Τεχνικές για τη χειραγώγηση της ελληνικής κοινωνίας.
Του Θεόδωρου Γκούμα.
Στην δημοσιογραφία ξέραμε πως τρία πράγματα ανακοινώνονται αιφνιδίως. Οι εκλογές, ο ανασχηματισμός και η υποτίμηση. Πλέον τίποτα από αυτά τα τρία δεν δύναται να αιφνιδιάσει ούτε τους δημοσιογράφους αλλά ούτε και τους πολίτες. Εφαρμόστηκε μια από τις τεχνικές, όπως τις περιγράφει ο Νόαμ Τσόμσκι.Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους.
Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσεις του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, τη νευρο-βιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας. Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.
Έτσι, ένα ολόκληρο μηχανισμό συστημάτων, αποτελούμενο
από ειδικούς της πολιτικής επικοινωνίας και με την μισθωμένη συμμετοχή των Μέσων
επικοινωνίας, απονεύρωσε την Πολιτική από κάθε υγιή αιφνιδιασμό προς όφελος του
Πολιτεύματος και κανείς μας σήμερα δεν ενδιαφέρεται, κατά βάθος αν και πότε θα
γίνουν πράγματα που τον αφορούν βαθύτατα.
______________________________________________________________
Από την άλλη,
ακανθώδη, χρόνια προβλήματα, όπως η εισβολή λαθρομεταναστών στη χώρα αλλά και η
άρνηση άσκησης κάθε είδους κυριαρχικού δικαιώματος στα βόρεια και ανατολικά
σύνορά μας, μας έκαναν να εντυπωσιαζόμαστε από πασιφανείς κινήσεις πολιτικής
σκοπιμότητας, που υποκρύπτουν και άγνωστες μεθοδεύσεις προς όφελος ξένων
συμφερόντων.
Μετά την απίθανε πολυετή απραξία, ακόμη και η
παραμικρή εκκαθαριστική επιχείρηση των Αρχών Ασφαλείας μοιάζει λύση, πάταξη και
επιτυχία.
Κι ας τους πηγαίνουν σε ξενοδοχεία, μέχρι να γίνουν
Εκλογές, με χρήματα του Ελληνικού Λαού. Όπως συμβαίνει σκανδαλωδώς στο Μαρούσι
Αττικής.
Εφαρμόστηκε και εδώ μια από τις τις
τεχνικές, όπως ακριβώς τις περιγράφει ο Νόαμ Τσόμσκι.Η τεχνική της
δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων.
Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του. Ή, στην περίπτωσή μας, άφησαν να γιγαντωθεί το πρόβλημα των λαθρομεταναστών ώστε ακόμη και τα απορριπτέα μέτρα της εδώ και υπό φύλαξη παραμονής τους να ομοιάζουν σωτήρια για τη Δημόσια Τάξη και Ασφάλεια.
_________________________________________________________________
Σχετικό είναι
και το ζήτημα της αντεθνικής και ζημιογόνου για την Εθνική μας κυριαρχία,
κατασκευής του φράχτη στον Έβρο.
Τον Έβρο, ενός ποταμού με εύρος όπου σήμερα τα εθνικά
μας σύνορα βρίσκονται στο μέσον των όχθων του ποταμού, σύμφωνα με την Συνθήκη
των Σεβρών (28 Ιουλίου 1920).
Με την κατασκευή, όμως του τοίχους σε στέρεο έδαφος,
δηλαδή πέραν και από την Ελληνική όχθη, παραχωρείται μονομερώς και άνευ
ανταλλαγμάτων, παράνομα και προδοτικά Ελληνικό κυριαρχικό έδαφος.
Άλλη μια εφαρμογή και εδώ, των τεχνικών,
όπως τις περιγράφει ο Νόαμ Τσόμσκι.Η τεχνική του να απευθύνεστε στο
συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική.
Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για
να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των
ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να
ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους,
παρορμήσεις ή συμπεριφορές...
Απλά, η σφοδρή επιθυμία για περιορισμό της
λαθρομετανάστευσης, από τον Έβρο, δεν μας επιτρέπει να δούμε την μειοδοσία που
επιχειρείται προς όφελος της Τουρκίας.
____________________________________________________________________
Στην πρωτεύουσα
της Ελλάδας, γνωστή από τον Ζουράρι και ως Κρατίδιο των Αθηνών, η σταδιακή
υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στο Κέντρο και τα περισσότερα Προάστια είναι κάτι
γνωστό.
Αντιληπτή είναι και η σκοπιμότητα του να κρατάς σε
απαξία ολόκληρες περιοχές και πληθυσμούς προς οικονομική και κοινωνική
εκμετάλλευση.
Ο τρόπος όμως εφαρμογής αυτής της απαράδεκτης εξουσίας
είναι μια ακόμη τεχνική, όπως την περιγράφει, σοφά, ο Νόαμ
Τσόμσκι .Η τεχνική της υποβάθμισης.
Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.
Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικό-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990. Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.
Και με την εφαρμογή τους σταδιακά σε βάθος, όχι
10ετίας αλλά 50ετίας, θα έλεγα εγώ, εξασφαλίστηκε η απόλυτη αθλιότητα και τώρα
πιά μπορούν να πιάσουν δουλειά εκεί, Τράπεζες για ανοικοδόμηση και
επιχειρηματίες για εκμετάλλευση.
__________________________________________________________________
Και αν νομίζει
κανείς πως η φετινή κατάντια στην Δημόσια Παιδεία είναι αποτέλεσμα της
Οικονομικής Κρίσης ή νομοτέλεια για το παθογόνο στρεβλό και ξεπερασμένο
εκπαιδευτικό μας σύστημα, δεν κατάλαβε πως πρόκειται για ακόμη μιά τεχνική.
Την τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και
ανοησία, όπως την περιγράφει ο Νόαμ
Τσόμσκι.
Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να
αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την
υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες
κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που
χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από
τις κατώτερες». Δεν είναι θέμα της αποτυχημένης να πείσει για τις αγνές της
προθέσεις, Άννας Διαμαντοπούλου, είναι η εφαρμογή του «Άνθρωπος αγράμματος ξύλο
απελέκητο» που σε συνδυασμό με την τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να
αρέσκεται στη μετριότητα, εξασφαλίζεις την επ΄άπειρον χειραγώγηση.
Η δε, τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα όπως την περιγράφει πάλι, ο Νόαμ Τσόμσκι.
Η δε, τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα όπως την περιγράφει πάλι, ο Νόαμ Τσόμσκι.
Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει
«cool» ότι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.
Και σαν παραδείγματα μπορούμε επιτυχώς να αναφέρουμε,
τις πρωινές και απογευματινές εκπομπές στην Ελληνική Τηλεόραση, όπως αυτές που
παρουσιάζουν οι: Mπακοβλήμου και Σουργελόπουλος,
Σκορδαλίαγκας, Ξεκατιάνα Ευαγγελλίδη, Γεληάκη και Πουτσινάς.
Το νεανικό τραγούδι, όπως αυτό εκφράζεται από Κουβάδες,
Ιπτάμενα χαλιά, VEGAS, Μέλισσες και άλλα
έντομα…
Έτσι λοιπόν εφαρμόζει στην πράξη, το σύστημα, τον
πανίσχυρο μηχανισμό αποβλάκωσης, κρατά σε απύθμενη μορφωτικο-κοινωνική
υποβάθμιση τη μάζα και αφού εξασφαλίζει την ελεγχόμενη αντίδραση σε περίπτωση
εξέγερσης, απομυζεί και οικονομικά με την επίδραση μιάς ακόμη τεχνικής όπως και αυτή, την περιγράφει ο Νόαμ Τσόμσκι.Της
Διαφημιστικής στρατηγικής.
Της στρατηγικής του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να
είναι μωρά παιδιά
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; Αν -ο διαφημιστής- απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού.
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος. Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; Αν -ο διαφημιστής- απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού.
Παράδειγμα γλαφυρό, η σύγχρονες διαφημίσεις Τραπεζών.
Απαλλαγμένες πιά από στυλιζαρισμένους μεγαλοσχήμονες τρόπους προσεγγίζουν τον
δέκτη σαν φρουτόκρεμες… υπό τους ήχους παιδικής μουσικής.
Ή οι διαφημίσεις αυτοκινήτων. Χωρίς να φαίνεται πιά
κανένα αυτοκίνητο, σαν κόμικς ξεδιπλώνονται μπροστά μας υποσχόμενες, ταχύτητα,
ανεξαρτησία, οικονομία… και άλλα κουλά.
____________________________________________________________________
Τέλος, αξίζει
να εντρυφήσουμε στο πιο επικίνδυνο σχέδιο όπως το περιγράφει ο
Νόαμ Τσόμσκι.
Στην εφαρμογή της τεχνικής του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή.
Στην εφαρμογή της τεχνικής του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή.
Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι
είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς
του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να
εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό
του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής
κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από
οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!..
Εδώ τι να πρωτοαναφέρω… Το γνωστό από καιρό
τροχιοδεικτικό πολιτικό σύνθημα: Ένας λαός κυβερνάται από αυτούς που του αξίζουν
; Την στρατευμένη θεώρηση οικονομολόγων, αναλυτών της Κρίσης, για τις
καταναλωτικές μας ευθύνες ; To
απαράδεκτο : Μαζί τα φάγαμε ; Όλα βοούν πως εφαρμόστηκε και αυτή η
τεχνική επάνω μας… Μας γέμισαν πρωτίστως ενοχές για τα δικά τους λάθη και
μεθοδεύσεις και ύστερα ως εξιλέωση ζήτησαν την τιμωρία μας, την οποία και
μοιρολατρικά αποδεχθήκαμε.
______________________________________________________________________
Αυτό το σχέδιο
όμως, όπως το περιγράφει ο Νόαμ Τσόμσκι,
που δεν εφάρμοσαν για κακό μας… είναι η τεχνική της διασκέδασης.
Ένα πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, δι’ ενός αδιάκοπου καταιγισμού διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομία, της ψυχολογίας, της νευρο-βιολογίας και της κυβερνητικής.
Σαδιστικά, ενσυνείδητα μας κρατούν ξύπνιους κατά την σοβαρή εγχείρηση που επιχειρούν στην ενδότερη λειτουργία της Ελληνικής Κοινωνίας. Χωρίς αναισθητικό, νάρκωση και διασκέδαση. Γιατί είναι και σαδιστές, θέλουν να μας βλέπουν που υποφέρουμε, απολαμβάνουν την κατάντια μας και περιμένουν να τους ικετέψουμε να μας λυπηθούν. Δεν τους φτάνει το έγκλημα αλλά περιμένουν να δώσουν και τη χαριστική βολή. Αυτή που θα τους ζητήσουμε ως έλεος.
Και τότε θα βιδώσουν το σιγαστήρα, στο γνωστό όπλο… Όπλο με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.
που δεν εφάρμοσαν για κακό μας… είναι η τεχνική της διασκέδασης.
Ένα πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, δι’ ενός αδιάκοπου καταιγισμού διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών. Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομία, της ψυχολογίας, της νευρο-βιολογίας και της κυβερνητικής.
Σαδιστικά, ενσυνείδητα μας κρατούν ξύπνιους κατά την σοβαρή εγχείρηση που επιχειρούν στην ενδότερη λειτουργία της Ελληνικής Κοινωνίας. Χωρίς αναισθητικό, νάρκωση και διασκέδαση. Γιατί είναι και σαδιστές, θέλουν να μας βλέπουν που υποφέρουμε, απολαμβάνουν την κατάντια μας και περιμένουν να τους ικετέψουμε να μας λυπηθούν. Δεν τους φτάνει το έγκλημα αλλά περιμένουν να δώσουν και τη χαριστική βολή. Αυτή που θα τους ζητήσουμε ως έλεος.
Και τότε θα βιδώσουν το σιγαστήρα, στο γνωστό όπλο… Όπλο με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.