Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα τώρα για τον κ. Καρατζαφέρη, αν αυτά που λέει σήμερα και την αντιμνημονιακή στάση που σήμερα εκδηλώνει, τα εφάρμοζε από την αρχή και δεν ψήφιζε το πρώτο μνημόνιο!!! Εμείς πιστεύουμε ότι ο σημερινός κ. Καρατζαφέρης είναι ο εαυτός του. Ο σημερινός κ. Καρατζαφέρης είναι ο ειλικρινής και συνεπής με αυτά που πρεσβεύει. Δυστυχώς όμως, θέλησε να....
παίξει «υψηλή πολιτική». Θέλησε να παίξει με την φωτιά και κάηκε.
Από την αρχή διαπιστώσαμε και το είχαμε γράψει κατ’ επανάληψη, ότι ο κ. Καρατζαφέρης θέλησε να εκμεταλλευτεί την προβολή που θα του χάριζε αφειδώς το κρατικοδίαιτο καθεστώς και τα καθεστωτικά ΜΜΕ, προκειμένου να προβληθεί ως σημαντικός παράγοντας της Κεντροδεξιάς και εγγυητής του πολιτικού συστήματος. Πράγματι ο κ. Καρατζαφέρης προβλήθηκε όσο κανείς άλλος πολιτικός από το καθεστώς, όσο φυσικά παρείχε στήριξη και έφτασε μάλιστα και μέχρι του σημείου να εισέλθει και στην συγκυβέρνηση του δοτού κ. Παπαδήμου, πιστεύοντας ότι θα μετατραπεί σε σημαντικό πολιτικό παίκτη.
Δυστυχώς όμως για τον κ. Καρατζαφέρη, δεν υπολόγισε ένα πράγμα. Δεν υπολόγισε την τραγική αποτυχία του πρώτου μνημονίου, κάτι που δεν υπολόγισε ούτε ο Αντώνης Σαμαράς, γι’ αυτό και το έπαιζε αντιμνημονιακός εκ του ασφαλούς. Η γρήγορη όμως επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης των Ελλήνων εξ αιτίας του πρώτου μνημονίου και η αύξηση της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας, εξέθεσαν τον κ. Καρατζαφέρη, οπότε και το κόμμα του άρχισε να εμφανίζει επικίνδυνη πτώση.
Έσπευσε φυσικά ο κ. Καρατζαφέρης να εξέλθει από την πολιτικά «θανατηφόρο» συγκυβέρνηση Παπαδήμου, αλλά τώρα είναι πλέον αργά. Δεν πείθει κανέναν και είναι κρίμα, γιατί τώρα είναι ειλικρινής. Όμως οι συνεχείς πολιτικές κυβιστήσεις του δεν εμπνέουν πλέον σιγουριά στους ψηφοφόρους του. Το βασικό του πρόβλημα δεν είναι η φυγή των κ.κ. Βορίδη και Γεωργιάδη, όσο η πολιτική που ο ίδιος προσπάθησε να εφαρμόσει. Το κόμμα του θα δώσει μάχη για να μπει στη Βουλή και μάλλον τελικά θα μείνει για λίγο εκτός, όπως είχε μείνει και κάποτε άλλοτε η ΠΟΛΑΝ του κ. Σαμαρά και τελικά θα διαλυθεί, όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις.
Ο ΛΑΟΣ λοιπόν, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ανήκει στο παρελθόν.
