Χένρυ Κίσσινγκερ
Της Αλεξάνδρας Τράγκα
Ένα χωρίς προηγούμενο σχέδιο εκφυλισμού της ελληνικής κοινωνίας με κύρια θύματα όλες τις εκφάνσεις του πολιτισμού μας, από τη γλώσσα, την ιστορία και την τέχνη, μέχρι την ένδυση και τις διατροφικές μας συνήθειες, έχει τεθεί σε εφαρμογή τα τελευταία μαύρα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
Συνεπικουρούμενες από ύποπτα κέντρα του εσωτερικού και του εξωτερικού, με την αμέριστη συμπαράσταση και συνδρομή των ιδιοκτητών ορισμένων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι πολιτικές ελίτ –ως άριστοι γνώστες της τεχνικής ελέγχου των μαζών- επέλεξαν συνειδητά τον αποπροσανατολισμό και αποξένωση του λαού από τις αιώνιες αξίες της φυλής μας, προσπαθώντας να τις κλείσουν οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Η προβολή και επιβολή του ξενόφερτου lifestyle ως του μόνου modus vivendi, η αλλοίωση της ιστορίας μας, η εισαγωγή των «greeklish» ως μέσου γραπτής επικοινωνίας μεταξύ της μαθητιώσας νεολαίας, η συνειδητή διαστρέβλωση της ιστορίας μας, η περιθωριοποίηση των ελληνικών έργων τέχνης και η θεοποίηση των αντίστοιχων αλλοδαπών, έχουν ως απώτερο στόχο την αλλοτρίωση, ομογενοποίηση, αφομοίωση και την εν μέρει απώλεια της εθνικής μας ταυτότητας.
«Η αλλαγή με οποιονδήποτε τρόπο, ενός πολιτισμού που έχει διαμορφωθεί με την πάροδο της ιστορίας και κυριάρχησε στη ζωή των ανθρώπων, σημαίνει τον αφανισμό του πολιτισμού αλλά και του ίδιου του λαού που τον φέρει», γράφει στο βιβλίο του «Η Ανατομία του Πολέμου στο Κουρδιστάν» (εκδ. Ινφογνώμων), ο Μουράτ Καραγιλάν, και τονίζει πώς «η αφομοίωση, αποτελεί γενοκτονία του ανθρώπινου πολιτισμού».
H αμερικανική ήπια ισχύς ως μέσο επιρροής
Σύμφωνα με τον Joseph Nye, Κοσμήτορα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και υφυπουργό Άμυνας της κυβέρνησης Κλίντον, «μια χώρα μπορεί να πετύχει τα αποτελέσματα που επιθυμεί στην παγκόσμια πολιτική επειδή άλλες χώρες θαυμάζοντας τις αξίες της, μιμούμενοι το παράδειγμά της, φιλοδοξώντας να φθάσουν στο επίπεδό της σε ευημερία και ελευθερία κάνουν το παν για να την ακολουθήσουν».
Ορίζει λοιπόν ως ήπια ισχύ ως την ικανότητα «να πείθεις τους άλλους να επιθυμούν αυτό που εσύ επιθυμείς, χωρίς όμως οι ίδιοι να γνωρίζουν ότι αυτό που εκείνοι θέλουν είναι τελικά δική σου επιλογή».
Ενστερνιζόμενα το αμερικανικό αξιακό πλαίσιο, ελληνικά πολιτικά «τζάκια» (τα περισσότερα μέλη εκ των οποίων ολοκλήρωσαν τις σπουδές στους στις ΗΠΑ) και ιδιοκτήτες Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, επέλεξαν να γίνουν όργανα της αμερικανικής ήπιας ισχύος και διπλωματίας, διά της «εκπαίδευσης» των Ελλήνων πολιτών στον αμερικανικό τρόπο ζωής.
Μουσική, ταινίες και σειρές προερχόμενες από την άλλη άκρη του Ατλαντικού, η παραγωγή και κατανάλωση «γρήγορου φαγητού», η θεοποίηση της αμερικανικής ένδυσης και φυσικά η στείρα μίμηση και απομίμηση του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς των αμερικανών πολιτών, αποτελούν τα κύρια αίτια άμβλυνσης του αντιαμερικανισμού που εκδηλώθηκε με ιδιαίτερη σφοδρότητα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70.
Η υπαγωγή της χώρας μας και στην τουρκική ήπια ισχύ
Στο τοπ 20 των χωρών με τη μεγαλύτερη ήπια ισχύ στον κόσμο, πλέον συγκαταλέγεται και η Τουρκία. Αυτό τουλάχιστον καταδεικνύει η ετήσια έρευνα «Παγκόσμια Ήπια Ισχύς» του περιοδικού Monocle.
Καταλύτης για να λάβει αυτή τη θέση, ήταν οι τηλεοπτικές σειρές που προβάλλονται στην Ευρώπη και στην Μέση Ανατολή, αλλά και οι νέες διαδρομές που έχουν εγκαινιάσει οι Τουρκικές Αερογραμμές.
Και την ώρα που ο Πρόεδρος των ελληνικών μειονοτικών ευαγών ιδρυμάτων στην κ. Λάκης Βίγκας, προέβη σε διαμαρτυρία ενώπιον του τουρκικού Ανώτατου Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου με αφορμή τον τρόπο με τον οποίο προβάλλεται η ελληνική μειονότητα της Τουρκίας στα τουρκικά σίριαλ, οι Έλληνες πολίτες επιλέγουν να αυξήσουν τα νούμερα τηλεθέασης της «Σιλά» και του σφαγέα των λαών «Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή».
Αδιαμφισβήτητος όμως είναι και ο ενδοτισμός των πολιτικών μας ταγών αναφορικά με τη συγγραφή και διδασκαλία βιβλίων της ελληνικής ιστορίας από την οπτική της… γείτονος!
«Υπό ελληνική κατοχή βρίσκονται τα νησιά του Αιγαίου». Αυτό διδάσκονται στο σχολείο οι Τούρκοι μαθητές, την ώρα που η Ελλάδα διαγράφει τη σφαγή της Σμύρνης από τα σχολικά της εγχειρίδια στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης ελληνοτουρκικής προσέγγισης.
Και ενώ το βιβλίο Ιστορίας που διδάσκοντο μέχρι πρότινος τα Ελληνόπουλα στην ΣΤ’ Δημοτικού εξυμνούσε τις «προοδευτικές» προσπάθειες των Οθωμανών να ενισχύσουν την εκπαίδευση των Ελλήνων κατά την τουρκοκρατία, το αντίστοιχο τουρκικό εγχειρίδιο διδάσκει στους μαθητές ότι «η Ελλάδα δεν έχει τη δύναμη να διατηρήσει την ειρήνη στο Αιγαίο»!
Μόνη λύση η επιστροφή στις ρίζες
Το πρώτα ερωτήματα που θα πρέπει να θέσει κανείς στον εαυτό του, σε τούτη την κρίσιμη συγκυρία, είναι:
1.Ποιος είμαι;
2.Από πού προέρχομαι;
3.Ποια η ταυτότητά μου;
Δεύτερο βήμα, για την αντιμετώπιση της ήπιας ισχύος υπερδυνάμεων όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αλλά και περιφερειακών δυνάμεων όπως η Τουρκία, είναι η μελέτη της επιστήμης της λαογραφίας, η εξέταση δηλαδή, καταγραφή και ταξινόμηση των ηθών και εθίμων αλλά και όσων ένας λαός κατά παράδοση λέγει, ενεργεί και πράττει σε συλλογικό επίπεδο.
Ως ένα τρίτο βήμα επαναπροσέγγισης με το βαθύτερο ελληνικό εαυτό μας, θα μπορούσε να είναι η έρευνα, αναζήτηση και κατά συνέπεια αντικατάσταση των αμερικανικών με τα ελληνικά είδη μουσικής, ψυχαγωγίας, ένδυσης και διατροφής.
Και επειδή λαός χωρίς παρελθόν, ισοδυναμεί με λαό χωρίς μέλλον, κρίνεται απαραίτητη και η μελέτη της ιστορίας μας. Η ελληνική ιστορία, βρίθει φιλοσόφων, επιστημόνων και ηρώων που σίγουρα πολλοί από αυτούς μπορούν να γίνουν πρότυπά μας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι η Ελλάδα βρίθει από πνευματικό φως. Γι’ αυτό και οι αιώνες διαβήκαν στην ευλαβική της γη, παίρνοντας ομορφιά, αρετή και νόημα.
