Τότε το μόνο βέβαιο είναι ότι παρέλαβε πατρίδα και όταν θα μας αδειάσει τη γωνιά, θα παραδώσει στις επόμενες γενιές μια ασήμαντη γειτονιά, χωρίς ταυτότητα, χωρίς εθνική αξιοπρέπεια, χωρίς υπόσταση, χωρίς μέλλον και προοπτική, βυθισμένη στην ανέχεια, στην απόλυτη δυστυχία και στη διεθνή ανυποληψία.
γράφει ο Reporto
Οι αχυράνθρωποι όλης της Ευρώπης, τυπικά τουλάχιστον επιχειρούν... να παλέψουν με το θεριό της κρίσης.
Αν μη τι άλλο φρόντισαν να τηρήσουν κάποια προσχήματα. Τη στοιχειώδη τους ευθύνη απέναντι στους λαούς που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν.
Κάποιοι δεν έφυγαν καν διακοπές…
Κάποιοι άλλοι τις ανέβαλαν οριστικά λόγω των εξελίξεων…
Και υπήρξαν κι εκείνοι που τις διέκοψαν βεβιασμένα και γύρισαν στα πολιτικά τους γραφεία…
Αν πεις για τον δικό μας… τρία πουλάκια κάθονταν. Αυτό το πράμα τελικά δεν έχει ταίρι.
Απ την καταραμένη ώρα που με την ανοχή των κοψοχέρηδων εξελέγη πρωθυπουργός, διέπρεψε στο ψέμα, στην πολιτική εξαπάτηση και σ έναν πρωτόγνωρο ραγιαδισμό, αλλά παρ όλα αυτά έχει το θράσος να δηλώνει περήφανος για την πολιτική του κατάντια και αφοσιωμένος πατριδοσωτήρας στον τόπο που υποθήκευσε στους νταβατζήδες και στα αλλότρια συμφέροντα.
Και οι πράσινοι χαχόλοι τον ακούν...
Οι συνομιλητές του στην άλλη πλευρά του Αιγαίου τον ξεμπροστιάζουν αδίστακτα για τον απίστευτο ενδοτισμό του, κι αυτός δεν αισθάνεται καν την ανάγκη να πει μια λέξη για την πολιτική και προσωπική του έστω αξιοπρέπεια.
Και οι πράσινοι χαχόλοι τον ανέχονται…
Μετέτρεψε με τις επιλογές του τη χώρα σε μια απέραντη φυλακή που παντού κυριαρχούν τα λουκέτα και η απόγνωση, κι αυτός ατάραχος ξεκουράζεται για να ξαποστάσει από την πατριδοσωτήρια υπερκόπωση στη Σκιάθο. "Ξεκουράζεται" στο Αιγαίο που με την πολιτική και με τη στάση του, τείνει να μετατρέψει σε θάλασσα της ντροπής.
Και οι πράσινοι χαχόλοι τον περιμένουν…
Έχει καταδικάσει τον τόπο στην εθνική ταπείνωση και στη γενικευμένη κατάθλιψη, κι αυτός ασχολείται παρέα με το λατρεμένο του αδελφό, με το μοντάρισμα του κόμματος – καταφυγίου που ετοιμάζουν, για να αισθάνεται πολιτικά ασφαλέστερος μέσα στον τιποτένιο εγωκεντρισμό του.
Πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι αυτός ο πολιτικός νοιάζεται για την πατρίδα του???
Υπάρχει ακόμη εν ζωή κάποιος αφελής που να πιστεύει ότι αυτό το κατασκεύασμα των χορογράφων νοιάζεται για το λαό αυτής της χώρας???
Δε θα κουραστούμε να το φωνάζουμε, διότι το μέτρο της αλήθειας είναι μονάχα η απόλυτη αφοσίωση σ αυτή.
Αν αυτό το κατασκεύασμα δεν ανατραπεί άμεσα…
Αν αυτός ο εφιάλτης με το δηλητηριασμένο χαμόγελο, δε δικαστεί με συνοπτικές διαδικασίες και δεν τιμωρηθεί παραδειγματικά για τα εγκλήματά του σε βάρος του τόπου…
Τότε το μόνο βέβαιο είναι ότι παρέλαβε πατρίδα, και όταν θα μας αδειάσει τη γωνιά, θα παραδώσει στις επόμενες γενιές μια ασήμαντη γειτονιά, χωρίς ταυτότητα, χωρίς εθνική αξιοπρέπεια, χωρίς υπόσταση, χωρίς μέλλον και προοπτική, βυθισμένη στην ανέχεια, στην απόλυτη δυστυχία και στη διεθνή ανυποληψία.
Αν αυτό το μέλλον θέλουμε για τον τόπο μας… τότε έχουμε τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση.
Πηγη