Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Γιώργο μην φύγεις. Τώρα αρχίζει το γλέντι.


Κύριε Παπανδρέου.
Μέχρι χθες ο λαός ανέχτηκε πολλά. Ανέχτηκε την πολιτική εξαπάτηση με το «λεφτά υπάρχουν». Ανέχτηκε να προσπαθήσεις και εσύ να μας σώσεις, έστω και αν άλλαξες από τις προεκλογικές σου υποσχέσεις, κατά 180 μοίρες. Αρχικά σου συγχώρεσε αυτό το πολιτικό ολίσθημα. Σου συγχώρεσε ακόμα και την επικαλούμενη από εσένα άγνοιά σου για τα οικονομικά της χώρας. Ανέχτηκε τα όσα έλεγες διεθνώς για τη χώρα και το λαό της και ακόμα,....
αν και με δυσκολία, ανέχτηκε το μνημόνιό σου με την τρόϊκα, αφού υποσχέθηκες ότι πολύ γρήγορα, θα βγαίναμε από αυτό.  Έτσι, ανέχτηκε επί δύο χρόνια, τα απανωτά αντιλαϊκά μέτρα, μέχρι που μας οδήγησες στην πτώχευση.


Ξέρεις κύριε Παπανδρέου τι άλλο μεγάλο έκανε αυτός ο υπομονετικός λαός; Ήταν έτοιμος ακόμα και να δεχτεί την χρεοκοπία της χώρας που επέβαλαν προχθές οι Γερμανοί και ακόμα, με πολύ πάντως μεγάλη δυσκολία, ίσως και την επιτροπεία της τρόίκας, μιας και κατάλαβε ότι το πολιτικό σας σύστημα είναι ανίκανο να κυβερνήσει την Ελλάδα.

Όμως κ. Παπανδρέου, έκανες ένα μοιραίο λάθος, το οποίο πλέον δεν σου το συγχωρεί κανείς και με τίποτα.

Υποτίμησες αυτόν τον λαό. Υποτίμησες την υπομονή του και την νοημοσύνη του. Αντί να επιστρέψεις από τις Βρυξέλλες πραγματικά συντετριμμένος, αντί να ζητήσεις συγνώμη για την αποτυχία σου, η οποία θα μας κοστίσει πολλά δισεκατομμύρια παραπάνω και πολλές δεκαετίες σκλαβιάς και αντί να πεις ότι τώρα το λόγο έχει ο λαός, εσύ προσπάθησες να ξεγελάσεις πολιτικά έναν ολόκληρο λαό, για μια ακόμα φορά και να εμφανιστείς και ως «νικητής» και από πάνω, για να μείνεις στην εξουσία. Νικητής, γιατί μας χρεοκόπησες! Αν είναι δυνατόν!!!

Αυτή η ενέργειά σου, πλήγωσε αφάνταστα τον ελληνικό λαό, ανεξαρτήτως κομμάτων. Πλήγωσε το φιλότιμό του και την νοημοσύνη του.  Εξάντλησε την υπομονή του.

Κύριε Παπανδρέου, δεν έκανες την κατάλληλη κίνηση, την κατάλληλη στιγμή, χθες το βράδυ στο διάγγελμά σου, ώστε να παραδοθείς στη λαϊκή ετυμηγορία ή να αποχωρήσεις.

Τώρα, κ. Παπανδρέου είναι πολύ αργά.
Τώρα μην φύγεις, δεν χρειάζεται.
Τώρα αρχίζει το «γλέντι» του λαού…