Ύποπτες χορηγήσεις δανείων εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο «ξεσκονίζει» η Δικαιοσύνη, φέρνοντας σε εξαιρετικά δυσχερή θέση ακόμη και μεγάλα ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου, όπως ο Δ. Κοντομηνάς. Παρόλα αυτά, αλγεινή εντύπωση στους γνωρίζοντες προκαλεί η έλλειψη ουσιαστικής εισαγγελικής έρευνας για το πραγματικά μεγάλο σκάνδαλο, το οποίο οδήγησε στο «λουκέτο» της ιστορικής δημόσιας τράπεζας.
Η εντύπωση που δημιουργείται στο κοινό, με την καταιγιστική ροή ειδήσεων για το σκάνδαλο του Τ.Τ. είναι ότι το «κανόνι», που έδωσε τέλος στη μακρά ιστορία του ιδρύματος, θα πρέπει να αποδοθεί σε θαλασσοδάνεια. Η πραγματικότητα, όμως, για την οποία ουδείς φαίνεται να ενδιαφέρεται, είναι ότι το Τ.Τ. είχε τα χαμηλότερα ποσοστά επισφαλειών στο τραπεζικό σύστημα, αλλά οδηγήθηκε στην... ανυπαρξία εξαιτίας των υπέρογκων τοποθετήσεων κεφαλαίων στα κρατικά ομόλογα και ορισμένων τουλάχιστον περίεργων χειρισμών με τα CDS, που είχαν αγορασθεί το 2009 ακριβώς για να καλυφθούν οι κίνδυνοι από τα ελληνικά ομόλογα.
Το Ταμιευτήριο είχε, όταν υλοποιήθηκε το PSI για το «κούρεμα» του κρατικού χρέους, τοποθετήσεις ύψους 5,5 δισ. ευρώ σε κρατικά ομόλογα. Η ζημιά που υπέστη από το PSI το κρατικό τραπεζικό ίδρυμα ήταν η μεγαλύτερη στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, σε σχέση με τα ίδια κεφάλαια της τράπεζας: το... κοντέρ έγραψε απώλεια περίπου 4 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα το Τ.Τ. να βρεθεί στον ισολογισμό για το 2011 ...
(που ουδέποτε δημοσιεύθηκε) με αρνητική καθαρή θέση περίπου 3 δισ. ευρώ!
(που ουδέποτε δημοσιεύθηκε) με αρνητική καθαρή θέση περίπου 3 δισ. ευρώ!
Το μεγάλο ερώτημα, από την άποψη του ποινικού δικαίου, είναι αν μπορούν αυτές οι προδήλως άστοχες τοποθετήσεις των κεφαλαίων μιας κρατικής τράπεζας να δώσουν έναυσμα για μια εισαγγελική έρευνα, που θα αποκάλυπτε, ενδεχομένως, αν το τεράστιο «φόρτωμα» του Τ.Τ. ήταν αποτέλεσμα πολιτικών πιέσεων. Η αλήθεια, λένε ποινικολόγοι, είναι ότι πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να ελεγχθούν από εισαγγελείς αυτές οι, έστω κραυγαλέα άστοχες, επενδύσεις των κεφαλαίων του Τ.Τ.
Όμως, υπάρχει μία ακόμη λεπτομέρεια στην ιστορία, η οποία θα μπορούσε να δώσει το έναυσμα για μια σοβαρή εισαγγελική έρευνα: το Τ.Τ. είχε φροντίσει έγκαιρα να καλύψει τους κινδύνους από τις υπερβολικές τοποθετήσεις σε κρατικά ομόλογα, κατά τρόπον ώστε να αποφύγει ένα καταστροφικό πλήγμα από ένα «κούρεμα»:
-- Το Ταμιευτήριο είχε αγοράσει την κατάλληλη στιγμή, τον Αύγουστο του 2009 (με διοίκηση υπό τον Α. Φιλιππίδη) συμβόλαια ασφάλισης του χαρτοφυλακίου ομολόγων του από τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας, αξίας σχεδόν 1 δισ. ευρώ.
-- Εκείνη την εποχή, όπου τα συνολικά συμβόλαια CDS για ελληνικά ομόλογα είχαν ονομαστική αξία της τάξεως των 8 δισ. ευρώ, αυτή η θέση που είχε ανοίξει το Τ.Τ. ήταν η μεγαλύτερη στη διεθνή αγορά.
-- Λίγο καιρό αργότερα, δηλαδή τις τελευταίες ημέρες πριν αποχωρήσει από το Τ.Τ. ο κ. Φιλιππίδης, αλλά και στις πρώτες ημέρες ανάληψης της διοίκησης από τον Κλ. Παπαδόπουλο, το Τ.Τ. πούλησε αυτά τα συμβόλαια. Το 80% πουλήθηκαν από τον κ. Φιλιππίδη, τα υπόλοιπα από τον κ. Παπαδόπουλο.
-- Το Τ.Τ. έβγαλε ένα κέρδος που έφθασε τα 35 εκατ. ευρώ από αυτές τις συναλλαγές, αφού το ασφάλιστρο αυξήθηκε μεταξύ Αυγούστου και Νοεμβρίου από τις 115 στις 230 μονάδες βάσης (2,3%).
Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί και υπό ποιες συνθήκες, ενδεχομένως, πολιτικών πιέσεων έπρεπε το Τ.Τ. να ρευστοποιήσει αυτή τη θέση που είχε πάρει στην αγορά των CDS και η οποία αργότερα θα μπορούσε να αποδειχθεί σωτήρια, όταν πια αποφασίσθηκε το «κούρεμα» των ομολόγων. Αγγίζει, άραγε, τα όρια της απιστίας προς την τράπεζα η περίεργη απόφαση για ξεπούλημα των CDS; Και ποιοι, άραγε, ήταν αυτοί που επωφελήθηκαν, αγοράζοντας τα συμβόλαια, που λίγο αργότερα θα αποδεικνύονταν «χρυσά»; Ήταν τυχαίοι αντισυμβαλλόμενοι επενδυτές, ή μήπως επρόκειτο για επενδυτές με... πλοκάμια στο πολιτικό σκηνικό;
Προς το παρόν, η Δικαιοσύνη δεν σκοπεύει να ζητήσει απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα, αφού προτεραιότητα για τους εισαγγελείς έχει η διαλεύκανση της υπόθεσης με τα θαλασσοδάνεια-μαμούθ. Ίσως, όμως, θα ήταν σκόπιμο να ελεγχθεί αργότερα και η υπόθεση με τα CDS. Γιατί μόνο μια τέτοια έρευνα θα μπορούσε να δώσει απάντηση στο κύριο αναπάντητο ερώτημα: πώς «βούλιαξε» το Τ.Τ.;
==========================http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2014/01/blog-post_6099.html#more
