Είναι πραγματικά απίστευτη η αφέλεια ορισμένων συμπολιτών μας, οι οποίοι καταπίνουν αμάσητη την προπαγάνδα της άρχουσας ελίτ της χώρας. Παραμυθιάζονται με το σύνθημα ότι εξαθλιωνόμαστε μεν, αλλά θα πάρουμε τη δόση.
Και λοιπόν τι θα γίνει όταν πάρουμε τη δόση; Θα φάμε με χρυσά κουτάλια; Θα φύγουν τα σκληρά μέτρα; Θα ξαναγυρίσουμε στον χαμένο Παράδεισο των δανεικών που ζούσαμε; Όχι.
Περίπου 24 δις ευρώ από την πιο πάνω δόση θα εισπράξουν οι…. ελληνικές τράπεζες για να μειώσουν τις επιχειρηματικές ζημιές τους από τα τοξικά ελληνικά ομόλογα, επό επισφαλείς απαιτήσεις και να πληρώσουν χρωστούμενα σε τρίτους. Περί τα 6 δις θα δοθούν στους προμηθευτές του Δημοσίου για να καλυφθούν οι επίσης επιχειρηματικές ζημιές τους και οι υπερβολικές τιμές με τις οποίες χρέωναν το Δημόσιο και τα υπόλοιπα θα πάνε για τοκοχρεολύσια. Επομένως τι θα μείνει σε όλους αυτούς για να ρίξουν στην αγορά; Και ποιος θα τα πληρώσει όλα αυτά τα 31,5 δις ευρώ; Εμείς αυτοπροσώπως. Είναι δημόσιο χρέος που θα φορτωθεί στο ήδη υπάρχον, για να καλύψει επιχειρηματικές ζημιές ιδιωτικών επιχειρήσεων. Εξαθλιωνόμαστε δηλαδή εμείς και τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας, για να καλύψουμε ζημιές ιδιωτών από τις ιδιωτικές τους μπίζνες. Να καλύψουμε με λίγα λόγια τα επιχειρηματικά τους ρίσκα.
Το παραμύθι που μας ρίχνει η άρχουσα ελίτ, μέσα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, είναι ότι αυτά τα χρήματα θα πέσουν στην ελληνική αγορά και άρα θα φάμε με χρυσά κουτάλια.
Τα χρήματα αυτά όπως είπαμε, θα καλύψουν ζημιές και δεν θα αυξήσουν την περιουσία των πιο πάνω επιχειρήσεων. Είναι όμως αφελές να σκέπτεται κανείς ότι ακόμα και να περισσέψουν χρήματα, θα υπάρξει έστω ένας επιχειρηματίας, (τραπεζίτης ή άλλος) που θα ρίξει τα χρήματά του σε μια αγορά που συγκλονίζεται από οικονομική ύφεση, για να ξαναγυρίσει ο ίδιος στις ζημιές!!! Και μάλιστα σε μια κοινωνία που μπορεί να εκραγεί από στιγμή σε στιγμή με εντελώς αβέβαιο μέλλον.
Η οικονομική «Δευτέρα Παρουσία», θα έρθει προφανώς μετά. Όταν δεν θα έχουμε πια να περιμένουμε καμία δόση, αλλά τα οικονομικά μέτρα θα είναι εδώ και θα μας εξοντώνουν έναν έναν.
Πέτρος Χασάπης
