Περίεργη σιωπή για το “άδειασμα” του Διώτη από την στενή του συνεργάτιδα.
Ποιός δεν ήθελε να φτάσει το USB με τα ονόματα των Σικιαρίδη, Ροσσώνη και του εμπλεκόμενου με εταιρεία του Θ. Μαργέλου, στον Βενιζέλο;
Η δικηγόρος Γαλάτεια Μανέ αρνήθηκε κατηγορηματικά χθες στην επιτροπή, ότι κατέστρεψε το αρχικό USB, μετά την αντιγραφή του. Αντίθετα υποστήριξε ότι “ουδέποτε της ζητήθηκε κάτι τέτοιο” από τον κύριο Διώτη.
“Πήρα το USB, Πήγα στο Laptop, έβγαλα αντίγραφο σε νέο USB, δεν θυμάμαι καν να μου ζήτησε οδηγίες για το πως θα καταστρέψει το πρώτο αφού μόνος του δεν είχε τις γνώσεις”.
Όσον αφορά τον κύριο Διώτη, φέρεται να έδωσε συμπληρωματική κατάθεση σχετικά με την επίμαχη συνάντηση του με Παπανδρέου – Βενιζέλο, την ημερομηνία που φέρεται να εγινε η επίμαχη αντιγραφή. “Δεν θυμάμαι εάν την συγκεκριμένη ημερομηνία (8/7/2011) έδωσα τοUSB στον Βενιζέλο” φέρεται να δήλωσε.
…απέλπιδα προσπάθεια πάλι, να βγει ο Παπανδρέου από το κάδρο. Η κοινή λογική τι λέει; Γιατί να αντιγράψει αυτούσιο κάποιος ένα USB σε ένα καινούριο USB ώστε να το παραδώσει και να καταστρέψει το παλιό; Ποιός ο λόγος; Γιατί απλούστατα δεν έδινε το αρχικό USB (να γλίτωνε το δημόσιο και 10 Ευρώ;).
Ποιός ο λόγος να κάνει αυτή την κίνηση εάν πραγματικά δεν ήθελε να μεταβάλλει το περιεχόμενο του;
Η πραγματικότητα απέδειξε ότι το USB που πήρε ο Βενιζέλος από τον κύριο Διώτη, δεν είχε τα ονόματα των συγγενών Παπακωνσταντίνου. Για τα οποία όπως αποκαλύφθηκε χθες, υπάρχει και εμπλοκή ατόμου που σχετίζεται με εταιρεία του κυρίου Μαργέλου (Jossef Nissim), στενού φίλου του πρώην πρωθυπουργού.
Μήπως κάποιος δεν ήθελε να φτάσει αυτό το στοιχείο στον Βενιζέλο; Δεν είχε άδικο πάντως, αφού η πραγματογνωμοσύνη έδειξε ότι ο Βενιζέλος (ή κάποιος που χρησιμοποιούσε το γραφείο του) άρχισε άμεσα να ψάχνει για αρχεία που μπορεί να αφορούσαν τον κύριο Παπανδρέου…
