Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

ΑΥΘΕΝΤΙΕΣ…



Γράφει ο Μιχάλης Τζανάκης
Ανήμερα της Εθνικής Εορτής. Ο ανοιξιάτικος Νοτιάς βαραίνει τα μηνίγγια μας, αλλά φοράμε το χαμόγελο κατ’ εξαίρεση για να καμαρώσουμε μέρα που’ ναι τα βλαστάρια μας. Παρελαύνουν μην ξεχνάμε σε μια μέρα που ο Ελληνισμός παρελαύνει μέχρι και στην …Αστόρια της Νέας Υόρκης. Εκεί άλλωστε, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, τα Ελληνόπουλα παρελαύνουν με μεγαλύτερη περηφάνεια και τιμή. Δεν είναι σκυθρωπά ταπεινωμένα και κυρίως φορούν τα καλά τους για να τους καμαρώσουν οι γονείς τους. Αυτό το «προνόμιο» δεν το έχουν στην πατρίδα τους- τουλάχιστον κρίνοντας από την πόλη μας.
Η Πλατεία Ελευθερίας (μόνο κατ’ ευφημισμόν και σε ονόματα πλατειών συναντάται η εν 
λόγω «Κυρία», δηλαδή η Ελευθερία.) σιδερόφρακτη από εκατοντάδες «λευκοκέφαλους» επιτηρητές της δημόσιας τάξης. Οι «επίσημοι» πρέπει να καταθέσουν με ασφάλεια το στεφάνι τιμής στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και να χαριεντιστούν μεταξύ τους. Έτσι φυλασσόμενοι και περιβαλλόμενοι από σιδερένια κάγκελα, απολαμβάνουν τη Δημοκρατία, την οποία εκπροσωπούν. Το μόνο που έλειπε απ’ το κέντρο της πόλης ήταν ένα «τανκ». Έτσι για μεγαλύτερη ασφάλεια και για να τιμηθεί περισσότερο η Εθνική Εορτή.
Υπό τον ήχο εμβατηρίων και παιάνων και τον εκφωνητή να μιλά για το «Μεγαλείο του Ελληνισμού», προκαλεί τη θυμηδία των θεατών της παρέλασης. Καθένας που βλέπει το παιδί του να περνά αναχωρεί βιαστικά να μη βλέπει, να μην ακούει. Πριν μερικά χρόνια τέτοια μέρα δε θέλαμε να βλέπουμε αλλοδαπούς μαθητές σημαιοφόρους. Σήμερα δε θέλουμε να βλέπουμε την εξέδρα των επισήμων. Αύριο μπορεί να εισηγηθεί η …Ρεπούση- υπεύθυνη της επιτροπής μορφωτικών υποθέσεων της βουλής- ακόμα και την κατάργηση της. Ποιος ξέρει;
Φεύγω βιαστικός από το κέντρο της πόλης. Της σιδερόφρακτης πόλης ΜΟΥ. Της «γυψωμένης» πόλης ΜΟΥ.
Αντί άλλου σχολίου παραθέτω κάποιες «αυθεντίες» σπουδαίων ανθρώπων διατυπωμένες σε άλλες εποχές. Καμιά φορά οι συνειρμοί έρχονται μόνοι τους…
«Ήδη σας το είπα, είναι Η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να’ ρχεται Μεταμφιεσμένη, κάτω από Άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του..»
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
«Εσύ φταις, φώναξε, εσύ! Εσείς όλοι οι καλοπροαίρετοι, οι καλοχορτασμένοι, οι αδιάφοροι. Εγώ σε ήθελα να πεινάς, να’ χεις παιδιά και να πεινούν, να κρυώνεις, να κρυώνουν, να θες να δουλέψεις και να μη σου δίνουν δουλειά. Όχι να μου σεριανίζεις από πολιτεία σε πολιτεία, να χάσκεις στα Μουσεία και στις παλιές εκκλησίες και να κλαις κοιτάζοντας τα’ άστρα, γιατί σου φαίνονται πολύ όμορφα ή πολύ φοβερά. Μα χαμήλωσε τα μάτια σου, κακομοίρη, κοίταξε στα πόδια σου ένα παιδί που πεθαίνει»
ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
«Φοβάμαι τους ανθρώπους που με καταλερωμένη τη φωλιά τους πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου».
ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
«πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς».
ΜΑΧΑΤΜΑ ΓΚΑΝΤΙ
«μερικές φορές οι άνθρωποι δε θέλουν να ακούσουν την αλήθεια γιατί δε θέλουν να καταστρέψουν τις ψευδαισθήσεις τους».
ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ ΝΙΤΣΕ
«όσο πιο πολύ μεγαλώνεις το φόβο για τα ναρκωτικά και το έγκλημα, τους μετανάστες και τους εξωγήινους, τόσο περισσότερο ελέγχεις τους ανθρώπους»
ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ
«Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση όποια κι αν είναι η ερώτηση»
ΑΝΤΡΕ ΜΠΡΕΤΟΝ
«Νομίζω ότι η κοινωνία μας κυβερνάται από ανθρώπους τρελούς με παρανοϊκές ιδέες. Πιστεύω ότι μας κυβερνούν άνθρωποι μανιακοί και αχαλίνωτοι. Είναι όμως δική μου η ευθύνη να στείλω κάθε τρελό εκεί που του ταιριάζει».
ΤΖΟΝ ΛΕΝΟΝ
istor.tzanakis@gmail.com