«Με την από 8/5/2010 Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης -η οποία σημειωτέον, ουσιαστικά, είναι ανίσχυρη ως ευθέως αντισυνταγματική αφού ουδέποτε κυρώθηκε από τη Βουλή, κατά προκλητική παραβίαση του άρθρου 36 παρ. 2 του Συντάγματος –καταργήθηκε ρητώς (βλ. ιδίως το άρθρο 14 παρ. 5 της Σύμβασης) κάθε ασυλία, λόγω εθνικής κυριαρχίας, της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου.” Αυτά δια στόματος Π. Παυλόπουλου σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συνεντεύξεις σήμερα, ο οποίος τεκμηρίωσε τα λεγόμενα του λέγοντας:
“Τα Μνημόνια, με συγκεκριμένη πρόβλεψή τους, έχουν επιβάλει ως μέσο εκπλήρωσης των μνημονιακών δανειακών μας υποχρεώσεων την εκτέλεση ειδικού προγράμματος αποκρατικοποιήσεων για την πώληση περιουσιακών στοιχείων και δημόσιων επιχειρήσεων. Στο σχέδιο νόμου «Αναμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους, Δημόσιων Επιχειρήσεων και οργανισμών, Σύσταση Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας και άλλες διατάξεις», που συζητείται αυτή την εβδομάδα στη Βουλή, προστέθηκε τροπολογία (άρθρο 1 παρ. 2) με την οποία προβλέπεται, επιπλέον, ότι: «Τα έσοδα από την αποκρατικοποίηση και αξιοποίηση των επιχειρήσεων και των λοιπών περιουσιακών στοιχείων των προηγουμένων παραγράφων και του άρθρου 48 του ν. 3871/2010 (Α΄141) προορίζονται αποκλειστικά για τη μείωση του δημόσιου χρέους». Οφείλω να εκθέσω την άποψη ότι το τόσο σημαντικό αυτό ζήτημα έρχεται στη Βουλή με τροπολογία και διότι, έτσι, η Κυβέρνηση πιστεύει ότι θ’ αποφύγει ενδεχόμενη επισήμανση αντισυνταγματικότητάς της από το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, δεδομένου ότι, όπως ήδη διευκρινίσθηκε, η όλη τροπολογία στηρίζεται στην αντισυνταγματική (λόγω παραβίασης του άρθρου 36 παρ. 2 του Συντάγματος) Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης της 8/5/2010.
Από το συνδυασμό των ρυθμίσεων αυτών προκύπτουν δύο, επιπλέον, επώδυνα για τον Τόπο και το Λαό μας απροκάλυπτα ψεύδη, προερχόμενα από τον Πρωθυπουργό του «λεφτά υπάρχουν». Τοπρώτο συνίσταται στο ότι έχει δεσμευθεί, «μνημονιακώς», για την εκποίηση δημόσιας περιουσίας, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του τον περασμένο Φεβρουάριο, και μάλιστα με την «υπόσχεση» ότι θα απαγορεύσει ακόμη και συνταγματικώς τέτοια εκποίηση! Και το δεύτερο αφορά τη διάψευση των ισχυρισμών του, επίσης τον περασμένο Φεβρουάριο, ότι το πακέτο αποκρατικοποιήσεων των 50 δισ. ευρώ είναι απόφαση της Κυβέρνησής του και όχι απαίτηση της Τρόικας.
Ειδικώς ως προς το δεύτερο αυτό ψέμα η προαναφερόμενη τροπολογία επιβεβαιώνει, με τρόπο εκκωφαντικό, ότι όχι μόνο το πακέτο αποκρατικοποιήσεων των 50 δις ευρώ υιοθετείται, με συνοπτικές μάλιστα διαδικασίες –γι αυτό και η όλη του αοριστία και προχειρότητα- σ’ εκπλήρωση των λεόντειων όρων του Μνημονίου. Αλλά, επιπροσθέτως, εφεξής όλοι οι πόροι του θηριώδους -και προφανώς ανέφικτου– αυτού πακέτου αποκρατικοποιήσεων προορίζονται αποκλειστικώς για την αποπληρωμή των μνημονιακών δανειακών μας υποχρεώσεων.
Είναι λοιπόν προφανές ότι, και λόγω Μνημονίου, τουλάχιστον ως το 2015 από τις κάθε είδους αποκρατικοποιήσεις, που αφορούν πώληση περιουσιακών στοιχείων και δημόσιων επιχειρήσεων, ούτε ευρώ δεν μπορεί να δαπανηθεί για την εξυπηρέτηση στοιχειωδώς αναγκαίων στόχων. Είτε πρόκειται για επενδύσεις υπέρ των αποκρατικοποιούμενων δημόσιων επιχειρήσεων είτε πρόκειται για ενίσχυση του Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων, μόνου πλέον σημαντικού μοχλού ενίσχυσης οιασδήποτε αναπτυξιακής προσπάθειας.»
