Η παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στη φιέστα του ευρω-φασισμού δεν αποτελεί, βεβαίως, καμία έκπληξη. Η γραφειοκρατική κεφαλή της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν είναι η πρώτη φορά που «ευλογεί» τους ληστές και δήμιους της Νέας Τάξης: Αποτελεί το πνευματικό ισοδύναμο του πλανητικού ιμπεριαλισμού…
Το ίδιο, οι εγχώριες γραφειοκρατικές κεφαλές της Εκκλησίας (Ιερώνυμος και CIA) αποτελούν το πνευματικό ισοδύναμο των εδώ δωσίλογων ανδρεικέλων.
Τόσο ο Βαρθολομαίος, όσο και η εγχώρια δεσποτοκρατία (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) αποτελούν τους ιμάντες της πλανητικής χρηματιστηριακής χούντας για την άλωση του Ορθόδοξου σώματος.
Πάντα φυσικά οι κορυφές της Εκκλησίας ήταν με το κατεστημένο και αποτελούσαν τους «ροπαλοφόρους» της εξουσίας.
Σήμερα το έργο τους είναι πιο σύνθετο, πιο δόλιο και πιο επικίνδυνο.
Αυτές οι γραφειοκρατικές καμαρίλες, έχουν προσδεθεί στο άρμα της Νέας Τάξης και υλοποιούν τους στρατηγικούς στόχους της. Και ένας κεντρικός στόχος είναι η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ και η ΑΛΩΣΗ ΓΕΝΙΚΑ της Ορθοδοξίας: Των αγωνιστικών παραδόσεών της, των ηθικών αξιών της και των ιστορικών, εθνικών συνεκτικών ιστών της.
Η Ορθοδοξία ως σύνολο αποτελεί μια ιστορική εθνική δομή η οποία, όπως έχουμε αναλύσει σε πλήθος κειμένων, βρίσκεται στο στόχαστρο του ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού, ο οποίος δεν ανέχεται «εθνικές» δομές Συνείδησης και Εξουσίας.
Εξάλλου η βάση της Ελληνικής Εκκλησία ο κλήρος και ο λαός της ΠΑΝΤΑ βρισκόταν απέναντι από τις κορυφές της γραφειοκρατικής ιεραρχίας και πολεμούσε δίπλα στον ελληνικό λαό τους ληστές και δυνάστες της κοινωνίας.
Και σήμερα αυτό γίνεται. Αυτό το χάσμα ανάμεσα στη βάση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και τις γραφειοκρατικές της κορυφές, δεν έχει απλώς βαθύνει, αλλά έχει πάρει και μορφές ΑΝΟΙΚΤΗΣ ρήξης.
Γι αυτό είναι και εγκληματικό πολιτικά να ταυτίζουμε τους δεσποτάδες ή τους γραφικούς «ακροδεξιούς» της Εκκλησίας με τον κλήρο ΓΕΝΙΚΑ και τους μαχόμενους κληρικούς που αγωνίζονται, κόντρα στις κλίκες των δεσποτάδων, ΕΝΑΝΤΙΑ στην παγκοσμιοποίηση, τον πλανητικό φασισμό και τα εγχώρια ανδρείκελά τους…
Και εδώ, όμως, απαστράπτει η «αριστερή» δολιότητα και υποκρισία.
Με πρόσχημα τους γραφικούς και «μαύρους» δεσποτάδες καρατομούν το σύνολο της Ορθοδοξίας: «Φωταδιστές»…
Οι «φωταδιστικοί» τους αφορισμοί γίνονται ακόμα πιο υστερικοί όταν κάποιοι, μέσα από τον κλήρο, τολμήσουν να μιλήσουν «πολιτικά» και να ταχθούν ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και τη Νέα Τάξη…
Αντίθετα: Όταν οι δεσποτάδες και η ηγεσία της Εκκλησίας (Βαρθολομαίος- Ιερώνυμος κ.α.) ταυτίζονται (και μιλούν) ΠΟΛΙΤΙΚΑ, υπέρ των «Ιδεών», «Αξιών» και ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ της Νέας Τάξης, τότε επαινούνται…
Αυτή είναι η πελώρια υποκρισία των ποικιλόχρωμων «φωταδιστών» («αριστεροί» και «εκσυγχρονιστές» κατά κανόνα).
Σήμερα αυτή η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ παίρνει αποκρουστικές μορφές στο ΣΥΡΙΖΑ. Ο πλέον «άσπονδος εχθρός» της Εκκλησίας, σήμερα «συνάπτει» συμμαχίες με τις ηγετικές γραφειοκρατικές της κορυφές.
Πολύ φυσικό βεβαίως, μια και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και αυτές οι εκκλησιαστικές κορυφές βρίσκονται στο ίδιο στρατόπεδο: Αυτό της Νέας Τάξης.
Και ο Τσίπρας από τη μια «σνομπάρει» τη φιέστα της «ευρωπαϊκής προεδρίας» (απλώς «σνομπάρει» για εντυπώσεις, αλλά πρακτικά τη νομιμοποιεί) και από την άλλη «αγκαλιάζεται» με τον Βαρθολομαίο:Την πλέον μοχθηρή νεοταξική αιχμή της Εκκλησιαστικής γραφειοκρατίας.
Και τι λένε; Για τη σωτηρία του «ευρω-νταχάου» (ευρω-φασισμού).
Διαβάστε για να φρίξετε εδώ
Και για το σώου του «σνομπαρίσματος» και της πολιτικής ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ της «αριστεράς», διαβάστε ΕΔΩ
Μια πραγματική Αριστερά θα αναζητούσε ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ με τη βάση του Ορθόδοξου κλήρου, με τους πολλούς κληρικούς που υπάρχουν και αγωνίζονται εναντίον του οδοστρωτήρα της Παγκοσμιοποίησης και των σχεδιασμών της Νέας Τάξης.
Αυτούς, αυτή η «αριστερά», τους χλευάζει και εδώ θυμάται και το «όπιο του λαού»…
Αυτή η «αριστερά» συναγελάζεται με τη νεοταξική εξουσία της Εκκλησίας, ρουφώντας το όπιο της Νέας Τάξης…
πηγή
http://trelogiannis.blogspot.gr/2014/01/blog-post_2126.html
