίου.
Σήμερα διευκρινίζει ο συνομιλητής μας « μέσα στο οικονομικό χάος που κατέκλυσε την χώρα» το πρόβλημά του Ωνασείου είναι τα πολλά «ανοίγματα» που έχει . Αιτία είναι οι ανεξόφλητες οφειλές ύψους 70-80 εκατομμυρίων που έχουν προς αυτό τα ασφαλιστικά ταμεία και το Δημόσιο. Μέχρι πρόσφατα υπήρχε κάποια κρατική επιχορήγηση ύψους 15 εκατ. η οποία μειώθηκε στο ήμισυ. Οι νέες συμβάσεις του κράτους (μέσω του ΕΟΠΥΥ) καθιστούν αδύνατη τη λειτουργία του νοσοκομείου στη βάση των στάνταρ που επιβάλλει η θέση του. « Όσο τα ταμεία δεν καταβάλλουν τις οφειλές τους και δεν υπάρχει ρευστό το νοσοκομείο αδυνατεί να ανταποκριθεί στους προμηθευτές του. Επίσης τα χρέη του δημοσίου για τα άπορα παιδιά που έχουν χειρουργηθεί ανέρχονται στα 4-5 εκατ ευρώ, ενώ 3-4 εκατ ευρώ πρέπει να καταβάλει το υπουργείο στους γιατρούς που ασκούν την ειδικότητά τους εδώ.» Οι μισθοί έχουν μειωθεί κατά 30% και πρέπει να μειωθούν περισσότερο τώρα με τις νέες συμβάσεις που καθορίζει ο ΕΟΠΥΥ αλλά όταν ένας γιατρός ο οποίο εργάζεται 365 ημέρες το χρόνο μπαίνει στο χειρουργείο και βγαίνει μετά από 10- 15 ώρες « δεν μπορείς να του πεις πάρε 200 ε.»
Το Ωνάσειο δημιουργήθηκε για να λειτουργεί και να αποδίδει με κριτήρια και στάνταρ ιδιωτικού τομέα και δεν συνάδει το προσωπικό του να πληρώνεται όπως οι υπάλληλοι του δημοσίου. Βεβαίως παραδέχεται ο συνομιλητής μας σήμερα έχουν διοριστεί πολλά άτομα από το 1996- 2009 ήταν 450 άτομα για 130 κρεβάτια και τώρα αριθμεί στα 1000 άτομα κυρίως διοικητικό προσωπικό (σημείωσε αύξηση κατά 70% και από 10 ποσοστιαίες μονάδες αυξήθηκαν το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.)
Αυτή τη στιγμή υπογραμμίζει ο συνομιλητής μας απαιτείται ένας νέος επαγγελματίας μάνατζερ να προσδιορίσει τον χαρακτήρα του Ιδρύματος, το οποίο είναι ένα «διαμάντι στο είδος του. Πρέπει να ξεκαθαρίσει εάν θα εξακολουθήσει να είναι μη κερδοσκοπικό – φιλανθρωπικό, εάν θα γίνει εμπορικό ή ότι άλλο γιατί δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι διαθέτει και το καλλίτερο επιστημονικό δυναμικό της χώρας”.
