«Θα φύγω από το ΠΑΣΟΚ αν γίνει αρχηγός ο Γιώργος Παπανδρέου» («Ελευθεροτυπία» 7.8.2001).
«Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει πολλά προτερήματα, αλλά δεν έχει τα προσόντα για πρωθυπουργός» («Κ. Ελευθεροτυπία», 16.9.2001).
«Δεν θα ξαναμιλήσω φιλικά με τον Γιώργο Α. Παπανδρέου. Δεν θα τον συγχωρήσω ποτέ, δεν έχει πολλά κοινά με τον πατέρα του» («Βήμα», 3.10.2007).
Αυτές «κι άλλες 215 τέτοιες δηλώσεις» έχει κάνει ο κ. Πάγκαλος με κορυφαία εκείνη, στις 26.8.2006, πάλι στην «Ε», ότι «μετά το 2000 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ΔΙΕΛΥΣΕ τη χώρα».
Ούτε οι επικριτές του κ. Παπανδρέου, που του ασκούν ενίοτε σκληρή αλλά όχι υβριστική κριτική, έχουν ταπεινώσει τόσον τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, μάλιστα με τον τρόπο που ένας κοντινός του άνθρωπος, ου μην και σύντροφός του, ο κ. Πάγκαλος κατάφερε. Δίνοντας επιπροσθέτως την εντύπωση ότι ομιλεί μετά λόγου γνώσεως!
Κι όμως, αυτόν τον υβριστή του ο κ. Παπανδρέου τοποθέτησε Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησής του. Με τι υπόληψη;
Και με τι υπόληψη ο κ. Πάγκαλος δέχθηκε τη θέση. Επιδεικνύοντες και οι δύο τι ήθος;
Εκτός κι αν δεχθούμε μιθριδατικώ τω τρόπω ότι όλα μπορεί να γίνονται να ξεγίνονται, να λέγονται να ξελέγονται.
Αλλά, αν αυτός ο παχυδερμισμός που όλα τα δικαιολογεί, όλα τα αλέθει, όλα τα χωνεύει, είναι το σήμα κατατεθέν του πολιτικού μας βίου, γιατί μετά απορούμε που πλήθος πολιτών (και πάντως μεγαλύτερο του πλήθους των πελατών) έχει σιχαθεί το ήθος που εκπέμπει αυτό το πολιτικό σύστημα;
Πότε θα συναισθανθούν αυτοί οι τύποι ότι ο αμοραλισμός και ο κυνισμός τους έχει φέρει τον κοινοβουλευτισμό στα όριά του; Εχουν παρακαθήσει στον σβέρκο μας οι ίδιοι άνθρωποι, 30 χρόνια τώρα, αυτοί που κατέστρεψαν τη χώρα και τώρα θέλουν να ξανακλείσουν «ραντεβού με την Ιστορία» για να τη... σώσουν! Οι θρασύτατοι...