Κυριακή 29 Απριλίου 2012

ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑ ΚΑΘΑΡΗ ΝΙΚΗ!»


Ο Κώστας Καραμανλής υποστηρίζει ότι το πρώτο κόμμα (με ένα ποσοστό γύρω στο 30%) θα εξυπηρετήσει την αδήριτη ανάγκη σχηματισμού κυβέρνησης, ώστε να εξακολουθήσει η απαραίτητη ομαλή λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και ευρύτερα του δημόσιου τομέα. Κατά την άποψή του, δεν πρέπει να επαναληφθεί το φαινόμενο της υπολειτουργίας του κρατικού μηχανισμού και ευρύτερα του δημόσιου τομέα, που επικράτησε κατά την περίοδο της κυβέρνησης Παπαδήμου, καθώς τα συμμετέχοντα κόμματα και οι υπουργοί τους έκαναν περίπου ότι ήθελαν.

Αν τα ποσοστά των κομμάτων την επόμενη Κυριακή δεν διαφοροποιηθούν μεταξύ τους, τότε είναι υπαρκτός ο κίνδυνος ακυβερνησίας για τη χώρα, που κατά την εκτίμηση του πρώην πρωθυπουργού «θα οδηγήσει τη χώρα σε φαινόμενα και καταστάσεις που ξεπερνούν τη φαντασία».

Ο ίδιος στέκεται ψύχραιμα απέναντι στην προοπτική συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, έστω κι αν αυτό «θα είναι βαριά λαβωμένο». Προεξοφλεί μάλιστα ότι η εσωτερική διαπραγμάτευση των κομμάτων για τον σχηματισμό κυβέρνησης θα είναι «δύσκολη και κοπιαστική» και σ’ αυτή θα παίξει ρόλο το «ηγετικό» ποσοστό του πρώτου κόμματος.

Ένας σοβαρός λόγος που συνεπικουρεί, κατά τον κ. Καραμανλή, στο κόμμα-νικητή των εκλογών και στον σχηματισμό βιώσιμης συμμαχικής κυβέρνησης, είναι η διαφαινόμενη αλλαγή πορείας μέσα στην Ευρωζώνη με έμφαση στην ανάπτυξη. «Η Ευρώπη είτε θα ενοποιηθεί είτε θα διαλυθεί», υποστηρίζει με έμφαση και γι’ αυτό δεν θα αποτελέσει έκπληξη η μετατροπή της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας σε ένα είδος ΦΕΔ (αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα), που θα είναι το τελικό διαβατήριο για την ενοποίηση της Ευρώπης. Είναι επομένως ανάγκη, κατά τον κ. Καραμανλή, η ελληνική κυβέρνηση να γραπωθεί στην Ευρωζώνη όσο διάστημα απαιτηθεί για την αλλαγή αυτή.

Αποφεύγοντας, ωστόσο, να εκφραστεί θετικά ή αρνητικά για το μνημόνιο και τις συνέπειες του, ο πρώην πρωθυπουργός τονίζει ότι η νέα κυβέρνηση οφείλει, στο άμεσο διάστημα των πρώτων 2-3 μηνών, να προχωρήσει στη υλοποίηση διαρθρωτικών μέτρων σε μεγάλους τομείς. Επιμένει, δηλαδή, ότι η νέα κυβέρνηση σε νευραλγικούς τομείς, όπως π.χ. η ενέργεια ή οι μεταφορές, πρέπει ταχύτατα, «να προχωρήσει σε διαφανείς, καθαρές διακρατικές συμφωνίες», απέναντι σε ατέρμονες διαβουλεύσεις, συζητήσεις, διαπραγματεύσεις κλπ., με ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες στοχεύουν πρωτίστως στο μάξιμουμ του κέρδους απέναντι σε αδύναμα οικονομικά κράτη.

Επιμένει ακόμα ότι πολύ γρήγορα πρέπει να επαναδραστηριοποιηθεί ο κατασκευαστικός τομέας στην Ελλάδα, ώστε να αρχίσει μια τόνωση στον τομέα της εργασίας.

Εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία για τον πρώην πρωθυπουργό είναι η νέα κυβέρνηση, αλλά και τα πολιτικά κόμματα εν γένει, να δώσουν στους δυσπραγούντες Έλληνες το αίσθημα ότι «τα δύσκολα είναι πλέον πίσω» και ότι το μέλλον μπορεί να είναι καλύτερο.

Με την προϋπόθεση ότι αμέσως μετά τις εκλογές θα ξεκινήσει μια πορεία μεταρρυθμίσεων και αναπτυξιακών μέτρων, μια βιώσιμη κυβέρνηση σε ένα διάστημα ενάμιση χρόνου, θα είναι σε θέση να διαπραγματευθεί με τους εταίρους μια χρονική μετάθεση όλου του πακέτου, ώστε να ελαφρυνθεί και να μεταβληθεί το υπάρχον φοροεισπρακτικό σύστημα.

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ, Σελ. 18