Στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των κρατών-μελών της ευρωζώνης και τη σύγκλιση της οικονομικής πολιτικής των εθνικών κρατών επιδιώκει το «Σύμφωνο για το Ευρώ», όπως μετονομάστηκε το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» που προωθεί ο γαλλογερμανικός άξονας και αναμένεται να εγκριθεί επί της αρχής από τους 17 ηγέτες των κρατών-μελών της ευρωζώνης που μετέχουν στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής.
Στο σχέδιο τελικών συμπερασμάτων, που βρίσκεται στη διάθεση του ΑΠΕ-ΜΠΕ, περιγράφονται συγκεκριμένοι στόχοι στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, της δημοσιονομικής σταθερότητας.
Συντονισμός οικονομικών πολιτικών
Στο κείμενο, οι «17» αναλαμβάνουν δεσμεύσεις για το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών τους στο δημοσιονομικό, φορολογικό, μισθολογικό και συνταξιοδοτικό τομέα.
Όπως αναφέρεται στο σχέδιο, «κάθε χρόνο, τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης θα συμφωνούν σε ανώτατο επίπεδο σε συγκεκριμένες δράσεις, οι οποίες θα πρέπει να επιτευχθούν σε διάστημα 12 μηνών. Η επιλογή των μέτρων πολιτικής που θα πρέπει να εφαρμοστούν σε εθνικό επίπεδο θα αποτελεί ευθύνη των κυβερνήσεων».
Οι δράσεις που θα αποφασίζονται θα αποτυπώνονται στα Εθνικά Προγράμματα Σταθεροποίησης και Μεταρρυθμίσεων, που καλούνται να υποβάλλουν κάθε χρόνο τα κράτη-μέλη στην Κομισιόν και στο Eurogroup προς αξιολόγηση, στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου.
Συγκράτηση μισθών
Παρότι δεν εκφράζεται ρητά, το «Σύμφωνο για το Ευρώ» καθιερώνει συγκράτηση μισθών. «Οι χώρες θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι μισθολογικές διευθετήσεις στο δημόσιο τομέα στηρίζουν τις προσπάθειες για ανταγωνιστικότητα στον ιδιωτικό τομέα». Επιπροσθέτως, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, οι μισθοί θα εξελίσσονται σε σχέση με την πραγματικότητα. «Οι μονάδες του μισθολογικού κόστους θα ελέγχονται για μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο», ενώ η σύγκρισή τους θα γίνεται με βάση τα στοιχεία που ισχύουν σε άλλα κράτη μέλη. Η συγκεκριμένη ρύθμιση θα ισχύει ανά οικονομικό τομέα, ρυθμίζει το Σύμφωνο.
Απασχόληση
Στον τομέα της απασχόλησης, το Σύμφωνο καθιερώνει μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, που θα γίνει πιο ευέλικτη, ενώ επιδιώκει τη μείωση της αδήλωτης εργασίας και τη δια βίου μάθηση. Μεταξύ των φορολογικών μεταρρυθμίσεων που προωθούνται συγκαταλέγεται και η μείωση του φορολογικού κόστους της εργασίας.
Συνταξιοδοτικό και ασφαλιστικό
Το Σύμφωνο δεσμεύει τα κράτη-μέλη να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις που θα διασφαλίζουν τη βιωσιμότητα των συνταξιοδοτικών τους συστημάτων και των συστημάτων υγείας και πρόνοιας. Τα μέτρα που θα ληφθούν στον τομέα αυτό βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με τη δημογραφική κατάσταση κάθε χώρας. Δηλαδή το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης συνδέονται με το προσδόκιμο ζωής των πολιτών κάθε κράτους-μέλους.
Δημόσια οικονομικά
Μηχανισμούς που θα θέτουν «φρένο χρέους» καλούνται να υιοθετήσουν τα κράτη-μέλη, που θα πρέπει να προχωρούν σε μέτρα όταν το χρέος υπερβαίνει ένα συγκεκριμένο όριο.
Φορολογικό
Τέλος, το Σύμφωνο δεσμεύει τις χώρες στην κατεύθυνση του συντονισμού των φορολογικών πολιτικών. «Η διαμόρφωση μιας κοινής φορολόγησης για τις επιχειρήσεις θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος για να προχωρήσουμε, προκειμένου να εγγυηθούμε τη συνοχή των εθνικών φορολογικών συστημάτων, σεβόμενοι τις εθνικές στρατηγικές φορολόγησης» αναφέρεται στο κείμενο.
http://www.newscode.gr
