Η δικαίωση Καραμανλή από τον ΣΥΡΙΖΑ και ο αυτοκτονικός ιδεασμός της Νέας Δημοκρατίας.
Τριγμούς στο πολιτικό σκηνικό προκάλεσε το περιεχόμενο της χθεσινής πρότασης για εξεταστική από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μία πρόταση που όπως αναλύσαμε χθες, αποτελεί την απόλυτη δικαίωση Καραμανλή με σοβαρά και ξεκάθαρα επιχειρήματα. Δεν γνωρίζουμε εάν ο σκοπός του συντάκτη έκρυβε πολιτικές σκοπιμότητες ή εάν πλέον η αλήθεια και η ευθύτητα μπορεί να χαρακτηριστεί ως “δόλος”.
Η ουσία είναι ότι το περιεχόμενο της είναι ένα από τα σοβαρότερα κείμενα που έχει παρουσιαστεί στο κοινοβούλιο τα τελευταία χρόνια. Η επιχειρηματολογία της επιβεβαιώνεται μέσα στο ίδιο το κείμενο με τα απαραίτητα στοιχεία. Στοιχεία που περιέργως δεν ακούσαμε ούτε από την επίσημη Νέα Δημοκρατία ειδικά τον τελευταίο καιρό, που έχει όχι μόνον την υποχρέωση αλλά και το συμφέρον να τα αναδείξει παραδίδοντας τα εγκλήματα της διακυβέρνησης Παπανδρέου τουλάχιστον στην κρίση του λαού.
Είναι θέμα επιλεκτικής λήθης; Μα πως μπορούν κάποιοι να λησμονούν ότι η ανάκαμψη Σαμαρά ξεκίνησε με τα πρώτα δείγματα επιβεβαίωσης της πολιτικής Καραμανλή; (Η δικαίωση Καραμανλή, απογειώνει την Νέα Δημοκρατία.)
Πως είναι δυνατόν να βάζει ο Τσίπρας το έλλειμμα του 2009 στην ορθή του διάσταση και ο Αντώνης Σαμαράς να μιλά για 15%;
Είναι θέμα γραφικών συμβούλων; Όλοι άλλωστε θυμόμαστε την απέλπιδα προσπάθεια κάποιων ανόητων (;) να πείσουν τον Σαμαρά πως έπρεπε να διώξει με κάθε τίμημα τον Καραμανλή για να “λυτρωθεί”; Φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να προτείνουν την διαγραφή του; Τι συμφέροντα εξυπηρετούν όλοι αυτοί οι περίεργοι τύποι που πίεζαν για την αποδοχή της ελεεινής -όπως αποδείχτηκε- προπαγάνδας τύπου “μας κατέστρεψε ο Καραμανλής, ας πάμε στο ΔΝΤ” από την ίδια τη Νέα Δημοκρατία; Γιατί το να το λένε ύποπτα πολιτικά σχήματα της ακροδεξιάς πτέρυγας του Παπανδρέου, είναι κατανοητό. Ποιός θα ξεχάσει την προεκλογική (2009) ενορχήστρωση των παραδημοσιογραφικών επιθέσεων από το ίδιο το ΛΑΟΣ που εντέλει συνηγόρησε στο εγκληματικό (κατά την άποψη των εισαγγελέων) μνημόνιο στο πρόσωπο του Καραμανλή;
Τι συμφέρον εντέλει έχει σήμερα η Νέα Δημοκρατία να μην προβάλλει την δικαίωση της, να αρνείται την προεκλογική της δέσμευση για εξεταστική και να μπαίνει στο κάδρο της συνενοχής; Είναι αποτέλεσμα ενός ιδιότυπου αυτοκτονικού ιδεασμού της “δεξιάς”; Διότι δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι υπάρχει “τίμημα” ή “δέσμευση” που να υποχρεώνει την σημερινή κοινοβουλευτική πλειοψηφία να ομολογήσει συνενοχή και συνευθύνη με το καθεστώς Παπανδρέου.
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι υπάρχει η πρόθεση Σαμαρά ή οποιουδήποτε εκλεγμένου βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας να παραστήσει τον Έλληνα “Ντε Λα Ρούα” για να φυγαδευθεί ανενόχλητος ο ελληνόφωνος Μένεμ.
