Γράφει ο Ιωάννης Μαρτέλλος
Πριν ένα περίπου χρόνο, 40 μέρες πριν από τις πρώτες εκλογές του Μαίου, ο Αντ. Σαμαράς, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ταξίδευε στις χώρες της Ιβηρικής Χερσονήσου, την
Ισπανία και την Πορτογαλία, για να ενισχύσει τη συμμαχία του με τα αδελφά δεξιά κόμματα στην προσπάθειά του να υπάρξει μελλοντική χαλάρωση των ασφυκτικών δημοσιονομικών κανόνων που θέτει η Ε.Ε. και ευρύτερα η τρόικα.
Τότε ο Αντ. Σαμαράς συναντούσε τους Πρωθυπουργούς της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι και της Πορτογαλίας Πέδρο Πάσος Κοέλο και προέβαλλε το επιχείρημα της συναντίληψης, στα πλαίσια της προσπάθειάς του να υπάρξει συντονισμός των ενεργειών των τριών χωρών σε μια λογική «συμμαχίας του Νότου».
Η εκλογική του νίκη και η ανάληψη της πρωθυπουργίας διέψευσαν όσους πίστευαν ότι ο Αντ. Σαμαράς θα ήταν σημαιοφόρος μιας συμμαχίας με τις χώρες του Νότου, παρά το γεγονός ότι είχε επισκεφθεί και το Παρίσι και συναντήθηκε με τον Γάλλο Πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός συντάχθηκε πλήρως με τη γερμανική πολιτική ελίτ και από αποσυνάγωγος έγινε… συνομιλητής της Καγκελαρίας, απογοητεύοντας πολλούς που ήλπιζαν σε μια ευρύτερη αντιμνημονιακή συμμαχία που ίσως θα άλλαζε την Ευρώπη πολύ νωρίτερα.
Ακόμα και στην περίφημη συνάντηση που έγινε τον Οκτώβριο του 2012 στη Μάλτα, όπου συμμετείχαν οι Ολάντ, Μόντι, Ραχόι, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο και ο τότε Ιταλός Πρωθυπουργός Μάριο Μόντι, δεν συμμετείχε ο Αντ. Σαμαράς, που επέλεξε να μην παραστεί, παρά τις διαρροές ότι δεν μπορούσε να ταξιδέψει λόγω του προβλήματος που είχε στο μάτι και πως δεν τον κάλεσαν.
Ένας από τους παλαιούς φίλους του Αντ. Σαμαρά είναι και ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός, Έντα Κένι που επισκέφθηκε την Ελλάδα την προηγούμενη εβδομάδα. Ο Κένι εκθείασε τον Σαμαρά, αλλά επί της ουσίας συμμαχία δεν υπήρξε των δυο πλευρών, καθώς ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός δεν θέλησε, διότι παραμένει πιστός στις ράγες του μνημονίου, άλλου είδους βέβαια, ενώ φρόντισε να στείλει και το μήνυμά του: διαπραγμάτευση ναι, αλλά με ταυτόχρονη τήρηση του μνημονίου.
Οι ψευδαισθήσεις με τη Μέρκελ
Όμως πολλοί διερωτούνται πως σε μια δύσκολη στιγμή θα υπάρξει η έξωθεν βοήθεια από συμμάχους, εάν δεν έχει υπάρξει επί της ουσίας διάθεση ρήξης με τον γερμανικό άξονα και τους δορυφόρους του.
Οι ΗΠΑ ήταν σαφείς προ ημερών στο μήνυμα που είχαν στείλει στην ελληνική κυβέρνηση, μέσω της πρεσβείας τους στην Αθήνα: η εμμονή με τη Γερμανική Καγκελαρία δεν κάνει καλό και πρέπει να αλλάξει η γραμμή πλεύσης.
Στο πρωθυπουργικό γραφείο δεν συμμερίζονται την ανησυχία και συνεχίζουν να έχουν την ψευδαίσθηση ότι κάτι αλλάζει και η κατάσταση θα βελτιωθεί πάρα πολύ, μετά τις γερμανικές εκλογές και την επανεκλογή της Μέρκελ.
Ήταν συνειδητή επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να μην στηρίξει ευρύτερες συμμαχίες κατά του μνημονίου. Αυτό πράττει και τώρα με άποψη και με ξεκάθαρη στόχευση: Πιστεύουν ακόμα στο Μέγαρο Μαξίμου, ότι η στρατηγική τους θα αποδώσει σε βάθος χρόνου.
http://www.triklopodia.gr/2013/06/blog-post_5045.html
