Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

ΠΡΟΣΟΧΗ. Η άρχουσα τάξη στήνει νέο δικομματισμό.


Εδώ και δύο ημέρες περίπου έχει αρχίσει να ξεδιπλώνεται μια είδηση – φήμη, η οποία όμως δεν διαψεύδεται. Η είδηση λέει ότι ο κ. Σαμαράς σχεδιάζει (δέχεται εισηγήσεις, το λένε) να διαλύσει την Νέα Δημοκρατία και στη θέση της να ιδρύσει μια ευρύτερη Κεντροδεξιά παράταξη με ευρωπαϊκό προσανατολισμό (λες και οι υπόλοιποι έχουν....
κινέζικο προσανατολισμό). Η παράταξη αυτή θα συμπεριλάβει (λέει) μέσα και κεντρώα στελέχη του ΠΑΣΟΚ με ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Τα ονόματα μάλιστα που ακούγονται δεν είναι άλλα από τα ίδια τα πολυφθαρμένα πολιτικά πρόσωπα του παρελθόντος, πολλά από τα οποία αποδοκιμάστηκαν από τον ίδιο το λαό, καθώς  και διάφοροι μαϊνατανοί των τηλεπαραθύρων των καθεστωτικών ΜΜΕ.

Επειδή ταυτόχρονα αντίστοιχες ζυμώσεις γίνονται και προς τον Κεντροαριστερό χώρο (πολύ έχει σιωπήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τελευταία), γίνεται πλέον καταφανέστατο ότι η άρχουσα κρατικοδίαιτη οικονομική τάξη που ελέγχει τη χώρα και το λαό, εξυφαίνει πολιτικό σχέδιο επανόδου του δικομματισμού από την πίσω πόρτα με άλλο πρόσωπο. Τα ίδια φθαρμένα και διαπλεκόμενα με την άρχουσα κρατικοδίαιτη  οικονομική τάξη πολιτικά πρόσωπα, τα οποία διαθέτουν και τα ανάλογα κονέ, πλασάρονται από το σύστημα ως νέοι σωτήρες μέσα σε ένα νέο παιχνίδι εναλλαγής στην εξουσία δύο πολιτικών μαριονέτων που θα τις κινούν τα ίδια αφεντικά.

Φυσικά πουθενά δεν γίνεται λόγος για αλλαγή των κανόνων του πολιτικού παιχνιδιού. Πουθενά δεν γίνεται λόγος για αλλαγές στους θεσμούς, στο ίδιο το πολιτικό σύστημα. Πουθενά δεν γίνεται λόγος για αλλαγή του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτεύματος.   

Σκοπεύουν να πορευτούμε καμιά εικοσαριά και πλέον επόμενα χρόνια με το νέο πολιτικό σύστημα (έτσι ονομάζουν τις εναλλαγές των πολιτικών προσώπων) μέχρι να ξαναπέσουμε σε μια νέα χρεοκοπία ή κάτι χειρότερο.
Αυτό δεν μπορούμε να το αφήσουμε να περάσει.

Εδώ και τώρα αλλαγή στους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού.
Εδώ και τώρα αλλαγή του Συντάγματος της χώρας, για να μπουν οι ίδιοι οι πολίτες στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και όχι να είμαστε αντικείμενα προς εκμετάλλευση στο πολιτικό εμπόριο ελπίδων.