Για πρώτη φορά μετά την έναρξη του πολέμου στη Συρία, μάχες μεταξύ των κυβερνητικών στρατευμάτων και των αντικαθεστωτικών ανταρτών ξέσπασαν το πρωί της περασμένης Τετάρτης στις παρυφές δύο χριστιανικών συνοικιών της Δαμασκού, της Μπαμπ Τουμά και της Μπαμπ Σαρκί.
Μέχρι τώρα, το μεγαλύτερο μέρος της χριστιανικής κοινότητας είχε προσπαθήσει να μείνει έξω από τη σύγκρουση.
Στη Συρία οι χριστιανοί είναι σαν στο σπίτι τους γράφει η γαλλική εφημερίδα «Φιγκαρό», όπως αποδεικνύεται από τον μεγάλο φωτεινό σταυρό που λάμπει μέσα στη νύχτα στη ... Σίντναγια, ένα από τα πιο ψηλά σημεία της Δαμασκού. Μειονότητα (υπολογίζονται 8%-12% του συνολικού πληθυσμού), οι χριστιανοί της Συρίας συγκεντρώθηκαν γύρω από έναν πυρήνα αλεβιτών, μια αίρεση του Ισλάμ στην οποία ανήκει η οικογένεια Ασαντ και πολλοί από τους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Γι' αυτό, τόσο ο Χαφέζ αλ Ασαντ όσο και ο γιος του Μπασάρ πάντα στηρίζονταν στις μειονότητες.
Επειτα από 17 μήνες βίας, πολλοί σύροι χριστιανοί φοβούνται να συνδέουν το μέλλον τους με την οικογένεια Ασαντ καθώς γίνεται όλο και πιο έντονη η προοπτική ανατροπής της από μια πολυκομματική μεταβατική κυβέρνηση. Οι 12 χριστιανικές ενορίες στη χώρα - άλλες ορθόδοξες, άλλες καθολικές - φοβούνται μεταξύ άλλων την ενίσχυση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και την παρουσία της σε μελλοντικές κυβερνήσεις.
«Εάν έπαιρναν την εξουσία θα ήταν μια απειλή για τη μακροπρόθεσμη παρουσία των χριστιανών στην περιοχή αυτή» λέει ο επίσκοπος Αμπρααμ Νεχμέ της ελληνόρυθμης Καθολικής Εκκλησίας (ουνίτες), μητροπολίτης της Χομς από το 1986 έως το 2005.
Ομως ο επικεφαλής της συριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας Ιγνάτιος Ζακά Ιβάς είχε δηλώσει τον περασμένο Φεβρουάριο στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων ότι «η εξέγερση υποκινήθηκε από εξωτερικές δυνάμεις και όχι από μέλη της συριακής κοινωνίας», προκαλώντας πολλές αντιδράσεις μεταξύ των εξεγερμένων. Στη Χομς μερικοί κληρικοί έχουν καταγγείλει ήδη «κυνήγι χριστιανών» από σαλαφιστές, ακραίους ισλαμιστές δηλαδή, που εντάσσονται μαζικά στις τάξεις των ανταρτών.
Η πραγματικότητα είναι πολύπλοκη, όπως πάντα στην Ανατολή. «Πολλοί χριστιανοί της Συρίας προτιμούν το ισχύον καθεστώς από μια κυβέρνηση στην οποία θα συμμετάσχουν ισλαμιστές» λέει ο Ιγνάτιος Λεβεριέ, γάλλος, πρώην διπλωμάτης με έδρα τη Δαμασκό. Υπάρχουν όμως και χριστιανοί στην αντιπολίτευση όπως ο δημοσιογράφος και ιστορικός Μισέλ Κιλό, ο οποίος έγραψε πρόσφατα: «Αν ο Χριστός αποφάσιζε να επιστρέψει σήμερα, το πρώτο πράγμα που θα έκανε θα ήταν να κατέβει στον δρόμο και να πάρει μέρος στις διαδηλώσεις».
tanea.gr
http://www.agioritikovima.gr/diethni/8696-oi-chritianoi-t
Μέχρι τώρα, το μεγαλύτερο μέρος της χριστιανικής κοινότητας είχε προσπαθήσει να μείνει έξω από τη σύγκρουση.
Στη Συρία οι χριστιανοί είναι σαν στο σπίτι τους γράφει η γαλλική εφημερίδα «Φιγκαρό», όπως αποδεικνύεται από τον μεγάλο φωτεινό σταυρό που λάμπει μέσα στη νύχτα στη ... Σίντναγια, ένα από τα πιο ψηλά σημεία της Δαμασκού. Μειονότητα (υπολογίζονται 8%-12% του συνολικού πληθυσμού), οι χριστιανοί της Συρίας συγκεντρώθηκαν γύρω από έναν πυρήνα αλεβιτών, μια αίρεση του Ισλάμ στην οποία ανήκει η οικογένεια Ασαντ και πολλοί από τους κυβερνητικούς αξιωματούχους. Γι' αυτό, τόσο ο Χαφέζ αλ Ασαντ όσο και ο γιος του Μπασάρ πάντα στηρίζονταν στις μειονότητες.
Επειτα από 17 μήνες βίας, πολλοί σύροι χριστιανοί φοβούνται να συνδέουν το μέλλον τους με την οικογένεια Ασαντ καθώς γίνεται όλο και πιο έντονη η προοπτική ανατροπής της από μια πολυκομματική μεταβατική κυβέρνηση. Οι 12 χριστιανικές ενορίες στη χώρα - άλλες ορθόδοξες, άλλες καθολικές - φοβούνται μεταξύ άλλων την ενίσχυση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και την παρουσία της σε μελλοντικές κυβερνήσεις.
«Εάν έπαιρναν την εξουσία θα ήταν μια απειλή για τη μακροπρόθεσμη παρουσία των χριστιανών στην περιοχή αυτή» λέει ο επίσκοπος Αμπρααμ Νεχμέ της ελληνόρυθμης Καθολικής Εκκλησίας (ουνίτες), μητροπολίτης της Χομς από το 1986 έως το 2005.
Ομως ο επικεφαλής της συριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας Ιγνάτιος Ζακά Ιβάς είχε δηλώσει τον περασμένο Φεβρουάριο στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων ότι «η εξέγερση υποκινήθηκε από εξωτερικές δυνάμεις και όχι από μέλη της συριακής κοινωνίας», προκαλώντας πολλές αντιδράσεις μεταξύ των εξεγερμένων. Στη Χομς μερικοί κληρικοί έχουν καταγγείλει ήδη «κυνήγι χριστιανών» από σαλαφιστές, ακραίους ισλαμιστές δηλαδή, που εντάσσονται μαζικά στις τάξεις των ανταρτών.
Η πραγματικότητα είναι πολύπλοκη, όπως πάντα στην Ανατολή. «Πολλοί χριστιανοί της Συρίας προτιμούν το ισχύον καθεστώς από μια κυβέρνηση στην οποία θα συμμετάσχουν ισλαμιστές» λέει ο Ιγνάτιος Λεβεριέ, γάλλος, πρώην διπλωμάτης με έδρα τη Δαμασκό. Υπάρχουν όμως και χριστιανοί στην αντιπολίτευση όπως ο δημοσιογράφος και ιστορικός Μισέλ Κιλό, ο οποίος έγραψε πρόσφατα: «Αν ο Χριστός αποφάσιζε να επιστρέψει σήμερα, το πρώτο πράγμα που θα έκανε θα ήταν να κατέβει στον δρόμο και να πάρει μέρος στις διαδηλώσεις».
tanea.gr
http://www.agioritikovima.gr/diethni/8696-oi-chritianoi-t