Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για ένα κράτος από μια δυνατή Εθνική Οικονομία, με ένα δυνατό Εθνικό Νόμισμα. Επειδή όμως ο πεινασμένος και ο εθνικά αδύναμος καρβέλια ονειρεύονται, έγινε ξαφνικά της μόδας το ευρωομόλογο. Όλοι οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ μιλούν γι’ αυτό, αλλά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να εξηγήσει στον κόσμο τι ακριβώς εννοεί, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος ορισμός του ερωομολόγου. Έτσι ο κάθε πολιτικάντης και το κάθε παπαγαλάκι πετάει μια πρόταση για έκδοση ευρωομολόγου με την έννοια που συμφέρει τον καθένα. Όσους ακούς και μιλάνε…. για ευρωομόλογο, άλλες τόσες έννοιες υπάρχουν.
Κανείς όμως δεν γνωρίζει ότι αυτή τη στιγμή εκδίδεται ερωομόλογο, αλλά είναι δομημένο. Συγκεκριμένα, τα χρήματα που δίνει το EFSF στα κράτη που προσφεύγουν στον μηχανισμό, στην πραγματικότητα αντλούνται από δάνεια από τις αγορές με την έκδοση ευρωομολόγου. Όμως αυτό το δομημένο ευρωομόλογο αποτελείται (ας το πούμε περιληπτικά) από διάφορα κομμάτια που το κάθε κομμάτι του αντιπροσωπεύει και ένα κράτος της ευρωζώνης, εκτός φυσικά αυτών που λαμβάνουν τη βοήθεια του μηχανισμού. Το κάθε κομμάτι είναι στην ουσία το διαφορετικό ποσόν που δανείζεται το κάθε κράτος υπέρ του βοηθούμενου κράτους και με διαφορετικό επίσης επιτόκιο για το κάθε κράτος. Με διαφορετικό επιτόκιο υπολογίζεται το κομμάτι που δανείζεται η Γερμανία υπέρ της Πορτογαλίας και με διαφορετικό αυτό της Ιταλίας κ.λ.π. Μετά το συνολικό ποσόν που συγκεντρώνεται δίνεται στο βοηθούμενο κράτος με το επιτόκιο που προβλέπει η δανειακή του σύμβαση.
Το ευρωομόλογο αυτό ωφελεί όλα τα υπόλοιπα κράτη, εφόσον δανείζονται μέσω αυτού του ευρωομολόγου από τις αγορές με μικρότερο επιτόκιο από εκείνο με το οποίο χορηγούν τη βοήθεια στο βοηθούμενο κράτος. Όπως αντιλαμβάνεστε, την μερίδα του λέοντος κερδίζει η Γερμανία με το μικρότερο επιτόκιο δανεισμού.
Όμως αυτό το ευρωομόλογο έχει ήδη αποτύχει, αφού δεν προσέφερε τα αναμενόμενα στη ζώνη του ΕΥΡΩ.
Πως φαντάζεται το ευρωομόλογο ο μέσος πολίτης.
Ο μέσος πολίτης φαντάζεται είτε την ΕΚΤ είτε έναν Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαχείρισης Ευρωπαϊκού Χρέους, να εκδίδουν ένα κοινό ευρωομόλογο, το οποίο ουσιαστικά θα αντικαταστήσει τα εθνικά ομόλογα και έτσι το κάθε κράτος (π.χ. η Ελλάδα), αφενός δεν θα γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις αγορές, αφετέρου θα μπορεί να λαμβάνει χρηματοδότηση με χαμηλό κόστος δανεισμού όποτε χρειάζεται.
Όλα αυτά είναι ρόδινα σαν σκέψεις, αλλά δύσκολα στην εφαρμογή. Τι θα γίνει για παράδειγμα αν ένα κράτος αρνείται να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις της ΕΕ ή δεν έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει τα ληφθέντα ποσά. Ποιοι όροι εξασφάλισης θα μπούν; Ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα;
Όλοι κοιτούν την Γερμανία, όμως η Γερμανία δεν το θέλει αυτό. Κυβερνητικός αξιωματούχος της Γερμανίας πρότεινε την έκδοση τριών διαφορετικών ευρωομολόγων, κάτι που στην ουσία θα κάνει την κατάσταση, για τα αδύναμα κράτη πολύ χειρότερη απ’ ότι είναι.
Το σάπιο και διεφθαρμένο ελληνικό πολιτικό σύστημα ονειρεύεται το ευρωομόλογο σαν το μάννα εξ ουρανού. Σαν μια νέα και απροβλημάτιστη πηγή χρηματοδότησης για νέες αρπαχτές και διατήρηση του καθεστώτος. Ακόμα και η ελληνική Αριστερά είναι υπέρ του ευρωομολόγου προκειμένου λέει να βρεθούν χρήματα για να αυξηθούν οι κρατικές δαπάνες!!!
Δηλαδή κάλεσέ τους στο γάμο σου να σου πουν και του χρόνου…
