Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Τύχη και Αναγκαιότης


* Τίτλος φιλοσοφικού δοκιμίου του Ζακ Μονό, που πραγματεύεται την σχέση της βιολογίας με τις φυσικές επιστήμες.
Είναι πιά κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι η ανατροπή μνημονίων και μνημονιακών κυβερνήσεων δεν πρόκειται να έρθει μέσα από συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας όπως αυτές που γνωρίσαμε πριν δύο χρόνια στην Αθήνα.
Διάφοροι ''αγανακτισμένοι'', ''αποφασισμένοι'', ''αλληλέγγυοι'', και όποιοι άλλοι δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα.
Κακώς βέβαια, και δυστυχώς. Διότι θα έπρεπε ο ελληνικός λαός, ο κάθε λαός, να έχει την ωριμότητα και τηναποφασιστικότητα που χρειάζεται για να μπορεί να ανατρέψει λαομίσητες και απορριπτέες κυβερνήσεις και πολιτικές.
Οι λανθασμένες τακτικές όμως της αντιπολίτευσης και γενικά των αντιμνημονιακών δυνάμεων, μαζί με την ορατή αλλά και ανεπαίσθητη (τύπου 5ης φάλαγγας) προπαγάνδα, έχουν δημιουργήσει στον πολίτη την αίσθηση του ''μάταιου'' και την ψευδαίσθηση του ''αδύνατου''.

Τί απομένει; 
Μα αυτό που φοβάται τόσο πολύ το ''σύστημα'' και ο ίδιος ο ''πρωθυπουργός'':
Το τυχαίο γεγονός...

Όποιο και νάναι αυτό Αρκεί να είναι τόσο συνταρακτικό και ''οριακό'' για την κοινή γνώμη ώστε να αποτελέσει την θρυαλλίδα μιάς γνήσιας και απελπισμένης λαϊκής εξέγερσης, που θα αλλάξει την ροή των γεγονότων.
Κι επειδή ακριβώς η κοινή γνώμη δεν είναι κάτι το συγκεκριμένο, αλλά αλλάζει από μέρα σε μέρα, από γεγονός σε γεγονός κι από συγκυρία σε συγκυρία, αυτό το συγκεκριμένο τυχαίο γεγονός είναι εν πολλοίςαπρόβλεπτο από τους ''κρατούντες''.
Πριν από λίγα χρόνια για την ''Αραβική Άνοιξη'' η θρυαλλίδα ήταν ο αυτοπυρπολισμός ενός πλανόδιου πωλητή. Πριν λίγες μέρες στην Κωνσταντινούπολη ήταν κάποια δέντρα που θα κόβονταν. Στην μεγάλη Γαλλική Επανάσταση ήταν η δολοφονία κάποιων αγροτών σε μία αγροτική διαμαρτυρία.
Σε εμάς εδώ, με τον λαό ήδη στα κάγκελα θα μπορούσαν να είναι πολλά και διάφορα.
Αρκεί να δούμε την καθημερινή ειδησεογραφία για να καταλάβουμε. 
Σήμερα φερ' ειπείν διαβάζουμε ότι το 35% των υπαξιωματικών και των αξιωματικών σιτίζεται από τα συσσίτια των στρατευμένων! 
Και ότι 13.000 εκπαιδευτικοί οδηγούνται έμμεσα σε παραίτηση λόγω υποχρεωτικών μεταθέσεων! 
Και ακόμα ότι το θέμα των πλειστηριασμών ακινήτων για το 2014 είναι ακόμα ''πάνω στο τραπέζι''!
Είναι λοιπόν νομοτελειακά βέβαιο ότι με τέτοια αβάσταχτη καθημερινότητα το τυχαίο κακό δεν θα αργήσει να γίνει!

Αφού λοιπόν είμαστε ανίκανοι για μία ''φυσιολογική'' αντίδραση που θα οδηγήσει στην λύση του προβλήματος, θα προσβλέψουμε σε αυτό που υπονοεί ο τίτλος:

     Στην αναγκαιότητα της τύχης...