Είναι προφανές ότι μιά μεγάλη πρεμούρα (στά όρια τού τσιρλιπιπί θα λέγαμε) έχει καταλάβει τελευταία πολλούς ταγούς τού δημόσιου βίου, οι οποίοι , ο καθένας απο το δικό του μετερίζι αγωνίζονται για την διαφάνεια τής δημόσιας ζωής επαναλαμβάνοντας σέ όλους τούς τόνους και με κάθε ευκαιρία τό αίτημα "να μιλήσει ο Καραμανλής"...
Φυσικά τό αίτημα εκ πρώτης όψεως δείχνει ορθό...
Ομως υπάρχουν δύο τουλάχιστον παράμετροι πού το καθιστούν αμφιλεγόμενο...
1) Οπως γνωρίζουμε είθισται στην ελληνική δημόσια να λέγονται αρκετές ανακρίβειες...
Υπάρχουν κάποιοι πού ισχυρίζονται ότι στην ελληνική δημόσια ζωή λέγονται μόνο ψέματα έτσι ώστε όποιος πεί οτιδήποτε πού προσεγγίζει κάπως την αλήθεια πέφτουν όλοι οι άλλοι (ψεύτες) πάνω του και τον κάνουν να μετανιώνει πικρά για την αλήθεια πού είπε...
Γιά παράδειγμα όταν ο Μαντέλης είπε ότι ναί πήρα μιά χορηγία όπως κάνουν όλοι οι Ελληνες βουλευτές οι περί ού ο λόγος έπεσαν πάνω του και μάλλον θα τον κάνουν να μετανιώσει πολύ πικρά γιαυτό πού είπε...
Εάν όμως έλεγε κάτι σέ στύλ , εκεί πού καθόμουνα (στόν ήλιο και λιαζόμουνα) έπεσαν απο τον ουρανό κάποια χρήματα στόν λογαριασμό μου, τώρα θα ήταν ελεύθερο πουλί...
Αρα μιά (μικρή εξάλλου) αλήθεια απο τον (όχι δά και πρωταγωνιστή τής δημόσια ζωής) Μαντέλη θα τον στείλει σύντομα στην Κόλαση μαζί με όλους τούς άλλους πού λένε αλήθειες στην Ελλάδα...
2) Στην Ελλάδα δέν έχει καμμία σημασία εάν το ψέμα πού λές είναι πιστευτό ή όχι...
Αυτό πού μετράει είναι μόνο εάν τα ελληνικά ΜΜΕ είναι δικά σου ή όχι...
Γιά παράδειγμα ο κύριος Σημίτης έχει δηλώσει ότι δέν ήξερε τίποτα για χρηματοδοτήσεις κομμάτων και φυσικά δέν έχει καμμία απολύτως ιδέα καί ακόμα ότι εξοργίζεται και φρίττει γιαυτά πού λέει ο κύριος Τσουκάτος, ο κύριος Μαντέλης κλπ κλπ...
Αξιοπρόσεκτο είναι ότι δέν υπάρχει κανένα ανάλογο αίτημα "να μιλήσει η Σημίτης" κλπ...
Η σκηνή είναι απο τήν δημοφιλή κλασσική παλιά ελληνική ταινία "ζητείται ψεύτης"
Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε τα συμπεράσματά μας...
α) Εάν ένας πολιτικός πεί τήν αλήθεια γιαυτά πού (πραγματικά) γίνονται τότε όλοι οι άλλοι εν χορώ κάνοντας τούς ανήξερους τόν πετάνε σάν την στάχτη απ΄το τσιγάρο (πού θα έλεγε και ο Ρέμος) να σαπίσει στην Κόλαση τών ειλικρινών πολιτικών ...
και ...
β) Εάν μιλήσει "κανονικά" δηλαδή πεί τα γνωστά ψέματα πρέπει να έχει εκ τών προτέρων εξασφαλισμένη τήν σύμφωνη γνώμη τών εχόντων τόν έλεγχο τής κοινής γνώμης ότι το ψέμα του θα περάσει στό ντούκου...
Αλλιώς ειδικά τό δικό του ψέμα δέν θα περάσει, θα γίνει βούκινο (σέ αντίθεση με τα ψέματα όλων τών άλλων πού περνάνε στό ντούκου) και , βεβαίως, θα σταλεί στήν Κόλαση ....
Με αυτήν την έννοια, καί συνυπολογίζοντας όλα τα παραπάνω, η θέση τού Καραμανλή είναι "όχι εύκολη" (γιά να το θέσουμε κομψά)...
http://jimmy278.blogspot.com/2010/07/blog-post_26.html#more
Φυσικά τό αίτημα εκ πρώτης όψεως δείχνει ορθό...
Ομως υπάρχουν δύο τουλάχιστον παράμετροι πού το καθιστούν αμφιλεγόμενο...
1) Οπως γνωρίζουμε είθισται στην ελληνική δημόσια να λέγονται αρκετές ανακρίβειες...
Υπάρχουν κάποιοι πού ισχυρίζονται ότι στην ελληνική δημόσια ζωή λέγονται μόνο ψέματα έτσι ώστε όποιος πεί οτιδήποτε πού προσεγγίζει κάπως την αλήθεια πέφτουν όλοι οι άλλοι (ψεύτες) πάνω του και τον κάνουν να μετανιώνει πικρά για την αλήθεια πού είπε...
Γιά παράδειγμα όταν ο Μαντέλης είπε ότι ναί πήρα μιά χορηγία όπως κάνουν όλοι οι Ελληνες βουλευτές οι περί ού ο λόγος έπεσαν πάνω του και μάλλον θα τον κάνουν να μετανιώσει πολύ πικρά γιαυτό πού είπε...
Εάν όμως έλεγε κάτι σέ στύλ , εκεί πού καθόμουνα (στόν ήλιο και λιαζόμουνα) έπεσαν απο τον ουρανό κάποια χρήματα στόν λογαριασμό μου, τώρα θα ήταν ελεύθερο πουλί...
Αρα μιά (μικρή εξάλλου) αλήθεια απο τον (όχι δά και πρωταγωνιστή τής δημόσια ζωής) Μαντέλη θα τον στείλει σύντομα στην Κόλαση μαζί με όλους τούς άλλους πού λένε αλήθειες στην Ελλάδα...
2) Στην Ελλάδα δέν έχει καμμία σημασία εάν το ψέμα πού λές είναι πιστευτό ή όχι...
Αυτό πού μετράει είναι μόνο εάν τα ελληνικά ΜΜΕ είναι δικά σου ή όχι...
Γιά παράδειγμα ο κύριος Σημίτης έχει δηλώσει ότι δέν ήξερε τίποτα για χρηματοδοτήσεις κομμάτων και φυσικά δέν έχει καμμία απολύτως ιδέα καί ακόμα ότι εξοργίζεται και φρίττει γιαυτά πού λέει ο κύριος Τσουκάτος, ο κύριος Μαντέλης κλπ κλπ...
Αξιοπρόσεκτο είναι ότι δέν υπάρχει κανένα ανάλογο αίτημα "να μιλήσει η Σημίτης" κλπ...
Η σκηνή είναι απο τήν δημοφιλή κλασσική παλιά ελληνική ταινία "ζητείται ψεύτης"
Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε τα συμπεράσματά μας...
α) Εάν ένας πολιτικός πεί τήν αλήθεια γιαυτά πού (πραγματικά) γίνονται τότε όλοι οι άλλοι εν χορώ κάνοντας τούς ανήξερους τόν πετάνε σάν την στάχτη απ΄το τσιγάρο (πού θα έλεγε και ο Ρέμος) να σαπίσει στην Κόλαση τών ειλικρινών πολιτικών ...
και ...
β) Εάν μιλήσει "κανονικά" δηλαδή πεί τα γνωστά ψέματα πρέπει να έχει εκ τών προτέρων εξασφαλισμένη τήν σύμφωνη γνώμη τών εχόντων τόν έλεγχο τής κοινής γνώμης ότι το ψέμα του θα περάσει στό ντούκου...
Αλλιώς ειδικά τό δικό του ψέμα δέν θα περάσει, θα γίνει βούκινο (σέ αντίθεση με τα ψέματα όλων τών άλλων πού περνάνε στό ντούκου) και , βεβαίως, θα σταλεί στήν Κόλαση ....
Με αυτήν την έννοια, καί συνυπολογίζοντας όλα τα παραπάνω, η θέση τού Καραμανλή είναι "όχι εύκολη" (γιά να το θέσουμε κομψά)...
http://jimmy278.blogspot.com/2010/07/blog-post_26.html#more
