Υπάρχει κάτι πολύ σάπιο στο βασίλειο της Δικαιοσύνης, του σωφρονιστικού συστήματος και της ελληνικής αστυνομίας κι αν δεν το βρουν τότε η Ελλάδα θα πέσει αμαχητί στα χέρια φασιστών και χουντικών όπως η Χρυσή Αυγή.
Διότι δεν είναι δυνατόν να συλλαμβάνονται με κόπους επικίνδυνοι κακοποιοί και από κάποια παράθυρα του συστήματος αυτοί να εξαφανίζονται.
Να μη μιλήσουμε για τον εξευτελισμό που έχει προκαλέσει ο Παλαιοκώστας, ούτε για τον βαρυποινίτη Μ. Μακρυγιάννη που την κοπάνησε
σε άδεια αν και έχει καταδικαστεί για 4 φόνους.
Επίσης, τι να πούμε για τους αποδεδειγμένα τρομοκράτες Μαζιώτη και Ρούπα που την κοπάνησαν σαν κύριοι και κυρίες και ακόμη αναζητούνται αλλά αυτοί γράφουν άρθρα και τα δημοσιεύουν σε αναρχικές ιστοσελίδες. Και τι να πούμε για τους Χριστοφοράκο και Καραβέλα που έφυγαν από την Ελλάδα ή τους… έφυγαν.
Αυτό που αποκαλύφθηκε χθες δεν έχει προηγούμενο, είναι μια απίστευτη γκάφα που προσβάλλει τη μνήμη δύο νεαρών αστυνομικών που γαζώθηκαν από τις 100 και πλέον σφαίρες αδίστακτων κακοποιών την 1η Μαρτίου του 2011 στου Ρέντη.
Έπειτα από μια ένοπλη ληστεία σε περίπτερο άνδρες της αστυνομίας κυνήγησαν τους ληστές οι οποίες τους έστησαν ενέδρα σκοτώνοντας δύο και τραυματίζοντας άλλους δύο. Η δολοφονία είχε συγκλονίσει το Πανελλήνιο και επί εβδομάδες κόσμος άφηνε λουλούδια στο σημείο.
Μήνες μετά οι 4 ομογενείς από την πρώην Σοβιετική Ένωση πιάστηκαν και τον Οκτώβριο δικάστηκαν για τη ληστεία στο περίπτερο, αλλά όχι για τη δολοφονία των παλικαριών. Στις 2 Οκτωβρίου του 2012 γίνεται η δίκη για την ληστεία του περιπτέρου στο Μενίδι που είχε προηγηθεί της συμπλοκής.
Και ο ένας από τους 4, ο Γιώργος Μερζίδης, αθωώνεται και μεταφέρεται στις φυλακές Κορυδαλλού. Τότε οι φυλακές ενημερώνονται ότι έχει γίνει άρση της προφυλάκισης τους συγκεκριμένου κατηγορούμενου για το μακελειό στο Ρέντη και ζητείται να αποφυλακιστεί.
Ο αδίστακτος κακοποιός φεύγει σαν κύριος από τις φυλακές και μην το είδατε. Ποιος φταίει που δεν είδαν ότι είναι κατηγορούμενος για τη διπλή δολοφονία; Είναι ένα… ατυχές συμβάν, μια γκάφα ή πρόκειται περί εσκεμμένης αποφυλάκισης; Αυτά θα βρεθούν αλλά κατόπιν εορτής.
Χωρίς νόημα είναι και η απόφαση να τεθούν σε διαθεσιμότητα η διευθύντρια των φυλακών και δύο υπάλληλοι. Η ουσία είναι αυτός ο δολοφόνος αυτή την ώρα γελάει με όλο το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας. Και οι συγγενείς των θυμάτων είναι εξοργισμένοι για την προσβολή στη μνήμη των παιδιών τους. Αν υπήρχε τσίπα σ’ αυτή τη χώρα αυτό και μόνο το γεγονός θα ήταν αιτία παραίτησης πολλών και κυρίως του υπουργού Δικαιοσύνης.
Διότι να κάνει ο κ. Ρουπακιώτης επαναστατική γυμναστική για τους φίλους του δικηγόρους ή να επισκέπτεται τους τρομοκράτες της 17 Νοέμβρη είναι καλός.
Να βρει την ευθιξία αυτός ή όποιος άλλος να πάει σπίτι του, δεν έχει το θάρρος;
Να θυμίσουμε μόνο τα θύματα, έτσι για να ντραπούν ορισμένοι:
Γ. Ευαγγελινέλης
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Περιστέρι. Ο πρόωρος θάνατος του πατέρα του τον υποχρέωσε να αναζητήσει εργασία αμέσως μόλις τελείωσε το σχολείο. Αντί να δουλέψει στο εργοστάσιο ξυλείας στο οποίο ήταν συνιδιοκτήτης ο πατέρας του, προτίμησε να καταταγεί, τον Οκτώβριο του 2008, στην Ελληνική Αστυνομία. Οι φίλοι του έλεγαν ότι δεν κρατούσε τα χρήματα από τον μισθό του, αλλά τα έδινε για να συντηρήσει τη μητέρα και τη μικρότερη αδερφή του.
Γ. Σκυλογιάννης
Γεννήθηκε στο Κεφαλόβρυσο Τρικάλων και ήταν το μεγαλύτερο από τα πέντε παιδιά ενός υπαλλήλου καθαριότητας του Δήμου Τρικάλων. Δούλευε από μικρός ως σερβιτόρος για να βοηθήσει την οικογένειά του. Στην EΛ. ΑΣ. κατετάγη το καλοκαίρι του 2009 και υπηρετούσε στην ομάδα ΔΙΑΣ Δυτικής Αττικής. Έμενε σε ένα δυάρι με τη 19χρονη αδερφή του και την 20χρονη φίλη του.
http://georgekaragiannis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_28.html
