ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥ
Για την ενεργειακή σύγκρουση και νομισματική σύγκρουση με πεδίο την Ελλάδα
Φως στο παρασκήνιο των δραµατικών εξελίξεων που ενέσκηψαν στη χώρα µας τα τελευταία χρόνια ρίχνει ο γνωστός Γερµανός ειδικός στα οικονοµικά και συγγραφέας Ντιρκ Μίλερ στο βιβλίο του µε τίτλο Σύγκρουση: Ο αγώνας για την Ευρώπη και το χρήµα µας, το οποίο θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη. Αναλύοντας τα γεγονότα και τις πληροφορίες που συγκέντρωσε από πηγές σε διάφορες χώρες, ο «Μr. Dax», όπως αποκαλείται λόγω της επαγγελµατικής του ενασχόλησης ως χρηµατιστή στη Φρανκφούρτη, όπου έχει διακριθεί, καταλήγει στο συµπέρασµα ότι οι ΗΠΑ ήταν αυτές που κινούσαν τα
νήµατα του δράµατος που ακόµα εκτυλίσσεται στην Ελλάδα, στην προσπάθειά τους να διασφαλίσουν την παγκόσµια κυριαρχία τους τις επόµενες δεκαετίες. Ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών και η διατήρηση του status του δολαρίου ως του βασικού παγκόσµιου αποθεµατικού νοµίσµατος καταγράφονται µέσα από τις σελίδες του βιβλίου ως δύο βασικοί άξονες της αµερικανικής πολιτικής παγκόσµιας κυριαρχίας. Και προκαλεί εντύπωση ότι κατά το συγγραφέα η Ελλάδα χρησιµοποιήθηκε από την Αµερική για να επιτύχει και τους δύο βασικούς στόχους της. Μοιραία, λοιπόν, οι περισσότερες από τις 270 σελίδες του βιβλίου έχουν σηµείο αναφοράς τη χώρα µας.
Το ενεργειακό και το σχέδιο «Πυθία»
Το 2004 χαρακτηρίζεται από το συγγραφέα έτος-ορόσηµο για την κρίση που ξέσπασε λίγα χρόνια αργότερα. Τη χρονιά αυτή έληξε η σύµβαση για την εκµετάλλευση που είχαν υπογράψει το 1968 αµερικανικές εταιρείες µε την ελληνική χουντική κυβέρνηση για την εκµετάλλευση των κοιτασµάτων πετρελαίου στη Θάσο. Οι αµερικανικές εταιρείες είχαν αρχίσει το 1981 µε την εξόρυξη 10.000 βαρελιών την ηµέρα, η οποία έφτασε τα 30.000 βαρέλια το 1989. Ωστόσο, η µεγάλη µείωση των διε¬θνών τιµών του πετρελαίου από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 και για περισσότερες από δύο δεκαετίες, όταν κυµαινόταν από 20 έως 40 δολάρια το βαρέλι, περιόρισε το κίνητρο εξόρυξης στη Θάσο, επειδή ήταν φθηνότερη η εξόρυξή του σε άλλες περιοχές. Από το 2004, όµως, άρχισαν να αυξάνονται και πάλι γρήγορα οι διεθνείς τιµές του πετρελαίου, για να απογειωθούν το 2008, όταν έφτασαν στα 140 δολάρια το βαρέλι. Τα κοιτάσµατα της Θάσου απέκτησαν ξανά ενδιαφέρον για τους Αµερικανούς, καθώς µάλιστα υπήρχε η δυνατότητα αξιοποίησής τους µε νέες, πιο οικονοµικές τεχνολογίες. Η ενεργειακή σηµασία της Ελλάδας ενισχύθηκε και από τις αποκαλύψεις νέων µεγάλων κοιτασµάτων στις ελληνικές θάλασσες. Οι Αµερικανοί, λέει ο συγγραφέας, προσπάθησαν να βάλουν ξανά «στο χέρι» τον ελληνικό ενεργειακό πλούτο, αλλά αυτή τη φορά πρωθυπουργός στην Ελλάδα ήταν ο Κώστας Καραµανλής, ο οποίος δεν ήταν εξυπηρετικός για τα συµφέροντά τους.
Η συµφωνία του Καραµανλή µε τον Πούτιν για τη συµµετοχή της Ελλάδας στον αγωγό φυσικού αερίου South Stream, ο οποίος θα ξεκινούσε από τη Ρωσία για να καταλήξει στην Ιταλία, τον έκανε «αγκάθι στο µάτι των Αµερικανών, οι οποίοι θέλουν να προωθήσουν στην Ευρώπη αέριο από το Αζερµπαϊτζάν µέσα από τους δύο εναλλακτικούς αγωγούς (Nabucco και TAP). Ο Μίλερ σηµειώνει ότι υπήρχαν πολλές ενδείξεις –αλλά όχι αποδείξεις– πως ο Καραµανλής είχε υποσχεθεί στους Ρώσους την αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασµάτων φυσικού αερίου. Οι εξελίξεις που ακολούθησαν µετά τη συµφωνία για τον South Stream ήταν όπως στα µυθιστορήµατα, λέει ο Μίλερ, αναφερόµενος στο σχέδιo δυτικής µυστικής υπηρεσίας µε την κωδική ονοµασία «Πυθία», για το οποίο ενηµερώθηκε η ΕΥΠ στις αρχές του 2009 από τη ρωσική µυστική υπηρεσία FSB. Στόχος του σχεδίου ήταν η παρακολούθηση των κινήσεων Καραµανλή και στην ανάγκη, αν δεν υπήρχε άλλη λύση, η εξόντωσή του. Ο Καραµανλής ειδοποιήθηκε ότι έπρεπε να επιλέξει αν «θα εγκατέλειπε την πολιτική σκηνή ή και τη σκηνή της ζωής του», λέει ο Μίλερ, σηµειώ¬νοντας ότι για το θέµα αυτό έχει συγκεντρώσει πληροφορίες από συζητήσεις του «µε κατά κανόνα καλά πληροφορηµένους κύκλους», ενώ αναφέρεται και σε σχετικό αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδο δηµοσίευµα των «Επικαίρων» το 2011. Ο ίδιος σηµειώνει ότι δεν γνωρίζει αν η έκθεση της ρωσικής µυστικής υπηρεσίας πε¬ριείχε υπερβολές, αλλά τονίζει ότι η υπόθεση φαίνεται να έχει βάση, καθώς ο εισαγγελέας Νίκος Ορνεράκης άσκησε το 2012, κατόπιν προκαταρκτικής έρευνας, δίωξη κατά αγνώστων για εσχάτη προδοσία, καθώς και για σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης Καραµανλή. Το πολιτικό τέλος του Καραµανλή ήρθε, συνεχίζει ο συγγραφέας, µε την υπόθεση του Βατοπαιδίου, η οποία χρησιµοποιήθηκε για να πέσει η κυβέρνησή του, όπως χρησιµοποιήθηκε και η δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Αν ο Κ. Καραµανλής είχε κεντρικό ρόλο στην παρέµβαση των Αµερικανών για τα ενεργειακά, ο Γ. Παπανδρέου είναι ο πρωταγωνιστής στην επιδίωξή τους να µην υποσκελιστεί το δολάριο από το ευρώ ως το κυρίαρχο αποθεµατικό νόµισµα του κόσµου. Το δολάριο κινδύνευε πριν ακόµη από την έκρηξη της χρηµατοπιστωτικής κρίσης του 2008 να χάσει το ρόλο του ως βασικού αποθεµατικού νοµίσµατος, κάτι που ήταν επιζήµιο για τα στρατηγικά συµφέροντα των ΗΠΑ. Η συµπεριφορά του Παπανδρέου µετά τις εκλογές του 2009 ήταν ακραία ασυνήθιστη, λέει ο Μίλερ, καθώς ο ίδιος κατήγγειλε τη χώρα του στις Βρυξέλλες και ο υπουργός Οικονοµικών του Γιώργος Παπακωνσταντίνου ανακάλυπτε δύο εβδοµάδες µετά από αυτές ότι το έλλειµµα του προϋπολογισµού ήταν πάνω από 12% και όχι 6%, όπως υποστήριζε η κυβέρνηση Καραµανλή. «Είχε ειδοποιηθεί από πριν ποια στοιχεία έπρεπε να ανακοινώσει µόλις πάρει την εξουσία; Πρόκειται για µία απίστευτη υπόθεση;» ρωτά ρητορικά ο Μίλερ και απαντά: «Καθόλου!». «Φαίνεται ως να ήταν ο Παπανδρέου η εκτελεστική µαριονέτα της Αµερικής που θα έπρεπε να προκαλέσει µε δύναµη τη ρήξη της Ελλάδας µε την Ευρώπη», προσθέτει ο συγγραφέας.
Ο Μίλερ καταγράφει τον Λουκά Παπαδήµο που διαδέχτηκε στην πρωθυπουργία τον Παπανδρέου ως άνθρωπο µε ρίζες στην Αµερική, όπου σπούδασε στο Πανεπιστήµιο MIT και δίδαξε στο Columbia, ενώ διετέλεσε και οικονοµολόγος στην Οµοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα της Βοστώνης πριν επιστρέψει στην Τράπεζα της Ελλάδος. Για το σηµερινό πρωθυπουργό, Αντώνη Σαµαρά, σηµειώνει ότι έχει σπουδάσει οικονοµικά στο αµερικανικό κολέγιο Άµχερστ, όπως και ο Γιώργος Παπανδρέου και ο σηµερινός επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), Ανδρέας Γεωργίου, εναντίον του οποίου έχει ασκηθεί δίωξη για απιστία («φούσκωµα» του ελλείµµατος του προϋπολογισµού). Ωστόσο, ο Μίλερ σηµειώνει για τον Σαµαρά ότι «θα είναι πολύ ενδιαφέρον να παρατηρήσουµε πώς θα προχωρήσει η ιστορία, καθώς, σύµφωνα µε όλες τις ενδείξεις, κινείται στα χνάρια του Καραµανλή». Ειδικότερα σηµειώ¬νει ότι στην επίσκεψη που έκανε πέρσι ο Αντώνης Σαµαράς στη Μόσχα δήλωσε ότι η Ρωσία µπορεί να είναι πολύτιµος σύµµαχος για την Ελλάδα, ενώ ο Βλαντιµίρ Πούτιν τόνισε το ενδιαφέρον της χώρας του για επενδύσεις σε ελληνικές υποδοµές, λιµάνια και σιδηροδρόµους και για την παραγωγή ενέργειας και την εξαγωγή των πιθανών πλεονασµάτων της στην Ιταλία.
Ο Μίλερ αναφέρει ότι, σύµφωνα µε τα στοιχεία που έχει υπόψη του, τα ελληνικά αποθέµατα φυσικού αερίου είναι τεράστια, καθώς µόνο νότια της Κρήτης έχουν ανακαλυφθεί 25 έως 50 τρισεκατοµµύρια κυβικά µέτρα αερίου. Η Ελλάδα έχει επίσης από τα πλουσιότερα αποθέµατα µεταλλευµάτων στην Ευρώπη. Όµως, προσθέτει, το περίεργο είναι ότι το ελληνικό Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) ήταν µεταξύ των πρώτων ∆ΕΚΟ στη λίστα αυτών που έπρεπε να κλείσουν, µετά την άφιξη της τρόικας στην Ελλάδα. Τα ελληνικά ενεργειακά αποθέµατα θα έπρεπε να τα αξιοποιήσει η Ευρώπη και όχι οι Αµερικανοί ή οι Ρώσοι, σηµειώνει ο συγγραφέας, κατηγορώντας τη γερµανική κυβέρνηση ότι ωθεί την Ελλάδα στη χρεοκοπία µε τα συνεχή µέτρα λιτότητας, αντί να µεριµνήσει ώστε να γίνει µια δίκαιη κατανοµή των εσόδων από τα κοιτάσµατα µεταξύ της Ελλάδας, των πιστωτών χωρών της και των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων που θα κάνουν την εξόρυξη. Ο Γερµανός χρηµατιστής και συγγραφέας επιβεβαιώνει µε τη δική του έρευνα αυτό που πολλοί στην Ελλάδα έχουν αντιληφθεί από την πρώτη στιγµή: τα όσα συνέβησαν δεν ήταν τυχαία, αλλά πράξεις µιας παγκόσµιας σύγκρουσης, στην οποία η χώρα µας αποτέλεσε –και συνεχίζει να αποτελεί– ακούσιο «πρωταγωνιστή» και ένα από τα πιο δραµατικά πεδία εξέλιξής της.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΠΙΚΑΙΡΑ
