Με τι τρομάζει κ. Παπαρήγα το πολιτικό σύστημα;
Η απρόσμενα μαζική συγκέντρωση των αγανακτισμένων Ελλήνων τους έχει τρομάξει όλους. Πρόκειται ακριβώς γι’ αυτό που φοβάται το σύστημα: Το αυθόρμητο, μη ελεγχόμενο ξέσπασμα του κόσμου, την αυτοοργάνωση του ελληνικού λαού μακριά από κόμματα, εργατοπατέρες και κυβερνητικούς συνδικαλιστές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τον χειμώνα που μας πέρασε κυβερνητικά στελέχη έλεγαν ότι «όσο έχουμε το ΚΚΕ, τον Συνασπισμό, τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ δε φοβόμαστε τίποτα». Κι αυτό γιατί όλοι οι παραπάνω τόσο καιρό προσπαθούν να «μαντρώσουν» και να καθοδηγήσουν αυτή την αγανάκτηση μέσα στα δικά τους καλούπια, κάτι που φυσικά δεν ενοχλεί καθόλου το σύστημα γιατί είναι πάντα εντός των ελεγχόμενων ορίων.
Τι έκαναν κάθε φορά η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ; Ότι και...τώρα. Μετά από κάθε κυβερνητική απόφαση για μέτρα που πίνουν το αίμα του λαού εξαγγέλλουν κινητοποιήσεις, για καμιά δεκαπενταριά μέρες αργότερα, να έχει ξεθυμάνει και η οργή του κόσμου, να μην είναι εν θερμώ, και τους πάνε μία βόλτα από την Ομόνοια μέχρι το Σύνταγμα και πριν καλά καλά φτάσουν έξω από τη βουλή, τους ζητάνε να διαλυθούν ησύχως και να πάνε στα σπίτια τους. Τα ίδια κάνει και ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ. Η Αλέκα έσπευσε κιόλας χθες να κάνει το άσπρο μαύρο λέγοντας ότι, τάχα, το σύστημα δε φοβάται από τέτοιες συγκεντρώσεις. Αλήθεια; και με τι τρομάζει κυρία Παπαρήγα το σύστημα; Με τη νεκρανάσταση του υπαρκτού σοσιαλισμού; Μάλλον αυτή φοβάται ο Γιώργος Παπανδρέου κι έχει χάσει τον ύπνο του. Μην τυχόν και το ΚΚΕ κηρύξει την επανάσταση. Μόνο που δεν το βλέπουμε πολύ πρόθυμο, τελευταία, ούτε γι’ αυτό.
Τέλος πάντων, αυτό που η συστημική αριστερά έχει κρυφό καμάρι, ο κόσμος πλέον το χει τούμπανο. Τους έχει καταλάβει και τους έχει σιχαθεί όλους ο κόσμος. Η συγκέντρωση των αγανακτισμένων ήταν ένα ηχηρό χαστούκι σε όλο το πολιτικό προσωπικό, συμπεριλαμβανομένης της αριστεράς. Στέλεχος του Συνασπισμού (από τα σκληροπυρηνικά) υποστήριζε εχθές ότι «στο Σύνταγμα κατουράνε στον τάφο της Αριστεράς και η Αριστερά νομίζει ότι βρέχει». Παρ’ όλα αυτά ο Συνασπισμός κρατάει τουλάχιστον πιο φιλική στάση από το ΚΚΕ και δεν καταδικάζει τις συγκεντρώσεις για τις οποίες το ΚΚΕ σε λίγο θα μας πει ότι …διοργάνωσαν πράκτορες του ιμπεριαλισμού. Τα έχει ξανακάνει όμως αυτά. Τον περσινό Μάιο όταν αγανακτισμένοι απλοί πολίτες επιχείρησαν να μπουκάρουν στη Βουλή, το ΚΚΕ ήταν αυτό που τους απέτρεψε προστατεύοντας το κοινοβούλιο. Την επομένη μάλιστα μίλησε για ακροδεξιούς.
Αλλά και παλιά, το 1973 στο Πολυτεχνείο τα ίδια έκανε. Το ΚΚΕ όταν άναψε η σπίθα ήταν αρνητικό. Μόνο όταν είδε τη σπίθα να γίνεται φωτιά μπήκε μέσα και προσπάθησε να το ελέγξει.
Η χώρα έχει ανάγκη από το καινούργιο. Και αυτό μπορεί να γεννηθεί μόνο από την ανεξέλεγκτη ιερή αγανάκτηση των Ελλήνων, όταν από ιδιώτες αποφασίσουν να γίνουν ξανά πολίτες.
http://georgekaragiannis.blogspot.com/2011/05/blog-post_3847.html
