Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Τα... χαλάσμενα τηλέφωνα του Γιώργου Παπανδρέου

Του Γιάννη Αγγέλη

“Χάος επικρατεί καθ’ άπασα την επικράτεια...". Η γνωστή αυτή ρήση φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο εσωτερικό της Κυβέρνησης όσον αφορά την τύχη της εξυπηρέτησης του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού χρέους...

Το Σαββατοκύριακο που πέρασε αντί να ξεκαθαρίσει κάπως τα πράγματα και να επιβεβαιώσει την εικόνα που είχε λίγο-πολύ σχηματισθεί την Παρασκευή το απόγευμα για το τι θα γίνει τελικά με την απεύθυνση της ελληνικής Κυβέρνησης στις Βρυξέλλες για την κάλυψη των επόμενων ομολογιακών εκδόσεων, ...μπέρδεψε και πάλι την κατάσταση.

Ο κ. Παπανδρέου τηλεφώνησε στην κα Μέρκελ μετά από δύο αλλεπάλληλες επικοινωνίες με τους κ.κ. Μπαρόζο και Ρόμποϊ, για να πάρει την απάντηση –σύμφωνα με όσα μεταδόθηκαν στον Τύπο τόσο από το Βερολίνο όσο και από την Αθήνα– ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν έχει αντίρρηση είτε για διμερή, αλλά «εθελοντική» βοήθεια από ευρωπαϊκές χώρες, είτε...
...από το ΔΝΤ, είτε και από τα δύο μαζί. Στις «λύσεις» αυτές όμως η Αθήνα δεν θα πρέπει να υπολογίζει ότι στους εθελοντές θα είναι μέσα και η Γερμανία...

Τα τηλεφωνήματα δεν ξεκαθάρισαν καν οριστικά το αν τελικά η Σύνοδος Κορυφής θα βάλει στην ατζέντα της το θέμα της στήριξης της Αθήνας ή θα το παραπέμψει στο επόμενο Ecofin.

Κάπου εκεί η ελληνική Κυβέρνηση και ο Έλληνας πρωθυπουργός φαίνεται να έχουν χάσει εντελώς την... μπάλα και αρκούνται να επαναλάβουν για πολλοστή φορά ότι η Ελλάδα δεν ζητάει οικονομική βοήθεια αλλά πολιτική στήριξη (σ.σ. αυτή που έχει πάρει αρκετές φορές το τελευταίο δεκαήμερο με την μορφή δηλώσεων στήριξης).

Στο μεταξύ τα spreads έχουν για άλλη μια φορά πάρει την ανηφόρα πάνω από τα 320 μονάδες βάσης αφού ως γνωστόν η σύγχυση και η έλλειψη κατεύθυνσης τροφοδοτεί την άνοδό τους.

Η προσφυγή στο ΔΝΤ παραμένει είναι αλήθεια στο τραπέζι ως ενδεχόμενο δανεισμού, αλλά όπως εκτιμούν διπλωματικοί κύκλοι στην Αθήνα «έχει χάσει το πλεονέκτημα του έμμεσου εκβιασμού της Ε.Ε. από την στιγμή που η κα Μέρκελ και οι κοινοτικοί αξιωματούχοι με δηλώσεις τους το αφήνουν ανοικτό σαν ΄νόμιμο και αποδεκτό΄ ενδεχόμενο...».

Στο μεταξύ οι ημέρες περνούν και τα διαθέσιμα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (αυτά που έχουν δημιουργηθεί με την καθυστέρηση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων προς τρίτους) λιγοστεύουν γρήγορα. Το ταμειακό πλεόνασμα με τις εκταμιεύσεις για τα δώρα, τους μισθούς και τις συντάξεις του Πάσχα (ακόμα και μετά την περικοπή τους) μετατρέπεται σε έλλειμμα και πρέπει να καλυφθεί.

Δεν είναι απίθανο λοιπόν ο ΟΔΔΗΧ να υποχρεωθεί πολύ πριν ξεκαθαρισθεί από πού θα έρθει η... βοήθεια, να προχωρήσει σε νέο ομολογιακό δάνειο, με επιτόκιο σαν αυτό που ο κ. Παπανδρέου διαβεβαίωνε πριν λίγες ημέρες ότι δεν πρόκειται να ξαναδανεισθεί.

Capital.gr