Δημοσιεύθηκε από Γιάννης Παπαϊωάννου στο Μαΐου 9, 2010
Στην αρχή ήταν τα ταξίδια του Γιώργου για να σώσει την χώρα χωρίς βεβαίως αποτέλεσμα. Όμως έπρεπε στην Ελλάδα να υπάρχει σιωπή. Σε κάποιο από αυτά τα ταξίδια απειλήθηκε με διαγραφή ο Παπουτσής και ο Σκανδαλίδης κατηγορούμενοι περίπου ως εθνικοί μειοδότες γιατί μίλησαν.
Μετά ήταν ο πατριωτισμός που επέβαλε γενικευμένη σιωπή σε όλους για να μην ανέβουν τα spread. Ήταν η εποχή που κάθε δήλωση ανέβαζε τα spread 50 μονάδες. Από αυτή την στρατηγική εξαιρέθηκαν εκ του αποτελέσματος ο πρόεδρος ΟΔΔΗΧ που έκανε βούκινο το πρόβλημα της χώρας ο υπουργός οικονομικών που μιλούσε για Τιτανικό, ο Πάγκαλος που πλακωνόταν με του Γερμανούς και ο Παπανδρέου που έλεγε πόσο κλέφτες και λωποδύτες είμαστε στο DNA μας, και βεβαίως τα spread ανέβαιναν.
Μετά τελείωσαν οι προορισμοί των ταξιδιών, τέλειωσαν και οι ηγέτες που είχαμε να πάμε, πήγαμε και στο ΔΝΤ και περάσαμε στην εποχή μην ασχολείστε με τα spreads. Αυτή ήταν η γραμμή από τον ίδιο τον Παπανδρέου. Σιωπή και μην ασχολείστε. Να μιλάτε με τον ΥΠΟΙΚ και με τον Δρούτσα υποχρεωτικά. Στο διάστημα αυτό την παρατεταμένης (τρίωρης βαριά τετράωρης σιωπής ) ο ΓΑΠ έδωσε μια δυο συνεντεύξεις στα ξένα μέσα, ο Παπακωνσταντίνου συνέχισε να ωρύεται σε πανικό, ο Πάγκαλος να πλακώνεται Τριτη -Πεμπτη με του πάντες στην Ευρώπη και να δίνει συνεντεύξεις στα ξένα ΜΜΕ και όλα καλά. Κανείς δεν ήξερε γιατί αλλά τα Spread Ανέβαιναν και όλοι εψαχνα το βαθύ Λαρύγγι που είπε ότι πρέπει να ξανακοιτάξουμε το μηανισμός. Σε αυτο το κλίμα η σιωπή ήταν αυτονόητη.
Και μετά περάσαμε στην σιωπή από το ΣΟΚ και το Δέος τα spread πάνω 450-500 και κανείς δεν μπορούσε να πει τίποτα γιατί θα του φόρτωναν όλα τα δεινά της μεταπολίτευσης Ήταν η πρώτη μεγάλη περίοδο πραγματικής σιωπής λόγω του φόβου.
Και μετά ήρθε το πάτημα του κουμπιού. Όμως όλοι ξέρουμε τον Γιώργο κάπου έπρεπε να πάει. Εξω δεν μπορούσε γιατι είχαν τελιώσει η προορισμοί. Πηγε λοιπον στο Καστελόριζο. Ο μονόδρομος και το δίλημμα η χρεοκοπούμε ή πατάμε το κουμπί. Ζητήθηκε πάλι σιωπή και πειθαρχία. Και τιμωρήθηκε όποιος αντίδρασε μέσω διαγραφής. Άθλιο!!
Η χώρα βρίσκεται σε τρίμηνη Αθλιότητα στα όρια της Δημοκρατίας. Γενικευμένη σιωπή με άνωθεν εντολή και ξύλο στου δρόμους. Μοιάζει με Χούντα. Σε λίγο θα μας πουν ότι “Η Ελλάς απειλείται από του κομουνιστάς.”
Γιώργο…
