1996-2004: οι εκσυγχρονιστές-παλιάνθρωποι υφαίνουν μεθοδικά το δίχτυ προστασίας του εργολαβοπολιτικού συμπλέγματος
Νόμος 2408/1996: ο υπουργός Δικαιοσύνης Ευάγγελος Βενιζέλος, αυτό το αγλάισμα επονείδιστου rerum Pasocorum, καθιστά πλημμέλημα την κακουργηματική πλαστογραφία, αν το επιδιωκόμενο όφελος δεν υπερβαίνει τα 25.000.000 δραχμών. Έτσι, παραγράφονται τα εγκλήματα του πατρός του, καθ’ α θρυλείται. Χιλιάδες παγαποντίσκοι ανακουφίζονται με αυτή την επιτυχή αποσυμφόρηση των φυλακών και της Δικαιοσύνης. Επίσης, το αδίκημα της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής διώκεται πλέον κατ’ έγκληση και όχι αυτεπαγγέλτως, ώστε να ταλαιπωρείται ο πολίτης πηγαίνοντας στην εισαγγελία, για να υποβάλει μήνυση. Με νόμο της ίδιας «προοδευτικής» και «σοσιαλιστικής» δημοκρατορικής παράταξης του 2011, θα πρέπει πλέον να καταβάλει και παράβολο € 100.
Νόμος 2472/1997: περί προστασίας προσωπικών δεδομένων. Αν διαδώσεις στοιχεία οικονομικά, οικογενειακά, ποινικά κ.λπ. οιουδήποτε χωρίς τη συναίνεσή του, διαπράττεις αδίκημα διωκόμενο ακόμη και σε βαθμό κακουργήματος και μάλιστα αυτεπαγγέλτως. Ζήτωσαν και οι παιδεραστές!!
1998: αρχίζει η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος. Εντάσσονται στο προστατευτικό αλεξιβρόχιό του τα προσωπικά δεδομένα [άρθρον 9Α] και τροποποιείται το πασίγνωστο πλέον άρθρο 86, ώστε τα εκτελεστικά όργανα των εργολάβων και της διεθνούς μαφίας και μόνον αυτά να αποφασίζουν, αν κάποιος συνάδελφός τους υπουργός διέπραξε αδίκημα και αν θα πρέπει γι’ αυτό να διωχθεί. Η αναθεώρηση ψηφίζεται και τίθεται σε ισχύ το 2001, ενώ ήδη από το 1998 έχει αρχίσει το γλέντι με τις μίζες [ΟΤΕ, εξοπλιστικά] εις υγείαν του κορόιδου του ελληνικού λαού. Οι ολίγοι που γνωρίζουν σιωπούν μπουκωμένοι ή θαμπωμένοι από τη στιλπνότητα των αργυρίων, στη χειρότερη δε περίπτωση υπερψηφίζουν την αναθεώρηση [ΝΔ].
Τα προσωπικά δοσμένα των κάθε λογής λαμογίων από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο δυνάστη-κλητήρα του Ελληνικού Δημοσίου ανάγονται πλέον σε προσωπικά δεδομένα.
Το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος Κ. Βαξεβάνης διώκεται και συνελήφθη με τη διαδικασία του αυτοφώρου για τη δημοσιοποίηση της λίστας Lagarde δείχνει ότι η λίστα είναι γνήσια. Δεν μπορεί ο Εισαγγελέας να κινητοποιεί αυτεπαγγέλτως τον κρατικό μηχανισμό προστασίας του εργολαβοπολιτικού συμπλέγματος από μια λίστα-μαϊμού.
Η δημοσιοποίηση της λίστας συνιστά κακουργηματική πράξη που στρέφεται κατά των συμφερόντων του εργολαβοπολιτικού συμπλέγματος και, ως γνωστόν, στη Δημοκρατορία τα μαϊμουδένια κακουργήματα αντιμετωπίζονται μόνον με γνήσια τερατουργήματα από εισαγγελείς που μολονότι απέχουν από την άσκηση των καθηκόντων τους διεκδικώντας τη διατήρηση των αποδοχών τους, επιτελούν στο ακέραιο το καθήκον τους, όταν πρόκειται για τη σύλληψη και προσαγωγή στη Δικαιοσύνη σκληρών και αμετανόητων κατ’ εξακολούθηση εγκληματιών που δεν σέβονται ούτε τα ιερά και τα όσια των εχόντων και κατεχόντων.
