ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ
Στις 22-06-08 Η ομάδα μας είχε επισκεφθεί το σπίτι της Λέλας Καραγιάννη . Σήμερα βλέποντας τις ειδήσεις στην τηλεόραση για την ανακατάληψη που έκανε η αστυνομία στο σπίτι της Λέλας Καραγιάννη διαπιστώσαμε οτι δείχνουν και λάθος σπίτι αλλά και λάθος πληροφορία μεταδίδουν! καθ΄οτι το σπίτι της Λελας Κ. ΔΕΝ ΤΕΛΟΥΣΕ ΥΠΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ!!!(τα Ιστολόγια δεν φέρουν ευθύνη γιατί κάνουν αναδημοσίευση μιας είδησης) Και μάλιστα μετά την επίσκεψη μας το 2008, του έγινε και κάποια επιδιόρθωση απο τον δήμο της Αθήνας. Δείτε τι γράφαμε τότε…
Η ομαδα μας επισκέφτηκε, φωτογράφησε και σας παρουσιάζει το σπίτι της Λέλας Καραγιαννη και σας το παρουσιάζει …
Καταρρέει το σπίτι της Λέλας Καραγιάννη που υπήρξε και αρχηγείο της αντιναζιστικής οργάνωσης «Μπουμπουλίνα»
Πίσω από τα ψηλά κάγκελα το εγκαταλελειμμένο κτίριο δείχνει να υπομένει στωικά την αδιαφορία των Αρχών. Κατασκευή του 1923, κηρύχθηκε διατηρητέα το 1995 και, όπως αναφέρει το σχετικό διάταγμα, αποτελεί «αξιόλογο δείγμα κτηρίου της ύστερης εκλεκτικιστικής περιόδου» και γι’ αυτό «χρήζει ειδικής κρατικής προστασίας». Το πώς εφαρμόζονται όλα αυτά στην πράξη είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε όταν με τον φωτογράφο μας και τη διαμερισματική σύμβουλο της «Ανοιχτής Πόλης» Μαρίνα Βήχου μπήκαμε στο εσωτερικό του κτίσματος. Οι τοιχογραφίες στον προθάλαμο, η ξύλινη σκάλα, το αποξηλωμένο τζάκι αποτελούν πειστήρια των «περασμένων μεγαλείων». Δίπλα τους, κάποιες καρέκλες και ένα τραπέζι δείχνουν ότι κάποιοι, πιθανότατα και πρόσφατα, έχουν εισβάλει στον χώρο και το έχουν στέκι τους…
Το ακίνητο αγοράστηκε από τον Δήμο Αθηναίων τον Δεκέμβριο του 1997, τοποθετήθηκε μια μαρμάρινη αναμνηστική πλάκα και… ξεχάστηκε.
Δέκα χρόνια βρισκόμαστε ακόμα στη φάση των μελετών. Μάλιστα, δείγματα της γεωτεχνικής έρευνας, με την ταυτότητα του μελετητή, βρίσκονται παραπεταμένα μέσα σε ένα μπαουλάκι στη βοηθητική σκάλα του σπιτιού. Ετοιμες είναι οι μελέτες που αφορούν τα δάπεδα και τον εσωτερικό διάκοσμο, αλλά δεν φαίνεται να έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες ανάθεσης των εργασιών.
«Χρειάζεται η έγκριση από το υπουργείο Πολιτισμού, από το οποίο ο δήμος στις αρχές του 2006 είχε ζητήσει την αλλαγή της χρήσης του κτιρίου», μας εξηγεί η Μαρίνα Βήχου, σημειώνοντας ότι στον χώρο προβλεπόταν να φιλοξενηθεί το αρχείο, όμως η στατική μελέτη έδειξε ότι υπάρχει πρόβλημα και το βάρος των υλικών είναι πιθανόν να επιβαρύνει το κτίσμα. Ισως γι’ αυτό στον προϋπολογισμό του δήμου για το 2007 προβλέπεται ένα κονδύλι 100.000 ευρώ για τη στατική ανάπλαση του κτιρίου ώστε να φιλοξενήσει το αρχείο, αλλά και ένα άλλο κονδύλι 270.000 ευρώ για τη μετατροπή του ίδιου χώρου σε πολιτιστικό κέντρο.
Αψευδής μάρτυς ο φωτογραφικός φακός για την απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει εντός της οικίας της Λέλας Καραγιάννη
«Χρειάζεται η έγκριση από το υπουργείο Πολιτισμού, από το οποίο ο δήμος στις αρχές του 2006 είχε ζητήσει την αλλαγή της χρήσης του κτιρίου», μας εξηγεί η Μαρίνα Βήχου, σημειώνοντας ότι στον χώρο προβλεπόταν να φιλοξενηθεί το αρχείο, όμως η στατική μελέτη έδειξε ότι υπάρχει πρόβλημα και το βάρος των υλικών είναι πιθανόν να επιβαρύνει το κτίσμα. Ισως γι’ αυτό στον προϋπολογισμό του δήμου για το 2007 προβλέπεται ένα κονδύλι 100.000 ευρώ για τη στατική ανάπλαση του κτιρίου ώστε να φιλοξενήσει το αρχείο, αλλά και ένα άλλο κονδύλι 270.000 ευρώ για τη μετατροπή του ίδιου χώρου σε πολιτιστικό κέντρο.
Αψευδής μάρτυς ο φωτογραφικός φακός για την απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει εντός της οικίας της Λέλας Καραγιάννη
«Το κτίριο πρέπει να σωθεί και γρήγορα, γιατί υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει και αποτελεί εστία μόλυνσης για την περιοχή», τονίζει η διαμερισματική σύμβουλος, ενώ εξηγεί ότι η σημερινή εικόνα αποτελεί ασέβεια στο πρόσωπο της ηρωίδας και της Ιστορίας, για να προσθέσει: «Με ειδοποίησε η αντιστασιακή Κάτια Μητροπούλου, που πέρασε από τον δρόμο και μου τηλεφώνησε για να μου περιγράψει το πόσο άσχημα αισθάνθηκε».
Με σημείο αναφοράς το σπίτι της, αλλά και το φαρμακείο του συζύγου της στην Πατησίων, η Λέλα Καραγιάννη τα πρώτα χρόνια της γερμανικής κατοχής είχε συγκροτήσει δίκτυο για την περίθαλψη και φυγάδευση Αγγλων αξιωματικών. Αργότερα, με την οργάνωση «Μπουμπουλίνα», δημιούργησε ένα μηχανισμό που υπέκλεπτε στρατιωτικά σχέδια από τις γερμανικές αρχές και τα διοχέτευε στο στρατηγείο της Μέσης Ανατολής. Συνελήφθη δύο φορές. Την πρώτη αφέθηκε ελεύθερη ύστερα από μερικούς μήνες, τη δεύτερη όμως βασανίστηκε στα μπουντρούμια της οδού Μέρλιν και εκτελέστηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1944 στο Χαϊδάρι, τραγουδώντας τον εθνικό υμνο.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/10/2007
