Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Όσο δεν γίνω εγώ εσύ και εσύ εγώ το υπάρχον σύστημα θα ζει και θα βασιλεύει



Όποιο μπλοκ και να ανοίξω, με οποιονδήποτε και να συζητήσω το κύριο θέμα είναι ότι οι πολιτικοί είναι κλέφτες και οι ένοχοι για την εξαθλίωση της κοινωνίας μας.
Αυτοί μαζί με κάτι πλούσιους σε χρήμα συγκροτούν την ελίτ , την μασονία, την νέα τάξη πραγμάτων 
η όπως θέλετε πέστε το και θέλουν να κυριαρχήσουν εμάς την μάζα
Έχουν μια ατζέντα και την εφαρμόζουν πιστά εδώ και πολλά χρόνια .

Οκ αυτά τα ξέρουμε . Αυτά που δεν ξέρουμε είναι: πια είναι η δικιά μας ατζέντα ; ποιο είναι το δικό μας σχέδιο ; ποια είναι η δική μας αντίδραση; ποια είναι τα δικά μας όπλα απέναντι τους; και τέλος πάντων ποια είναι η δική μας ταυτότητα;
Θα σταθώ λίγο στην στατιστική των μπλοκ όπου αναρτώ. Λοιπόν αν ανεβάσω γυμνή την τάδε τα νούμερα τρέχουν .Αν ανεβάσω ένα σοβαρό θέμα όπως το χθεσινό μου κείμενο πλήρη αδιαφορία. Όταν λέω ότι είναι πιο βολικό να είμαστε δούλοι αφαιρώντας από τον εαυτό μας την επιλογή του λάθους και την συνέπεια όπου θα έχει το λάθος είμαι απλά βλάκας Το ίδιο συμβαίνει και με την κάθε πράξη αντίστασης όπου μπορούμε να έχουμε απέναντι στο σύστημα .Είναι πιο εύκολο να υποτάσσομαι στο παράλογο και αντικοινωνικό σημερινό σύστημα παρα να εναντιωθώ απέναντι του. Είναι πιο εύκολο να ψηφίσω τον κάθε απατεώνα που μου τάζει μια θέση παρα να τον καταγγείλω δημόσια , είναι πιο εύκολο να λαδώσω παρα να περιμένω στην ουρά , είναι πιο εύκολο να υπακούσω στο παράνομο σημερινό μνημόνιο και στους εκτελεστές τους αρκεί να σώσω τον εαυτό μου.
Αρκεί να μην χάσω τίποτα από όλα τα δεδομένα όπου έχω αγοράσει με κάποια πίστωση και έφτιαξα ένα κελί κατοικήσιμο Είναι πιο όμορφα να ζήσω στην φυλακή που μου προτείνει η άρχουσα τάξη παρα να παλέψω και να φτιάξω τον κόσμο όπου ονειρεύτηκα παιδί
Πιο εύκολο δεν είναι να δείχνουμε τον ένοχο νομίζοντας πως έχουμε απενεχοποιηθεί ;
Μα όλοι αυτοί οι ένοχοι από που ήρθαν; από άλλο πλανήτη; η μήπως είναι ο καθρέφτης που φοβάμαι να κοιτάξω;
Εξακολουθώ να φωνάζω πως όσο πληρώνω τα παράνομα χαράτσια και τις χρεοκοπημένες τράπεζες τίποτα δεν θα αλλάξει
Όσο θα κοιτάζω αυτά που μας χωρίζουν δεν θα βρω ποτέ αυτά που μας ενώνουν
Όσο θα κοιτάζω το τομάρι μου δεν θα βρω ποτέ και πουθενά πίστη
Όσο θα μισώ τον διπλανό μου για τις πράξεις του και δεν μισώ τις πράξεις καθ’ αυτού θα τρωγόμαστε σαν τα σκυλιά μέχρι που να μείνουν λίγοι και πιο εύκολα υποταγμένοι
Όσο δεν γίνω εγώ εσύ και εσύ εγώ το υπάρχων σύστημα θα ζει και θα βασιλεύει
Και κάτι τελευταίο αλήθεια αυτές οι λέξεις όπως αλληλεγγύη , αλτρουισμός , εθελοντισμός μπήκαν στο μουσείο;

Υ.Γ. επειδή χρησιμοποίησα το εγώ σε όλα τα παραπάνω δεν σημαίνει ότι τα έχω κάνει πράξη δηλ. ποτέ μου δεν λάδωσα αλλά ταυτόχρονα δεν μισώ αυτόν που λάδωσε αλλά μισώ το λάδωμα. απλά το έκανα για να γίνω εσύ .

και υπάρχει και η συγχώρεση μέχρι να γίνουμε όλοι ένα χωρίς κομματικούς και χρωματικούς διαχωρισμούς .......

ακης κουστουλιδης