Τι έγινε με τα πρόστιμα στους υποψηφίους των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων; Μια διδακτική ιστορία για το τι έχει αλλάξει σε επίπεδο νοοτροπίας η περίφημη κρίση.
Γράφει ο Τάσος Τασιούλας
Επειδή μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο σε λίγες μέρες, έχω να διηγηθώ ένα ανέκδοτο. Μάλλον θα ήθελα να είναι ανέκδοτο, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Εν όψει των εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και των Ευρωεκλογών την ερχόμενη άνοιξη και ίσως και βουλευτικών εκλογών, η σημερινή ιστορία είναι διδακτική για το τι έχει αλλάξει σε επίπεδο νοοτροπίας η περίφημη κρίση.
Οι πολιτικοί μας, ανεξαρτήτως κόμματος, προσπαθούν να πείσουν έναν λαό (καθημαγμένο πλέον) να αλλάξει τρόπο συμπεριφοράς, να αποτινάξει τις κακοδαιμονίες του στρεβλού τρόπου ζωής και δράσης που επί δεκαετίες είχε δασκαλευτεί να ακολουθεί και να συνεχίσει στην οδό της αρετής.
Μιλούν για τέλος στα ρουσφέτια, για εποχή αξιοκρατίας, για τέλος του πάρτι, για μια νέα αρχή χωρίς τις παθογένειες του παρελθόντος. Ολοι οι πολιτικοί, όλων των κομμάτων. Πολλοί θα θέλαμε να τους πιστέψουμε όλους. Πολλοί προσβλέπουμε σε βελτίωση της λειτουργίας συνολικά της χώρας, στην αποκατάσταση της νομιμότητας, στην επιβράβευση της ικανότητας, στην αξιοκρατία και βλέπουμε ως μονόδρομο τη ριζική αλλαγή στις συνειδήσεις, με άρση του καθεστώτος ατιμωρησίας, της ρίζας του κακού. Εχουμε και μια δικλείδα ασφαλείας: την κακή τρόικα, που έστω και με απάνθρωπο τρόπο επιβάλλει τις αλλαγές. Αλλαγές, οι οποίες τελικά αφορούν μόνο στους… άλλους. Μόνο σε εκείνους δηλαδή που μια ζωή ήταν «στην απέξω» και πληρώνουν διαχρονικά τα σπασμένα. Με λίγα λόγια το πάρτι συνεχίζεται, παραμένει διακομματικό και αντί να διευρυνθεί η… φορολογική βάση, το μόνο που διευρύνθηκε είναι η λίστα των… χάνων, των κορόιδων που θα αφανίσει η κρίση, αφήνοντας το σύστημα και τα… τσιράκια του αλώβητο, σαν να μην πέρασε μια μέρα από τις χρυσές εποχές.
Πάμε στο… ανέκδοτο. Θυμάστε φαντάζομαι τις αυστηρές ποινές που είχαν υιοθετηθεί στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις για τις παραβάσεις των υποψηφίων και των κομμάτων κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Από 5.000 ευρώ μέχρι και 50.000 ευρώ έφταναν τα πρόστιμα που μπορούσαν να επιβληθούν στους πολιτικούς εκείνους, οι οποίοι παρέβαιναν τους όρους του θεμιτού πολιτικού ανταγωνισμού. Ρυπαίνεις με αφίσες; Πρόστιμο. Διακινείς μαύρο χρήμα; Πρόστιμο.
Ξεπερνάς το όριο εκλογικών δαπανών; Πρόστιμο. Και πάει λέγοντας…
Οι δικαστικοί των επιτροπών που ήλεγχαν την προεκλογική διαδικασία επέβαλαν πρόστιμα. Σε υποψήφιους, σε κόμματα κτλ. Υπήρξαν περιπτώσεις πολιτευτών, βουλευτών, στελεχών της αυτοδιοίκησης κτλ. που έχουν χρεωθεί για τις παραβάσεις τους με δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Μια ευνομούμενη Πολιτεία υποχρεούται (για να είναι και σοβαρή και να απαιτεί να τη σέβεται και ο πολίτης) να εισπράξει τα συγκεκριμένα πρόστιμα και να είναι ιδιαιτέρως αυστηρή απέναντι σε εκείνους που αποφάσισαν να γίνουν τιμητές της νομιμότητας.
Αντιθέτως, έπειτα από διακομματική συμφωνία, τον προηγούμενο Μάρτιο έρχεται ένα νομοθέτημα στη Βουλή, με βάση το οποίο τα πρόστιμα από τη διακύμανση 5.000 – 50.000 ευρώ πηγαίνουν στην γκάμα των 1.000 – 5.000 ευρώ. Ετσι, οι παραβάτες ανακουφίστηκαν και η ζωή συνεχίζεται. Δε θα εισπράξουν από αυτούς, θα εισπράξουν από εσένα κι εμένα.
Και κάπου εδώ η ιστορία μετατρέπεται σε ανέκδοτο. Ολοι αυτοί οι κουτοπόνηροι που φρόντισαν για το σύστημα (το οποίο περιλαμβάνει επαναλαμβάνω τους πάντες ανεξαρτήτου κόμματος),παρέβλεψαν να δώσουν αναδρομική ισχύ στο νόμο! Κι ενώ έστειλαν την οδηγία για μείωση των προστίμων στις αρμόδιες επιτροπές, οι έμπειροι δικαστικοί που έλαβαν το… φιρμάνι είδαν ότι δεν έχουν να κάνουν καμιά αλλαγή στα πρόστιμα.
Εννέα συμφορήσεις και δέκα καρδιακά εκείνη την αποφράδα μέρα δεν επιβεβαιώνονται… Και να οι κλήσεις των αρμοδίων των επιτροπών για εξηγήσεις, να η στενοχώρια που η ντρίπλα δεν έπιασε, να οι διαβουλεύσεις… Με τα πολλά, σύμφωνα με πληροφορίες, εκλήθη έμπειρος δικαστικός να τους κάνει μια ρύθμιση που στέκει για να μπει και η αναδρομική ισχύς (οι τόσοι… σοφοί νομικοί που χρυσοπληρώνονται γι’ αυτή τη δουλειά τα είχαν κάνει μαντάρα). Αυτή η ρύθμιση θα περάσει από ό,τι μαθαίνω στο πλαίσιο νομοσχεδίου του υπουργείου Δικαιοσύνης από θερινό τμήμα της Βουλής.
Λύση βρέθηκε λοιπόν. Όχι που θα πλήρωναν. Εκείνοι που πληρώνουν είναι πάντα οι ίδιοι. Και η διακομματική συναίνεση τεκμαίρεται ότι δεν είναι πάντοτε για το καλό. Μάλλον είναι για το καλό ορισμένων. Οι υπόλοιποι για μια αστεία παράβαση μπορεί να καταλήξουμε και νεκροί…
Πηγή: Βόρεια
