Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

«Ασκός κλυδωνιζόμενος, μηδεπώποτε βυθιζόμενος»!





     Θα μιλήσω πολιτικά κι εθνικά αφού και συνδικαλισμός χωρίς εθνική υπερηφά-
νεια, δεν υπάρχει. Και τα λόγια όσο σκληρά κι αν ακουσθούν ωχριούν μπροστά στις ανελέητα σκληρές πράξεις τους!.
     Το δημοκρατικό και προοδευτικό Σύνταγμα που έδωσε στην Ελλάδα ο Κων/νος Καραμανλής προέβλεπε μία συγκεκριμένη πολιτειακή δομή.
     Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην κορυφή, ως αρχηγό του κράτους και των Ενό-πλων Δυνάμεων, εκλεγμένο από τον λαό πρωθυπουργό, κυβέρνηση με νομιμοποίηση από την Βουλή (δεδηλωμένη), Κοινοβούλιο στον ρόλο της νομοθετικής εξουσίας και Δικαιοσύνη με αρμοδιότητα την τήρηση των νόμων.
     Αυτήν την δομή κι αυτό το πολίτευμα, που συνιστούν τον ορισμό της Προεδρευ-όμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας εκλήθη-μεν να τα ξεχάσουμε.
     Η πολιτειακή τάξη ήδη κατελύθη και ο υπέρτατος νόμος του κράτους - το Σύν-ταγμα κουρελιάσθηκε πολλαπλώς, αφού πλέον αποφασίζουν,  διατάσσουν κι ασελ-γούν ασυστόλως, δίχως να το λαμβάνουν υπ’ όψιν διόλου, λες και αυτοί είναι υπε-ράνω και των νόμων! Τέτοια αλαζονεία κι έπαρση! Κατά τα άλλα, ζητούν εφαρμογή των νόμων - εκτρωμάτων -  που ψηφίζουν, από τους υπόλοιπους πολίτες. Εξ’ άλλου είναι γνωστό, σήμερα, τοις πάσι πως νόμους του 1932 που προστάτευαν τους εργα-ζομένους και τους σεβάστηκαν ακόμη κι οι δικτατορίες, η πράσινη  λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ, οι νέοι εφιάλτες και δράκουλες του λαού τούς κατήργησαν.
     Οι δανειστές - με την άδεια της κατοχικής προδοτικής κυβέρνησης, ( κι αυτά δεν είναι λόγια δικά μου, διότι ακόμη κι ο Λιβάνης, ο στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου κατηγόρησε τον Γιωργάκη για προδοσία) - ανέλαβαν την εξουσία
     Η πατρίδα μας, λοιπόν, είναι κατ’ όνομα «Δημοκρατία» κι η κυβέρ-νησή της κατ’ ευφημισμόν «κυρίαρχη» αφού στην ουσία την μετέβαλαν σε προ-τεκτοράτο. Πού ’σαι  Ανδρέα Παπανδρέου να ξαναγράψεις τη συνέχεια του βιβλί-
ου σου «Η Δημοκρατία στο απόσπασμα»! Τότε οδηγήθηκε στο απόσπασμα από την Χούντα του 1967, τώρα από τον γιο σου! Η νέα σκληρή Χούντα είναι ήδη εδώ! Περάστε κόσμε να καμαρώσετε το κόμμα που καυχόταν ως Προοδευτικό!
         Παρέλαβε κράτος και θα παρέδωσε επαρχία, προτεκτοράτο δηλαδή! Δυστυχώς!
    
     Χρειάσθηκαν μόνον τρία χρόνια. Απ’ όπου πέρασαν οι εντολοδόχοι της Τρόικας και η συμμορία τους (όπως βγήκε σε μια αφίσσα) κατέστρεψαν τα πάντα. Παντού ερημιά. Έκλεισαν το 30% και άνω των μαγαζιών, περπατά κανείς στους δρόμους της πόλης το απόγευμα πριν βραδυάσει και νοιώθει σαν να είναι στο πιο απομα-κρυσμένο ορεινό χωριό. Όπου πάτησαν δεν φυτρώνει χορτάρι. Ποιος πλέον αμφι-
βάλλει σήμερα, πως όλα έγιναν με οργανωμένο σχέδιο, μυστικά και ύπουλα όπως
ταιριάζει σε μη Έλληνες; Διότι δεν είναι Έλληνες και δεν ενδιαφέρονται για την Ελ-λάδα! Κι από την άλλη μεριά να ξέρουμε ότι η πατρίδα μας διαθέτει άπειρο πλούτο και μας αναγκάζουν να ζούμε φτωχοί. Το δέχεσθε ωρέ αδέρφια Έλληνες; Το εθνε-
γερτικό σύνθημα του λαού μας ήταν «Ελευθερία ή Θάνατος» κι όχι «ό,τι έχετε ευ-χαρίστηση»… Πάντοτε δίναμε την μάχη για την ελευθερία, την εθνική ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία. Αυτά ήταν, είναι και θα είναι το Α και το Ω της ύπαρξής μας, το κίνητρο αλλά κι ο σκοπός μας. Όλα τ’ άλλα έπονται και πάνω σ’ αυτά στηρίζον-ται. Παιδεία, οικονομία, υγεία, έχουν ως προϋπόθεση την ελευθερία. Ο Λεωνίδας του Αναξανδρίδα στις Θερμοπύλες είπε «Μολών λαβέ» στους Πέρσες κι όχι «ελά-τε, κι άμα μας δώσετε τη δόση, τα δίνουμε», διότι κι αυτοί εμπλέκονταν τότε στις υποθέσεις των Ελλήνων και προσπαθούσαν πολλούς να τους εξαγοράσουν με το χρυσάφι.                                        
     Στην ουσία, σήμερα διακυβεύονται - γι’ άλλη μια φορά - τ’ αποτελέσματα της Ελληνικής Επανάστασης. Δεν κινδυνεύουμε από την τυχόν κατάρρευση των τρα-πεζών, των ασφαλιστικών ταμείων, την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας, την φτώχεια και την χρεοκοπία, εν τέλει, μόνον. Κινδυνεύουμε από κάτι χειρότερο και εφιαλτικότερο: την σκλαβιά!
     Πριονίζουν και πελεκούν το δένδρο της ελληνικής ελευθερίας, αναστημένο με το αίμα των πατέρων και των παππούδων μας. Όταν γίνει αντιληπτό και κατανοητό αυτό, όταν συνειδητοποιήσουμε τον αληθινό κίνδυνο, τότε θα μπορούμε να δώσουμε τον αγώνα για την οικονομία και για όλα, αλλά φυσικά με εθνική ηγεσία κι όχι με τα φυτεμένα, πρόθυμα κι εντεταλμένα τσιράκια της τρόικας.

     Δώσαμε τα πάντα για την ελευθερία της Ευρώπης το ‘40, μας το ανταποδίδουν με εκδικητικά μέτρα και νέα κατοχή!
     Ας μην λησμονούμε επίσης πως ο πολιτισμός μας δεν είχε στο κέντρο του ποτέ το χρήμα, μα πάντα τον άνθρωπο! Ακούσατε να ενδιαφέρονται έστω και λίγο για τον άνθρωπο στις περίφημες συνόδους κορυφής οι δήθεν πολιτισμένοι εταίροι μας ή μόνον για το χρήμα;
     Και βέβαια φαντάζεσθε να τα έφτιαχνε όλα αυτά άλλη κυβέρνηση; Ο νοών νοεί-τω!
    
     Ο αυταρχικός παροξυσμός της κυβέρνησης του μνημονίου θα κορυφώνεται! Όσο θα πλησιάζουν στο τέλος τους θα φοβερίζουν, επειδή φοβούνται! Το ξέρουν
πως η κατάληξή τους θα είναι η κρεμάλα, διότι κάποτε θα αναζητηθούν ευθύνες από την νέα Ελλάδα - και δεν θα προλάβουν να φύγουν με το ελικόπτερο, όπως έγινε στην Αργεντινή. Ο Ρωμαίος ποιητής Οράτιος, δεν είπε μόνον το περίφημο και σε όλους γνωστό ρητό « οι  Έλληνες κατακτημένοι με τα όπλα, έφεραν τις τέχνες στο απολίτιστο Λάτιο », είπε και το εξής: « Η τιμωρία έρχεται κουτσαίνοντας ». Βραδέως ή αργότερα, θα έρθει! Δεν απειλούμε κανέναν! Είναι πολύ απλά η σιγουριά της νομοτελειακής δικαίωσης.
     Οφείλουμε να δώσουμε κι ένα μήνυμα . Δεν τους φοβόμαστε. Να φοβούνται αυτοί που έφεραν την χούντα στην πατρίδα μας και υποβάλλουν τον πολύπαθο και μαρτυρικό λαό μας σε άσκοπες θυσίες χωρίς αντίκρυσμα, με σχέδιο, πιστοί στα αφεντικά τους!                      
     Θα ακολουθήσουμε τους οσφυοκάμπτες εμείς που διδάσκουμε αδούλωτο πνεύ-μα; Εκτός κι αν αλωθήκαμε κι απωλέσαμε την εθνική μας συνείδηση, γίναμε ριψά-σπιδες ή καθετί εθνικό φαίνεται παράξενο ή προσβλητικό όπως προσπάθησε να το περάσει και να το επιβάλλει στην κοινωνία μας η δήθεν προοδευτική διανόηση τόσα χρόνια τώρα, οι πεμπτοφαλαγγίτες δηλαδή!
     Παρ’ όλο που όλα σχεδόν στην ζωή μας πήραν μαύρη απόχρωση - και το ΠΑΣΟΚ τα κατάφερε τέλεια σ’ αυτό - δεν θέλω να κλείσω δίχως να δώσω αισιοδοξία.
     Όταν στις αρχές του 2ου π.Χ. αιώνα ο πολύπειρος Αρκάδας στρατηγός Φιλοποί-μην είδε τη διάθεση για εμπλοκή στα ελληνικά πράγματα του Ρωμαίου Υπάτου
 Φλαμινίνου, κατάλαβε πως οι Έλληνες βρίσκονται μπροστά σε τεράστιες περιπέ-τειες. Αποφάσισε τότε να συμβουλευθεί - τι άλλο - το Μαντείο των Δελφών για το μέλλον της Ελλάδος. Η Πυθία έδωσε τον εξής χρησμό (4 λέξεων) - και ταυτόχρονα τον απόλυτο ορισμό της Ελλάδος - που εδώ και 22 αιώνες επιβεβαιώνεται στο ακέραιο: «Ασκός κλυδωνιζόμενος, μηδεπώποτε βυθιζόμενος»! Η ιέρεια των Δελφών δηλαδή, παρομοίασε την Ελλάδα με φουσκωμένο ασκί που κλυδωνίζεται στο φουρτουνιασμένο πέλαγος, αλλά δεν πρόκειται να βυθισθεί ποτέ! Και πράγματι… Οι Ρωμαίοι  επιβεβαιώνοντας τους φόβους του Φιλοποίμενα - ήρθαν. Γότθοι, Άβα-ροι, Φράγκοι, Άραβες, Τούρκοι, Γερμανοί, ήρθαν. Σύμμαχοι ήρθαν, προδότες ήρ-θαν, χρεωκοπίες ήρθαν (μάλιστα προηγήθηκαν 6 κι αυτήν είναι η 7η), μνημόνια ήρ-θαν, ΠΑΣΟΚ ήρθε! Και πέρασαν, όπως θα περάσει και το κόμμα του μνημονίου! Αλλά ο ασκός, η ΕΛΛΑΣ, η πατρίδα μας, προς πείσμα όλων, «μηδεπώποτε βυθίζεται»!
     Μην στενοχωριέστε Έλληνες! Είμαστε μια ζώσα εκρηκτική ύλη και το ξέρουν! Το πολιτικό οικοδόμημα τρέμει, κάθε μέρα δημιουργούνται νέα ρήγματα μια μάταια αναζητούνται στηρίγματα. Η κατάσταση δεν είναι όσο άσχημη φαίνεται, είναι ακό-μη χειρότερη αφού η οργή δεν καταλαγιάζει κι απειλεί να μεταβληθεί σε μανιασμέ-νη ορδή που δύσκολα τιθασεύεται! Θ’ ανάψει η σπίθα, δεν αργεί. Κι όπως λέει ο Καζαντζάκης στην Ασκητική του: « Δεν ξενοδουλεύουμε, εμείς είμαστε οι αφέντες, τούτο το αμπέλι της γης είναι δικό μας!» Και ρημαδιό να τ’ αφήσουν, Έλληνες είμαστε θα βρούμε τρόπο να ζωντανέψουμε αυτόν τον τόπο, όπως λέει και το τραγούδι!
     Και κάτι ακόμη. Ο κόσμος  υποφέρει και να πεινά και το φαινόμενο θα ενταθεί κατά το επόμενο διάστημα.
Πρέπει σαν εκπαιδευτικοί να σταθούμε αρωγόί, δείχνοντας την ευαισθησία και την ανθρωπιά μας, αυτό που έντονα λείπει από την σημερινή κυβέρνηση και τους πολιτισμένους δήθεν Ευρωπαίους. Είμαστε άνθρωποι, όχι αριθμοί!!

Θεόδωρος Καραμήτσος
Δάσκαλος