ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ Φλώρινα, 28-02-2010
ΑΙΡΕΤΟΣ Π.Υ.Σ.Π.Ε. ΦΛΩΡΙΝΑΣ
http://iarvanitis.blogspot.com/
E-mail: iarvanit@sch.gr
τηλ. κιν. 6974149379
Με αφορμή την επίθεση που δέχονται οι εκπαιδευτικοί από τα Μ.Μ.Ε.
Παραμονές του νομοσχεδίου που ετοιμάζει το Υπουργείο Δια Βίου Μάθησης, για την «ορθολογική» διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού» βγήκαν πάλι στη δημοσιότητα δημοσιεύματα και μάλιστα με βαρύγδουπους τίτλους του τύπου «Κοπάνα» από 16.000 δασκάλους, «Υπεράριθμοι Εκπαιδευτικοί», «4.000 εκπαιδευτικοί με ψυχολογικά προβλήματα» και πολλά άλλα τα οποία δυστυχώς ανατροφοδοτούνται μέσα από ιστοσελίδες παρατάξεων εκπαιδευτικών, θέλω να πιστεύω μόνο από αφέλεια.
Σε ένα από τα πολλά που ακούμε και βλέπουμε τον τελευταίο καιρό και τα πολλά δημοσιεύματα που διαβάζουμε, η εφημερίδα το Βήμα (19/2/2010) προσπαθεί να εμφανίσει ότι οι 10.000 αποσπασμένοι δάσκαλοι και οι 4.000, που έχουν δηλώσει ψυχολογικά προβλήματα ευθύνονται για τα κενά στην εκπαίδευση. Προκειμένου να αυξηθεί το νούμερο των «κοπανατζήδων» δασκάλων σε 16.000 προστέθηκαν και 1.700 που βρίσκονται σε εκπαιδευτική άδεια, αυτοί δηλαδή που νόμιμα και κατόπιν εξετάσεων επιμορφώνονται σε μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα σπουδών.
Για άλλη μια φορά, εμφανίζεται μια εικόνα εκπαιδευτικών που κάθονται και παίζουν τάβλι ή κομπολόι σε κάποιο σχολείο στο οποίο απασχολούνται 3 με 4 ώρες την εβδομάδα.
Δεν χρειάζεται μεγάλη επιχειρηματολογία για να αποδείξουμε ότι τέτοια εικόνα δεν υπάρχει σε κανένα σχολείο. Εξάλλου σε τελευταίο ενημερωτικό του αιρετού μας Βασίλη Παληγιάννη αναφέρεται ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Παιδείας, οι αποσπασμένοι δάσκαλοι σε φορείς (ΑΕΙ, Διευθύνσεις και Γραφεία Εκπαίδευσης, ΟΕΕΚ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ΚΕΕ, ΠΕΚ, Κεντρική Υπηρεσία Υπουργείου Παιδείας, ΓΑΚ, κλπ.) ανέρχονται συνολικά σε 893.
Το σύνολο των αποσπασθέντων εκπαιδευτικών Π.Ε. (ΠΕ70, ΠΕ60, ΠΕ11, ΠΕ06 και ΠΕ16) σε φορείς ανέρχεται σε 2.385 και όχι σε 10.000 σύμφωνα με τα δημοσιεύματα. Οι αποσπάσεις στους παραπάνω φορείς γίνονται για την εξυπηρέτηση διοικητικών και εκπαιδευτικών αναγκών. Στη διάθεσή σας ο αναλυτικός πίνακας αποσπάσεων εκπαιδευτικών σε φορείς.
Οι πραγματικοί άνθρωποι που εργάζονται στα σχολεία, οι μαθητές και οι γονείς τους, βιώνουν την πραγματική πραγματικότητα. Σε εποχές νηνεμίας, είναι αλήθεια ότι οι προπαγανδιστές της εξουσίας που θέλουν να απαξιώσουν τον κλάδο των εκπαιδευτικών είναι στα πάνω τους. Μόνο που όταν οι πραγματικοί άνθρωποι πιεστούν πολύ – όπως πιέζονται σήμερα – οι πένες της προπαγάνδας της εξουσίας δεν μπορούν να τους πείσουν. Η εικονική πραγματικότητα διαλύεται μπροστά στην πραγματική.
Από πότε η διαίρεση στο απλοϊκό επίπεδο του μέσου όρου στατιστικών στοιχείων που συλλέγουν οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης για τον αριθμό των εκπαιδευτικών και των μαθητών συνιστά έρευνα; Μάλλον για πρόχειρη ανάγνωση απογραφικών στοιχείων μοιάζει…
Η αβρότητα της ουδετερότητας των αριθμών κρύβει πάντα τη μεγαλύτερη κοινωνική αγένεια και απαξίωση προς τους εργαζόμενους και τους αδύναμους.
Πάντως, η εκπαίδευση και η κοινωνία δεν πάει μπροστά με τη διαίρεση. Πάει μπροστά με τον κοινωνικό πολλαπλασιασμό που δίνει περισσότερα στους πολλούς που έχουν λίγα σε σύγκριση με τους πολύ λίγους που έχουν πάρα πολλά.
Και για να το πούμε λίγο πιο ξεκάθαρα:
Λόγω της δουλειάς των εκπαιδευτικών έχει αντέξει ως τώρα η συνοχή του κοινωνικού ιστού, σε μια εποχή έντονων μεταβολών και αντιθέσεων (μεταναστευτικά ρεύματα, κοινωνία του θεάματος κ.λ.π), κάτω από αντίξοες συνθήκες, παρά την συνεχόμενη υποχρηματοδότηση της παιδείας και την προσπάθεια απαξίωσης του έργου τους.
Με το τεράστιο έργο που επιτελούν καθημερινά οι εκπαιδευτικοί κάτω από δυσμενείς συνθήκες (διπλοβάρδιες, ακατάλληλες αίθουσες, απουσία εποπτικών μέσων διδασκαλίας, βιβλίων, με εκπαιδευτικούς που κάνουν ακόμη και τους τραπεζοκόμους κ.λ.π.) με χαμηλούς μισθούς, μαθαίνουν γράμματα τα παιδιά των φτωχών που φοιτούν στο δημόσιο σχολείο.
Κανείς δεν έμαθε γράμματα από δημοσιογράφους που αναζητούν υπεράριθμους εκπαιδευτικούς και από ερευνητές που κάνουν διαιρέσεις στα γραφεία τους, θεωρώντας την παιδεία και το κοινωνικό κράτος αντιοικονομικά (για ποιον άραγε;).
Χωρίς εκπαιδευτικούς οι μαθητές δεν μαθαίνουν γράμματα. Χωρίς εργάτες δεν παράγονται προϊόντα. Χωρίς δημοσιογράφους και ερευνητές που απαξιώνουν τους πρώτους και τους δεύτερους δεν νομίζουμε ότι χάνει κάτι η κοινωνία.
Η όποια προσπάθεια κατασυκοφάντησης των εκπαιδευτικών, απ’ όπου κι αν προέρχεται, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το έργο και την προσφορά του Έλληνα δασκάλου.
Υ.Γ. : Μέσα από το ιστολόγιο που ανάρτησα στην τοποθεσία http://iarvanitis.blogspot.com/ μπορείτε να βρείτε ότι πιο νέο κυκλοφορεί στην εκπαίδευση και αφορά σε θέματα λειτουργίας Π.Υ.Σ.Π.Ε. – Νομοθεσία – εκπαιδευτική επικαιρότητα κ.λ.π. για την έγκαιρη, υπεύθυνη και έντιμη ενημέρωσή σας.
