Ο πρωθυπουργός, διαισθανόμενος
ότι η υπόθεση αυτή θα μπορούσε να γυρίσει τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις πολλά
χρόνια πίσω (επίκειτο επίσκεψή του στις ΗΠΑ το Μάιο) και μάλιστα την ώρα που η
Κυβέρνηση του «ξεδίπλωνε» το σχέδιό της για το πρώτο κύμα μεταρρυθμίσεων στην
οικονομία, αποφάσισε να διαχειριστεί την κρίση με «διπλωματικά κριτήρια». Όχι με
όρους εσωτερικής κατανάλωσης. Μολονότι ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός από τη
μεταπολίτευση που έμπαινε κατά τρόπο τόσο απροκάλυπτο στο στόχαστρο των ΗΠΑ με
υποκλοπές! Έτσι, ακολούθησε τη θεσμική οδό. Ανέθεσε στη δικαιοσύνη να
διεξαγάγει με πάσα μυστικότητα έρευνα για τον πιθανό εντοπισμό των δραστών και
της γιάφκας τους. Δεν ενημερώθηκε στην πρώτη φάση, για τον φόβο των διαρροών, η
ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, της οποίας
επικεφαλής ήταν ο αδελφός ενός παλιού συνεργάτη του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Ανδρέας
Λαμπρινόπουλος.
Σκέψη να προσπεράσει το
γεγονός και να το ξεχάσει, μολονότι του προτάθηκε, δεν τον απασχόλησε καθόλου.
Τι θα συνέβαινε αν δέκα χρόνια μετά αποκαλυπτόταν ότι έγινε κάτι τέτοιο και
αποσιωπήθηκε; Ο Καραμανλής όφειλε να προστατεύσει το όνομά του.
Η μυστική έρευνα σε πρώτη φάση
έδειξε ότι παρακολουθούνταν τα κινητά του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, του
υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη, του υπουργού Άμυνας Σπήλιου
Σπηλιωτόπουλου, του υπουργού Δημόσιας Τάξης Γιώργου Βουλγαράκη, του επιτρόπου
Σταύρου Δήμα, της δημάρχου Αθηναίων Ντόρας Μπακογιάννη και του υφυπουργού
Εξωτερικών Γιάννη Βαληνάκη.
Νεότερα στοιχεία πιστοποίησαν
ότι παρακολουθούνταν τόσο το κινητό της Νατάσας Καραμανλή -σε εκείνη είχε δώσει
τη συσκευή ο πρωθυπουργός μόλις ανέλαβε την πρωθυπουργία- όσο και το σταθερό
τηλέφωνο του πατέρα του πρωθυπουργού Αλέκου Καραμανλή στο γραφείο της Πλουτάρχου
στο Κολωνάκι, με στόχο τη συλλογή πληροφοριών που αφορούσαν την προσωπική του
ζωή.
Από τη στιγμή εκείνη και μετά
ο Καραμανλής άλλαξε το σύστημα επικοινωνίας του. Μιλούσε από καρτοκινητά, που τα
αντικαθιστούσε συνεχώς, ενώ στις συνδιαλέξεις του ήταν κοφτός, σχεδόν
μονολεκτικός. Στο Μαξίμου (πίσω πόρτα) και στη Ρηγίλλης (είσοδος),
εγκαταστάθηκαν σύγχρονα μηχανήματα εντοπισμού κοριών.
Όσοι επισκέπτονταν τον
πρωθυπουργό υποχρεούνταν να αφήσουν τα κινητά τους στην είσοδο της Βασιλέως
Γεωργίου, ενώ υπουργοί και υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη (όπως ο Λευτέρης
Ζαγορίτης), έβγαζαν την μπαταρία από τις συσκευές τους όταν έμπαιναν στο γραφείο
του Καραμανλή.
Κορυφαίος υπουργός της
Κυβέρνησης επέλεξε άλλη μέθοδο: άνοιγε τις τηλεοράσεις που είχε στο γραφείο του
και αύξανε με το τηλεκοντρόλ την ένταση για να μην είναι ευκρινείς οι διάλογοι
σε περίπτωση που γινόταν υποκλοπή μέσα στο χώρο. Χαρακτηριστικό της
μυστικοπάθειας που κατέλαβε την Κυβέρνηση είναι και το εξής: όταν ο πρωθυπουργός
αποφάσισε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές στα τέλη του καλοκαιριού 2007, ανέβηκε
στην ταράτσα του σπιτιού του στη Ραφήνα για να μιλήσει στο καρτοκινητό με τους
υπουργούς του, προκειμένου να συνεννοηθεί για τα διαδικαστικά! Τον άκουσε, όμως,
ένας φίλος του γείτονας, από τη διπλανή ταράτσα και του φώναξε: «Προκήρυξέ τες
επιτέλους...!»
Η έρευνα της ΕΔΑΕ που
ακολούθησε αργότερα αλλά και η έρευνα του εισαγγελέα Δοσούλα το 2011, έδειξαν
ότι επρόκειτο για σύστημα παρακολουθήσεων της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας
NSA.
Τα καρτοκινητά «σκιές», που
όπως αποδείχθηκε από τη δικαστική έρευνα τα προμηθεύτηκαν από κατάστημα στον
Πειραιά στελέχη της αμερικανικής πρεσβείας, κατέληγαν σε συγκεκριμένους αριθμούς
στο Μέριλαντ των ΗΠΑ, όπου και η έδρα της NSA. Ως
δράστες των υποκλοπών στο πόρισμα του εισαγγελέα Δοσούλα κατονομάζονται
υπάλληλοι της αμερικανικής πρεσβείας την περίοδο εκείνη με τα ονόματα Paul Johnson και Barns Nathan,
ενώ σε κάποια από τα κινητά που αγόρασε κάποιος Μάρκος Πέτρου από τον Πειραιά
εμφανιζόταν ως συνδρομητής η ίδια η αμερικανική πρεσβεία!
Σύμφωνα με μία εκδοχή, μόλις
ολοκληρώθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, το σύστημα υποκλοπών το «κληρονόμησε» άλλη
υπηρεσία πληροφοριών. Η ημετέρα ΕΥΠ δεν ήταν στο κόλπο. Και να ήθελε, δεν
μπορούσε, γιατί τότε δεν είχε εξοπλισμό. Το σύστημα αυτό «κορφολογήθηκε» όχι
μόνο για υποκλοπές πολιτικών πληροφοριών, αλλά και επιχειρηματικών συμφωνιών,
όπως για παράδειγμα το C41. Όταν η πρώτη δικαστική
έρευνα ολοκληρώθηκε, ένας δικαστής ενημέρωσε για την έκβασή της σημερινό
κορυφαίο υπουργό του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος έσπευσε να δώσει την πληροφορία στην
εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.
Η Κυβέρνηση επιβεβαίωσε το
πρωτοσέλιδο που ακολούθησε την επομένη και οι υπουργοί Επικρατείας Θεόδωρος
Ρουσόπουλος, Δημόσιας Τάξης Γεώργιος Βουλγαράκης και Δικαιοσύνης Αναστάσης
Παπαληγούρας κατ’ εντολή Καραμανλή ανέλυσαν σε συνέντευξη Τύπου πώς γίνονταν οι
υποκλοπές (03/02/06).
[...]
Η χρονιά έκλεισε μάλλον σε
κλίμα γενικής αμηχανίας. Ο τότε διοικητής της ΕΥΠ Γιάννης Κοράντης κάλεσε σε
εορταστικό δείπνο στην οικία του στα βόρεια προάστια, μεταξύ άλλων, τον τότε
υπουργό Δημόσιας Τάξης Βύρωνα Πολύδωρα, τον πρέσβη των ΗΠΑ Τσαρλς Ρις, τον
πρέσβη της Ρωσίας Αντρέι Βντόβιν και άλλους. Μόλις ο Σερβιτόρος γέμισε τα
ποτήρια με το κρασί, ο Κοράντης έκανε την καθιερωμένη πρόποση:
«Καλή χρονιά και χωρίς
υποκλοπές!...», ‘ήταν η πρωτότυπη ευχή του.
Ένα πνιχτό γέλιο της
πρέσβειρας Βντόβιν παραλίγο να δημιουργήσει θέμα, αλλά ο Ρις, ένας έμπειρος και
σοβαρός διπλωμάτης που σε τίποτε δεν έμοιαζε με τον Μίλερ, ήταν πολύ
εκπαιδευόμενος για να χάσει την ψυχραιμία του... Η επόμενη χρονιά πράγματι δεν
είχε υποκλοπές στη δημόσια ατζέντα του. Είχε όμως άλλα...
Τα τολμηρά διπλωματικά
ανοίγματα του Καραμανλή προς Ανατολάς, ανάγκασαν τους Αμερικάνους να συνεχίσουν
το βιολί των υποκλοπών... Και μάλιστα εκτός ελληνικού εδάφους!
ΠΗΓΗ: ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ off the record του Μανώλη Κοττάκη Σελ.
205-209
Read more: http://kwstaskaramanlis.blogspot.com/#ixzz1vcPGBNhM
