Εκείνο που έχει πλέον συνειδητοποιηθεί, είναι ότι η μεγαλύτερη απειλή του αυτονομημένου από την κοινωνία πολιτικού συστήματος είναι η ίδια η κοινωνία, αλλά και μεγαλύτερος εχθρός της κοινωνίας είναι το κατοχικό και κοινωνικά ανάλγητο πολιτικό της σύστημα.
Μέγιστος κίνδυνος κατάρρευσης του συστήματος αυτού είναι η οποιαδήποτε....
κοινωνική αναταραχή ή κοινωνική εξέγερση. Άρα στόχος του συστήματος και όρος επιβίωσής του είναι η δημιουργία κοινωνικών αναχωμάτων με την καλλιέργεια προσδοκιών και ελπίδων μέσα από την ίδια την εναλλαγή σε θέσεις εξουσίας εντός του ίδιου του συστήματος.
Ένα από τα μέρη του πολιτικού συστήματος είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το παλιό ΠΑΣΟΚ, που πλασάρονται από το ίδιο το σύστημα ως κοινωνικό ανάχωμα και ως μελλοντική κυβερνητική λύση για κοινωνική εκτόνωση.
Προς απόδειξη των ανωτέρω, δεν έχουμε παρά να διαβάσουμε δήλωση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρα στην ΝΕΤ στις 11/7/2012: «Θα σας έλεγα δε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε και ένα ανάχωμα στην ανεξέλεγκτη κοινωνική σύγκρουση, η οποία ερχόταν με μεγάλη ταχύτητα, γιατί αποτέλεσε μία ύστατη ελπίδα ανάκτησης της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος».
Είπατε τίποτα;
