Φαντάζει από μακριά σαν μια συνάντηση που… δεν θα έπρεπε καν να γίνει. Μετά τη συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά στο «Βήμα της Κυριακής», και την άρνηση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να συναινέσει ακόμη και σε κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, έπειτα από εκλογές που δεν θα έχουν δώσει αυτοδυναμία σε κανέναν, η αυριανή συνάντηση με τον Γιώργο Παπανδρέου στο Μέγαρο Μαξίμου μοιάζει άνευ αντικειμένου.
Ή μήπως… όχι; Στην πραγματικότητα, ο Πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του γνώριζαν ότι δεν έχουν να προσδοκούν κάτι το ουσιαστικό από τις συναντήσεις με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς. Με το ΠΑΣΟΚ να βρίσκεται αντιμέτωπο με πολλαπλασιαζόμενη κοινωνική αντίδραση, κανείς δεν θα ήταν διατεθειμένος να του τείνει το χέρι της συναίνεσης, για μια πολιτική η οποία αμφισβητείται ακόμη και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος.
Η στρατηγική στόχευση του Γιώργου Παπανδρέου είναι άλλη, πολύ συγκεκριμένη, και το «όχι» του Αντώνη Σαμαρά που ήδη ακούστηκε, καθώς και των υπολοίπων που θα ειπωθεί αύριο, διευκολύνει την εφαρμογή της.
Ο Γιώργος Παπανδρέου έψαχνε το πολιτικό άλλοθι για να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές, μέχρι το τέλος της άνοιξης, και αφού θα έχει εξασφαλίσει ένα μέρος των όσων περιμένει από τη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου, ώστε να μπορεί να ισχυριστεί ότι η Ελλάδα βλέπει, έστω και μακριά, φως στο βάθος του τούνελ.
Και το άλλοθι αυτό, δεν θα χρησιμοποιηθεί τόσο έναντι της ελληνικής κοινωνίας. Θα είναι το «ισχυρό χαρτί» του Γιώργου Παπανδρέου όταν θα αναφέρει στην Άνγκελα Μέρκελ, τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εταίρους, καθώς και στο ΔΝΤ, ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει τις πολιτικές για τις οποίες έχει δεσμευτεί, μιας και κανένα άλλο κόμμα δεν του προσφέρει ελάχιστη συναίνεση. Και γι’ αυτό… θα τους ζητήσει εκλογές!
