Το ένα μετά το άλλο ξεπηδούν τα μαργαριτάριατης νέας δανειακής συμφωνίας που ετοιμάζεται με χαρά να υπογράψει η κυβέρνηση, η οποία κρύβει επιμελώς τις οδυνηρές παραχωρήσεις που έχει κάνει. Το αποτέλεσμα του νέου δανείου θα είναι ηπλήρης κατάργηση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων, η δημιουργία νέων μονοπωλίων και η ανάθεση της διαχείρισης της εξουσίας - της πολιτικής και οικονομικής σκηνής - στις ομάδες επιχειρηματιών, τζακιών και συμφερόντων που θα αναδυθούν την επόμενη περίοδο.
Και μπορεί να μην υπάρχει πλέον εθνική κυριαρχία, διότι οι δανειστές μας θα διαχειρίζονται τα πάντα, όμως το περιβάλλον Παπανδρέου ελπίζει ότι οι νέες συνθήκες θα το κρατήσουν στην εξουσία για πολύ καιρό, καθώς θα εξυπηρετεί πλήρως όλο αυτό το σύστημα.
Γι’ αυτό και οι κύκλοι που κινούνται γύρω από τον πρωθυπουργό μιλούν για οριστική αναβολή της πρόωρης κάλπης εάν τα πράγματα συνεχίσουν να εξελίσσονται ως έχουν.
Οι συνομιλητές του πρωθυπουργού αναφέρουν ότι μόνο μια κοινωνική εξέγερση και αναταραχή μεγάλης και διευρυμένης κλίμακας μπορεί να αναστρέψει το κλίμα και ότι, εάν οι αντιδράσεις για τα νέα μέτρα που έρχονται παραμείνουν μεμονωμένες (π.χ. οδηγοί ταξί), θα είναι διαχειρίσιμες καθώς ακολουθείται η τακτική του «ώριμου φρούτου». Δηλαδή καμία υπαναχώρηση μέχρι να εξαντληθούν οι απεργοί και να υπαναχωρήσουν υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης.
Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός δεν έκανε καμία παρέμβαση για τα ταξί, επιλέγοντας - προκλητικά - να συναντηθεί με τον Μισέλ Πλατινί, αλλά όχι να ασχοληθεί με τη μικρο-οικονομία.
Πολιτική καταστροφής
Όμως οι εξελίξεις ενδέχεται να είναι πολύ διαφορετικές το φθινόπωρο απ’ ό,τι υπολογίζει η κυβέρνηση. Σιγά - σιγά όλοι οι διεθνείς οίκοι και αναλυτές ξεδιπλώνουν την πραγματική κατάσταση στην οποία έχει μπει η χώρα μας από την τραγική οικονομική πολιτική που ακολουθείται.
Ας μη γελιόμαστε: οι λανθασμένοι χειρισμοί και αποφάσεις είναι που μας έφεραν στο δεύτερο πακέτο στήριξης και μια περίοδο λιτότητας που θα ξεπεράσει τα 30 χρόνια. Οι προβλέψεις του προηγούμενου χρόνου για τη λιτότητα 7,5 ετών που προνοούσε το πρώτο πακέτο φαντάζουν τώρα... ιδανικές.
Η κυβέρνηση είναι επί της ουσίας αυτή που ευθύνεται για τη βαθύτερη ύφεση, τις αστοχίες στους δημοσιονομικούς στόχους, τις λάθος μεταρρυθμίσεις, την έλλειψη αναπτυξιακού έργου, που δύο χρόνια μετά εξακολουθεί να βρίσκεται στα χαρτιά, την επιβάρυνση του χρέους, τις λάθος διαπραγματεύσεις με την τρόικα και την εμμονή ότι όλα πάνε καλά ενώ οι πραγματικοί αριθμοί έδειχναν και δείχνουν άλλα.
Διερωτάται λοιπόν κανείς εάν εσκεμμένα η κυβέρνηση κρατάει το μέτωπο με τα ταξί ανοικτό για τρίτη εβδομάδα και προσπαθεί να καλύψει τις βαρύτατες ευθύνες που της αναλογούν για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Σε αυτό βέβαια βοηθά και η αξιωματική αντιπολίτευση, που παραδόξως, ενώ η κυβέρνηση έχει υποπέσει σε μια σωρεία σοβαρών λαθών, δεν αντιδρά και δεν ασκεί τη στοιχειώδη κριτική.
Οι αλήθειες, όμως, όσο και να αποκρύπτονται από τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, που τελευταία τα έχουν δώσει όλα στο παιχνίδι της παραπληροφόρησης, βγαίνουν στην επιφάνεια έστω και με έμμεσο τρόπο.
Για παράδειγμα, η κυβέρνηση επέλεξε να προβάλει την παρουσίαση της έκθεσης του ΟΟΣΑ μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα και να βομβαρδίσει τους δημοσιογράφους με ανακοινώσεις, ενημερώσεις και πληροφορίες ότι η έκθεση επαινεί τις προσπάθειές της και ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε τροχιά ανάκαμψης.
Κάθε άλλο! Η έκθεση λέει ξεκάθαρα ότι φως στο τούνελ θα δούμε μετά το 2035 και ότι τότε το δημόσιο χρέος θα είναι στο 100% του ΑΕΠ! Λέει επίσης ότι η πολιτική συμφωνία για το πακέτο στήριξης πολύμικρή επίπτωση θα έχει στη μείωση του δημοσίου χρέους, πράγμα που αποσιωπήθηκε από τα μέσα ενημέρωσης.
Τα σενάρια του ΟΟΣΑ
♦ Το βασικό σενάριο αναφέρει ότι το χρέος φθάνει το 100% του ΑΕΠ το 2035. Για να γίνει όμως αυτό, η Ελλάδα πρέπει να έχει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 6% του ΑΕΠ από το 2014 και μετά, μέσο ρυθμό ανάπτυξης 1,7% και έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις 15 δισ. ευρώ έως το 2017!
♦ Το δεύτερο σενάριο κάνει λόγο για χρέος 71% του ΑΕΠ το 2035, με ρυθμό ανάπτυξης 2,5% και έσοδα αποκρατικοποιήσεων 15 δισ. ευρώ έως το 2017 – και βεβαίως τα πρωτογενή πλεονάσματα που αναφέραμε πιο πάνω.
♦ Το τρίτο σενάριο αναφέρει ότι το χρέος μπορεί να μειωθεί ακόμα και στο 56% του ΑΕΠ, εάν τηρηθούν τα πιο πάνω, αλλά διογκωθεί το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας στα 50 δισ. ευρώ.
♦ Το τέταρτο σενάριο - ευχολόγιο αναφέρει ότι το χρέος μπορεί να μειωθεί και στο 40% του ΑΕΠ εάν τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις αυξηθούν και οι ρυθμοί ανάπτυξης πιάσουν το 2,5% ως μέσο όρο. Αυτό το σενάριο ωστόσο ανήκει στον χώρο της... επιστημονικής φαντασίας, καθώς καμία χώρα που βρίσκεται σε παρόμοια οικονομική κατάσταση με την Ελλάδα δεν το έχει καταφέρει.
Προφανώς, το πιο ρεαλιστικό σενάριο, όπως αναφέρει ο ΟΟΣΑ, είναι το βασικό και μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι το 2035 ακολουθήσουν κινεζικές οικονομικές νοοτροπίες στα εργασιακά και αιματηρή λιτότητα που θα έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη διάλυση του κοινωνικού ιστού της Ελλάδας και τη δημιουργία μιας νέας τάξης Ελλήνων: αυτής των νεόπτωχων, που θα είναι και το 40% του... μεταλλαγμένου πληθυσμού.
Και βεβαίως το παρασύνθημα που προσπαθεί να περάσει ο ΟΟΣΑ δεν μας άφησε ασυγκίνητους: όσο πιο πολλά ξεπουλήσετε τόσο πιο γρήγορα θα ξεχρεώσετε.
Αυτή είναι πλέον η βασική και μόνη προτεραιότητα των δανειστών μας και των κέντρων εξουσίας που διαχειρίζονται τα μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια του εξωτερικού. Οι κύκλοι αυτοί θεωρούν δεδομένη την ελεγχόμενη χρεοκοπία της χώρας μας μέσα στον επόμενο χρόνο, γι’ αυτό πιέζουν για τις αποκρατικοποιήσεις.
