Σε λίγες βδομάδες ξεκινούν οι φετινές εκλογικές διαδικασίες στους Συλλόγους της χώρας, για την ανάδειξη των νέων διοικητικών συμβουλίων και των νέων αιρετών εκπροσώπων του κλάδου στα υπηρεσιακά συμβούλια.
Είναι σαφές ότι η όλη διαδικασία γίνεται σε ένα πλαίσιο εξαιρετικά δυσμενές για την Πατρίδα, την εθνική οικονομία, τον κλάδο.
Φυσικά η όλη συγκυρία δεν αποτελεί απλά ένα στατικό γεγονός, αλλά έχει στοιχεία εξελικτικά.
Χρόνια τώρα ο κλάδος βάλλεται πανταχόθεν από διάφορους πολιτικούς σχηματισμούς, πρόσωπα και συμφέροντα, που επενδύουν στην απαξίωση του εκπαιδευτικού έργου.
Χρόνια τώρα υπάρχουν δυστυχώς οργανωμένοι φορείς και μεμονωμένα άτομα μέσα στον κλάδο, που με τη στάση και τη συμπεριφορά τους αυτο- κι ετερο- απαξιώνουν την εκπαίδευση.
Της στερούν την αυτόφωτη αναγκαιότητα ώστε να καταστεί αυτή εθνική προτεραιότητα, ειδικά τώρα, μέσα στην κρίση.
Ενδεχομένως κάποιοι θα αναρωτηθούν μήπως υπερεκτιμώνται όλα τα παραπάνω, καθώς πρόκειται απλά για κάποιες συντεχνιακές εκλογές.
Κι όμως, έχουν τη σημασία τους.
Γιατί θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε ότι η ψήφος μας, όποτε κι όπου καλούμαστε να τη "ρίξουμε", δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένη.
Γιατί εν προκειμένω επιλέγουμε αυτούς που μας εκπροσωπούν, όχι κάποιους άλλους.
Πριν λοιπόν πάμε στην κάλπη ας δημιουργήσουμε κριτήρια κι ας επιλέξουμε ορθά.
Ας απομακρύνουμε αυτούς που μας πλήγωσαν, μας κοροΐδεψαν, μας ενέπλεξαν στο βαθμό που τους αναλογεί στο σημερινό κυκεώνα.
Ας σπάσουμε τα δεσμά με το παρελθόν.
Ας επιλέξουμε παρατάξεις που μπορούν να υπηρετήσουν το όραμα της εθνικής παιδείας.
Ας επιλέξουμε πρόσωπα τέτοια που μπορούν να ταχθούν αλληλέγγυοι στον αγώνα για την αναγέννηση της ελληνικής Παιδείας, την επιστημονική αναβάθμιση και κατοχύρωση του Έλληνα εκπαιδευτικού.
Ψηφίζουμε με κρίση για να δώσουμε την απάντηση στην κρίση.
Επενδύουμε στη μετεξέλιξη χωρίς επικίνδυνους πειραματισμούς.
Ψηφίζουμε ΔΑΚΕ ΠΕ. Ξεκάθαρα
