Προς
...τον Γιώργο Α. Παπανδρέου
Αν, αγαπητέ Πρόεδρε, αφαιρέσουµε από το 365 το 31, µας αποµένει το 334. ‘
Εχουµε και λέµε, λοιπόν:
Σε 334 µερούλες τέρµα η ύφεση και µπαίνουµε σε τροχιά ανάκαµψης.
Σωστά;
Υ.Γ. Σωστά και παρασωστά. Αφού εσύ το είπες...
Υ.Γ.(2) ‘Οπως, ίσως, έχεις παρατηρήσει, αγαπητέ Πρόεδρε, τώρα ...τελευταία, σε έχω µια στο κρύο, µια στη ζέστη.
Ο λόγος είναι απλός και τον ξέρεις. Τα εµβάσµατα, Πρόεδρε, αργούν. Αργούν πολύ. Όταν, µε το καλό, ξαναρχίσουν να µπαίνουν µε τον τακτικό, µηνιαίο τους, ρυθµό, θα σε ξαναέχω στα ώπα - ώπα.
Στα πούπουλα, που λεν’.
Και που ‘σαι: ‘Οχι στον λογαριασµό µου, εδώ, στην Ελλάδα. Εκείνο το Σ.Δ.Ο.Ε. έχει πάρει φόρα και κάνει φτερά και πούπουλα κάθει τι που του µπαίνει στο µάτι.
Βάλτα στον άλλον, της Ελβετίας, όπως µου τα βάζεις από το 1976, που πρωτογνωριστήκαµε, όπως µου τα ‘βαζε ο Ανδρέας από το 1964 και ο Παπούς σου από το 1950.
Εµ’ πώς αλλιώς θα ήµουν Παπανδρεϊκός όλα αυτά τα χρόνια;
61 χρονάκια είναι αυτά Πρόεδρε, δεν είναι ποντικοκούραδα!
