Απασχολεί πολύ το ΠΑΣΟΚ και τον κ. Παπανδρέου, αν θα επιλέξει την ψήφιση της επαίσχυντης συμφωνίας που υπέγραψε μόνος του με το ΔΝΤ, με την αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών (3/5) ή την απόλυτη πλειοψηφία των 151 βουλευτών.
Ο προβληματισμός έχει να κάνει όχι τόσο με νομικά θέματα. Εκεί τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, αλλά με επικοινωνιακά παιχνίδια, δηλαδή με ποιο τρόπο θα μπορέσουν να εγκλωβίσουν τη Νέα Δημοκρατία και τον Αντώνη Σαμαρά. Αν ήταν άλλος στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, τα πράγματα θα ήταν απλά, αλλά με τον Αντώνη Σαμαρά δεν μπορούν να είναι σίγουροι.
Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 28 παρ. 2 του Συντάγματος,......
η αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών απαιτείται όταν πρόκειται να κοπούν κάποιες Συνταγματικές αρμοδιότητες από τον Ελληνικό λαό και να μεταβιβαστούν με συνθήκη ή συμφωνία σε όργανα Διεθνών Οργανισμών (π.χ. ΟΗΕ, ΕΕ). Μάλιστα αυτό πρέπει να γίνει στα πλαίσια συνεργασίας με άλλα κράτη και προκειμένου να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη και ταυτόχρονα να εξυπηρετηθεί σπουδαίο ΕΘΝΙΚΟ συμφέρον.
Σύμφωνα δε με το ίδιο άρθρο 28 παρ. 3, η Ελλάδα μπορεί ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από 151 βουλευτές να προβεί σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής της κυριαρχίας, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.
Είναι φανερό ότι η πρώτη διάταξη στοχεύει σε διεθνείς συνθήκες, σε συνεργασία με άλλα κράτη για την προαγωγή Εθνικών συμφερόντων και δεν έχει να κάνει με δανειακές συμφωνίες. Επομένως δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να παραχωρηθούν ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ αρμοδιότητες σε ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό όργανο (ΔΝΤ), που σκοπό έχει το δανεισμό της χώρας με κάποιους όρους, που βάζει το όργανο αυτό προκειμένου να μας δανείσει. Άρα, στην περίπτωση του ΔΝΤ, έχει εφαρμογή η δεύτερη διάταξη που αφορά περιορισμό στην άσκηση της εθνικής κυριαρχίας και ειδικότερα την άσκηση οικονομικής πολιτικής στη χώρα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Αν ο κ. Παπανδρέου επιλέξει την πρώτη λύση, τότε ΟΜΟΛΟΓΕΙ, ότι υπέγραψε μόνος του και παραχώρησε Συνταγματικές αρμοδιότητες σε ένα χρηματοπιστωτικό Διεθνές όργανο, κάτι το οποίο απαγορεύεται ρητά από το Σύνταγμα. Και φυσικά δεν νοείται ότι η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς θα μπορούσαν ποτέ να υπερψηφίσουν κάτι τέτοιο. Αυτό μόνο στη σφαίρα της φαντασίας του κ. Παπανδρέου μπορεί να ισχύσει.
Πέρα όμως από αυτό, αν ο κ. Παπανδρέου επιλέξει τους 180 ψήφους, τότε:
1. Ομολογεί ότι τώρα πλέον δειλιάζει και αναζητεί συνένοχους.
2. Ομολογεί ότι έκανε λάθος και παραχώρησε, κατά παράβαση του Συντάγματος Συνταγματικές αρμοδιότητες στο ΔΝΤ και
3. Κινδυνεύει να μην υπερψηφιστεί από τη Νέα Δημοκρατία και να γίνει διεθνώς ρεζίλι, αναγκασμένος πια να προσφύγει σε εκλογές.
Επαναλαμβάνουμε ότι η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να τα συνεκτιμήσει όλα αυτά πριν κάνει το λάθος να συναινέσει σε παραχώρηση ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ αρμοδιοτήτων στο ΔΝΤ.
Αν φυσικά ο κ. Παπανδρέου επιλέξει τους 151 ψήφους, που είναι και το νομικά ορθό, τότε και ο Αντώνης Σαμαράς έχει την επιλογή είτε να πει ΟΧΙ, είτε να ζητήσει ονομαστική ψήφο κατά συνείδηση, ώστε να ξεβρομίσει και η Νέα Δημοκρατία από τους δωσίλογους της ξένης και ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας
hassapis-peter
